AE. Racing Club

ทุกวันนี้พวกเราเล่น facebook เพื่ออะไร

เด็กติดเหลือเกิน อดด่ามันไม่ได้ นัดเรียนอยู่ก็เล่น เดินซื้อของก็เล่น

นั่งกินข้าวกับแฟนก็เล่น (เล่นทั้งสอง คุยกันทางfacebook)

เบื่อสังคมแบบนี้จริงๆ

 :emotib

ส่วนตัวผมต้องใช้ครับ เพราะมันถือเป็นช่องทางสื่อสารช่องทางนึงที่ไม่ต้องเสียตังค่าโทรศัพท์

เช่น นัดแนะกับเพื่ิอนเพื่อซ้อมดนตรี นัดมีตติ้ง หรืออัพเดทอะไรใหม่ๆ
บางทีก็มีไว้คลายเครียดจากการทำงานได้ เช่นเล่นเกมส์ ฟังเพลง



ส่วนไอ้ที่พี่ว่าพวกนั้นหนะ ต้องยอมว่ามันเป็นสังคมๆ นึงที่เกิดขึ้นไปแล้วหละครับต้องทำใจ เพียงแค่เราใช้มันให้ถูกต้อง และถูกเวลา ก็พอครับ

ผมก็เล่นนะค้าบบ ที่ผมเล่น เพราะเพื่อนผมเยอะค้าบบ ผมไม่เห็นจะเบื่อเลยอ่ะ เพราะมันก็เป็นอีกช่องทางนึงเพื่อให้เราและเพื่อนๆได้ติดต่อกันอ่ะ สมัยนี้มันก็ต้องตามเทรนกันหน่อยอ่ะค้าบบ อย่าไปซีเรียจกับชีวิตมากเลยค้าบบคุณ ผมแนะนำนะค้าบบ ถ้าคุณเบื่อนะ คุณซื้อตั๋วยานอวกาศ ไปอยู่บนดาวอังคารก่อนเลยค้าบบ รับรองที่นั่น ไม่มีใครเล่นFACEBOOKให้คุณเห็นจนต้องเบื่อแน่นอนค้าบบผม :emotn

ผมก็เล่นผ่านมือถือเหมือนกันครับ เห็นด้วยเลยครับพี่

แต่ไอ้พวกเดด็กเกรียนทั้งหลาย มันไม่รู้กาละเทสะเอาเสียเลย

โอแรง

ผมไม่แรงหรอกค้าบ ผมก็เล่นผ่านมือถือบีบีเหมือนกัน ผมแค่คิดว่า ถ้าใครเขาจะเล่นอะไรยังไง ก็ปล่อยๆไปเถอะค้าบบ ช่างเขาเถอะ อย่าไปสนใจเลยค้าบบ ตอนนี้เขายังเด็ก เขาอาจจะยังไม่เข้าใจ แต่ถ้าเขาโตไป ซักวันเขาจะเข้าใจเองค้าบบ ว่าใช้ยังไงเล่นแบบไหน ให้ถูกที่ถูกเวลาก็แค่นั้นค้าบบ

มีทั้งข้อดีแล้วก็ข้อเสียแหละครับ แล้วแต่มุมมองของเรา  :emoa

มันเป็นสื่งที่เกิดขึ้นตามวิวัฒนาการของมนุษย์โลกนะครับ อย่าเก็บไปเป็นอารมณ์ให้จิตเศร้าหมองเลยครับ ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างมันมีทั้งดีและไม่ดีอยู่เสมอๆนั่นแหละครับ

ขึ้นอยู่กับใครจะใช้มันให้เกิดประโยชน์ หรือไม่เกิดประโยชน์ยังไงอันนั้นขึ้นอยู่กับตัวของแต่ละบุคคลนั้นเองครับ...

++like ไปเลยค้าบบน้า

ผมก็เล่นอ่าทุกวันอ่ะ

ไว้คุยกับเพื่อน อันนี้สำคัญเลย ไม่เสียค่าโทรศัพท์คับ
ไว้หาอะไรอ่านขำๆ ฮาๆ
มันสื่อสารไวดีคับ บางทีก็ไว้ดูคนอื่นเค้ามีอะไรมาแชร์แปลกๆก็เพลินดี

แต่จะมีพวกที่"เยอะเกิน" พวกนนี้ผมเห็นบ่อยๆก็ขัดจิตเช่นกัน พวกที่คุณเจ้าของกระทู้ อย่าไปว่าเค้าเลยคับ โตขึ้นมีหน้าที่การงานทำเด๋วมานก็เลิกเล่นเองละค้าบบ

ผมเล่นตรงที่ เราได้เจอเพื่อนเก่าๆหลายสมัยหลายรุ่น ที่จากกันไปแล้วกลับมาเจอกันอีก มันเป็นอีกช่องทางนึงครับ ปล จขคถ คงเป็นครูหรือป่าวครับเด็กๆเล่นไม่รู้เวลา

ผมเล่น ตอนว่าง เดี๋ยวนี้ว่างทั้งวัน ก็เล่นทั้งวัน 555

ตอนนี้กำลังติด web aeracing พอๆ กับfacebookเลยครับ มีใครเป็นบ้างว่างๆเป็นเข้า

ผมอีกคนครับครับ >_<  

เฟสบุคเมื่อก่อนผมก็ไม่ได้เล่นอ่ะครับ จนกระทั่งวันนึง ผมก็ไป รร สายๆตามปกติ พอไปถึงในห้องไม่มีใครอยู่ซักน ทั้งๆที่ห้องอื่นๆก็มีคนเต็มหมด  :emo5

จนกระทั่งโทรไปถามเพื่อนในห้อง จึงตรัสว่ามันไปงานศพพ่อเพื่อนกัน แล้วผมก็โดนด่าประมาณว่า "ไอ่โง่ มืงไม่รุหรอ เขานัดกันว่าจะไปงานศพ  :emof"

ผมก็งง นัดตอนไหนยังไง ??  :emoto เลยถามมันไป มันก็บอก " ที่คุยกันไว้ในเฟสห้องไง " งงอีกทีครับเพราะ ผมไม่ได้เล่นแล้วก็ไม่มีใครโทรบอก ปวดตับเลยครับ - -"  :emotib

ผมเลยจำใจต้องเล่นตั้งแต่นั้นเปนต้นมา เพราะเอะอะ อะไรมันก็เฟสซะส่วนใหญ่  :emo8

ตอนนี้กะลังคุยๆกะเพื่อนๆในก๊วนครับ ว่าต่อไปนี้พอมากินเหล้าด้วยกัน จะไม่หยิบมือถือมาเล่นครับ 

เพราะหลังๆมารู้สึกว่ามานั่งๆกัน....แต่ละคนดันก้มหน้าเล่นมือถือ 5555+

 :emotk

ผมใช้ไว้แบ่งปัน ผลงานเพลง แล้วก็ประกาศข่าวสารต่างๆ กิจกรรมต่างๆอ่าครับ

แต่เด็กบางคน อาจใช้ไปในทางอื่นก็มี

ของผมก้อ ข้อมูล ข่าวสาร งานดีไซน์ใหม่ๆครับ
ส่วนเรื่องไร้สาระ เพรียบ
อยู่ที่เราครับ ว่าจะเสพแบบใหน

ผมไม่ได้เล่นเพราะยังไม่มีความจำเป็นและรู้สึกอยากมีความเป็นส่วนตัวในโลกไซเบอร์บ้าง อาจเรียกว่าเป็นพวก private network ก็คงได้ แต่ก็ไม่ได้ว่าคนที่เล่นตลอดเวลานะเพราะคนเรามีความจำเป็นไม่เหมือนและไม่เท่ากัน แค่ทุกวันนี้ต้องรับโทรศัพท์ชวนสมัครทำประกัน ทำบัตรเดบิต ฯลฯ ก็จะบ้าตายอยู่แล้ว ฮ่วยยยยยย

เอาไว้หม้อสาว เอาไว้ส่องสาวๆ โปรดกรุณาเข้าใจกันบ้าง

 :emotqผมไม่ได้เล่นเด้อ จะเรียกว่าตกเทรนก็ยอมรับ หรือจะเรียกว่าตกยุคก็ไม่ว่ากัน แต่ลูกสาวคนกลางเล่นจนติดงอมแงม ลูกชายคนเล็กเล่นมั่ง ลูกชายคนโต(เป็นคนทำเวปไซด์ของครอบครัว ดูแลระบบทั้งหมด) แต่มันเล่นเฟสไม่เป็นเหมือนผม เหอะๆๆๆ นี่แค่ยกตัวอย่างในครอบครัวเฉยๆนะ คนเล่นกลับไม่รู้ คนรู้กลับไม่เล่น ไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอนหรอกครับ ที่แน่ๆก็คือ ความแน่นอนนั้นเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนเสมอครับ อิอิ ยังไงเนี่ย อ่านดูหลายๆรอบแล้วกันเด้อ  ที่อยากจะบอกก็คือ โลกมันเปลี่ยนไป คนก็เปลี่ยน ใจคนก็เปลี่ยน แต่.......ใจเราเปลี่ยนหรือไม่เท่านั้นเอง(จิตเดิมแท้เป็นประภัสสร)

เราอย่าให้สิ่งที่เห็นมันเข้ามากระทบใจ อย่าให้สิ่งที่เห็นนั้นดึงเราจนเกิดคำถามดังที่ถาม เพียงแต่สิ่งที่เห็นก็สักแต่ว่าเห็น สิ่งที่รู้ก็สักแต่ว่ารู้ เมื่อมากระทบที่ใจก็สักแต่ว่ามากระทบเฉยๆ  เราไม่หวั่นไหว เราไม่เปลี่ยนแปลง ใจเราที่แน่วแน่ ใจที่มั่นคง เห็นถูกตรงตามธรรม ปัญญามันก็จะเกิดเองล่ะครับ   :emotoป๊าด......โลกมันเป็นเช่นนี้ไปแล้วหรอ  ไหนๆ สอนป๊าให้เล่นเฟสหน่อย จิ...คริ คริ  :emoa ผมเองยังให้ลูกสาวกับเจ้าตัวเล็กมันสอนให้เล่นเฟสเลยครับ แต่ไม่มีเฟสเป็นของตัวเด้อ เวลาส่วนใหญ่ให้ไปกับสิ่งอื่นครับ หากเรา....เปิดใจรับในสิ่งที่มันเกิดมันเป็นอยู่ แม้จะกระทบใจเราบ้าง ก็ให้สักแต่ว่า สำคัญจิตเราไม่ตกก็พอแระ ปัญญาเกิดแน่ อันนี้ต้องพิจารณาเอาเอง มันเป็นปัจจัตตังครับ     

 :emoth สำหรับผมแล้ว คงตอบได้ว่า เด็กจะเล่น เด็กจะติด ก็ไม่เป็นไร เป็นเรื่องของเขา เป็นสิทธิส่วนตัวของเขา ตราบใดที่ไม่ไปกระทบสิทธิของเราหรือผู้อื่น ก็เล่นไปโลดครับ เหรียญมีสองด้านเสมอ ทุกอย่างเป็นของคู่ครับ ดังนั้นการอยู่รวมกันบนความต่างและเรียนรู้ที่จะอยู่รวมกันได้อย่างสันติสุข นั้นเป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้อีกชั้นหนึ่งครับ การปรับตัวให้อยู่ในความแตกต่างนั้น ใจเราเท่านั้นที่จะผ่านหรือเอาชนะอุปสรรคทั้งหลายทั้งปวงไปได้ครับ คงฝากให้คิดแค่นี้ครับ  (เท่าที่อ่านดูกว่าเก้าสิบเปอร์ เกือบๆร้อยล่ะ ยกเว้นผม....แหะๆๆ แม้แต่คนถามก็เล่นแมร่นบ่อ...ผมไม่ได้เล่นครับ กับอีกไม่กี่คนเองที่ไม่เล่นนะ นอกนั้นเล่นหมดล่ะ )  เราคงต้องเลือกที่จะเสพครับ ในยามที่ตาใสๆอยู่นี่  ในยามที่ยังมีกำลังเหลือๆอยู่นี่ ผมเลื่อกที่จะเสพธรรม และเดินตามรอยพระพุทธองค์ครับ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะสิ่งที่ทำสิ่งที่สร้าง ล้วนเก็บสะสมเอาติดตัวไปได้ทุกภพชาติครับ แต่สิ่งที่เราสร้างด้วยตาเนื้อหรือหามาทั้งชีวิต หรือพยายามวิ่งตามมัน แต่ตามเท่าไรก็ไม่ทันซักที ผมหมายถึงกิเลส ตัณหา ราคะ ความอยาก ความโลภ โกรธ หลง หรือแม้แต่ทรัพย์สินเงินทอง หามาได้เท่าไรเวลาไป ก็ต้องส่งคืนแก่โลกจนหมดสิ้น ไม่เห็นมีสักคนที่จะหอบหรือขนเอาไปได้สักคนเดียว  :emotw  หวังว่าคงดวงตาเห็นธรรมในข้อนี้นะครับ   :emotk

มันเป็นธรรมชาติของมันเช่นนี้เองครับ สำหรับโลกวันนี้ แต่อีกร้อยปี หร้อล้านปี เฟส อาจจะเป็นของโบราณไปก็ได้ ใครจะรู้ จริงไหม  :emoth

สงสัยต้องเล่นตลอดเพราะเดี๋ยวไม่คุ้มกับโปรที่สมัคร   :emoa

ผมก็เล่น แต่ไม่บ่อย
แต่ที่ผมเบื่อและไม่ชอบคือ นั้งอยู่ด้วยกัน เมาด้วยกัน มันยังนั้งกดแต่โทรศัพท์นี่แหละ เหมือนเราไม่มีตัวตน 

ปมก็เล่นน่ะคับ ยังไงก็ต้องเปิดดูทุกวันเพื่อนเยอะดีคับ มีทั้งสาระและไม่มีสาระ มันทำให้เราเห็นอะไรหลายๆๆอย่างดีน่ะคับ ส่วนเด็กๆๆที่เล่นก้อาจจะเล่นตามเพื่อนตามกระแสคับ

ตอนนี้เฟสบุ๊กผมเปิดได้นะครับแต่มันเข้าหน้าเวปฟ้าๆๆของเฟสไม่ได้เลย มันจะขึ้นว่าเกิดข้อผิดพลาด มันเป็นที่อะไร ใครทราบบ้างครับ มันจะขึ้นน่าจอขาวๆ มีตัวหนังสือให้ไส่ยูสเซอร์ พาสเวิร์ด แต่เข้าไปแล้วตัวหนังสือมันอยู่ข้างซ้ายหมดเลย เลื่อนไปดูก็ไม่ได้ครับ แต่เล่นเครื่องอื่น ที่อื่นไม่เป็นนะครับ ลงวินโด้ใหม่ก็ไม่หายเหมือนกัน จนปัญญาแล้วขอรับ แง่ๆๆๆๆ :emotw

ว้าย ตะเอง..... :emov

ลองลงเฟรช จาวาสคริปต์ใหม่ครับผม

จะให้กวางแฉมั๊ยน้าเต๋า

อย่าเลย :emotq เมียผมเข้ามาเช็ค บ๊อย บ่อย :emotp

เล่นเหมือนกันครับ    เอาไว้ส่องนม  555....

:emotr นี่ขนาดมาเช็คบ่อยๆนะเนี่ย

 :emotr :emotr
 :emots :emots
 :emoa :emoa

ลองลงตะกี๊เลยน้าเต๋า ไม่หายครับ รีสตาทแล้วยังเหมือนเดิม  :emotw

เทคโนโลยี ถูกสร้างมาให้เป็น "ทาสเรา"  ไม่ได้ให้เราเป็น"ทาสมัน"  เด็กสมัยนี้ใช้เทคโนโลยี ไม่ค่อยถูกทาง

ตามนั้น 5555555
มีทั้งข้อดีและข้อเสีย  :emotn :emotn :emotn :emotn :emotn

ผมก็เล่นครับ เพราะผมคิดว่าบางครั้งมันก็จำเป็นนะครับ ได้ทราบข่าวคราวของทุกๆ คน

    ทุกวันนี้ผมเล่นเฟส เพื่อหา สาวๆ ครับ
   
    แต่สังคมแบบนี้ผมไม่เบื่อครับ

เล่นเกมส์ครับ เปิดอู่  กับ สร้างเมืองครับ  สนุกดี

ท่านนี้เอาไว้ประชัน การ "สะกิดด้วยค่ะ"  :emok

เรื่องก็คือ มันไม่ถูกเวลา

ผมก็ติด(ถ้าอยู่คนเดียว ไม่มีอะไรทำ)

แต่ถ้าไมไ่ด้อยู๋คนเดียวก็จะพยายามไม่เล่น แต่ผมก็ทำได้นะครับ แฟนก็พยายามคุยเค้าก็พอจะเข้าใจก็เล่นน้อยลงนะ  :emotq

ทำให้เราเจอเพื่อนเก่าๆ ที่เราติดต่อกันไม่ได้ แร้วมาเจอกันใน FB นี้แระ

เพื่อ ม่อ ป้อ ล่อ ครับ

ผมก็เล่น

แต่อยากเล่าเรื่องฮาๆ(สำหรับผม)ให้ฟัง

วันนั้นวางมือถือไว้บนโต๊ะทำงานในห้องเรียนที่ผมสอน
เด็กนักเรียนหญิงชั้นอ.2 คนหนึ่ง จับมือถือผมไปดู
สิ่งแรกที่หนูคนนั้นถามคือ "คุณครูค่ะ มือถือคุณครูครูเล่นเฟสบุ๊คได้มั๊ย" :emox :emotp

เอาไว้จับชู้ครับ :emox

ผมก็เล่นตลอดน่ะ
แต่ต้องแบ่งเวลาได้

ผมไม่ติดนะ แต่เล่นทุกวัน...

ใช่ครับ ขนาดผมเล่นทุกวันยังไม่เห็นจะติดเลย

ผมก็เล่นทุกวันนะ เพราะน้องอยู่ใกล มันอยู่ที่ว่าเราจะใช้มันแบบใหนมากกว่า :emotk

ผมก็เล่นครับ เล่นทุกๆวันด้วย

แต่ต้องเล่นให้ถูกเวลานะครับ

แต่ผมน่ะเบื่อไอ้พวกเด็กๆในร้านมันเล่นกันไม่รู้จักเวลา จะรับลูกค้ายังยืนกดอยู่เลย

ทั้ง BB และเฟส น่าเบื่อสุดๆๆ

เจอเหตผลแล้ว

http://www.youtube.com/watch?v=Elq8_yyiBgk

เอิ๊กๆๆๆๆ

ผมติด

เพราะผมรู้ว่าประโยชน์มันอยู่ตรงไหน

          1. พวกชอบซุ่ม ผู้ใช้เฟซบุ๊กประเภทนี้จะไม่ยอมโพสต์อะไรลงเฟซบุ๊กของตัวเอง รวมถึงไม่มีการคอมเม้นท์ลงในเฟซบุ๊กของเพื่อนด้วย แต่จะคอยอ่าน อ่านอย่างเดียวเท่านั้น ทำเหมือนตัวเองไม่มีตัวตน ไม่เข้ามาดูแลเฟซบุ๊กของตัวเอง แต่หารู้ไม่ว่าพวกเขาบางคนก็ล็อกอินเข้าเฟซบุ๊กบ่อยกว่าพวกช่างโพสต์ซะอีก

          2. พวกไฮยีน่า ผู้ใช้เฟซบุ๊กประเภทนี้จะไม่เคยแสดงความคิดเห็น ไม่เคยโพสต์อะไรเป็นเรื่องเป็นราวสักอย่าง แต่เรามักจะเห็นคอมเม้นท์ของพวกเขาในรูปแบบของสัญลักษณ์ที่บางครั้งก็ยากจะเข้าใจซะเหลือเกิน เช่น   -"-    o/     T_T     O_o      -*-     LOL   รวมไปถึง 555+ ด้วย

          3. หนุ่มสาวป๊อปปูลาร์ ผู้ใช้เฟซบุ๊กประเภทนี้จะมีเพื่อนเยอะมาก เรียกว่าใครแอดมาก็รับหมด ไม่มีเหตุผล ไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ในการรับแอด แต่ถามว่ารู้จักเพื่อนทั้งหมดไหม บางคนรู้จักไม่ถึง 1 ส่วน 10 ของเพื่อนที่มีอยู่ด้วยซ้ำ

          4. คอเกมระดับโลก ผู้ใช้เฟซบุ๊กประเภทนี้เราจะไม่เห็นข้อความใด ๆ ปรากฎในเฟซบุ๊กของพวกเขาเลย นอกจากสถานะแจ้งว่าพวกเขากำลังเล่นเกมนั้นเกมนี้อยู่เต็มหน้าเฟซบุ๊ก (และเผลอ ๆ ก็ส่งข้อความมาชวนเราไปเล่นด้วยได้เรื่อย ๆ แม้ว่าเราจะไม่เคยสนใจคลิกเข้าไปเล่นสักครั้งก็ตาม ให้ตายสิ)

          5. ผู้เผยแพร่ศาสนา และลัทธิต่าง ๆ ผู้ใช้เฟซบุ๊กประเภทนี้จะไม่โพสต์อะไรเลย นอกจากข้อความบูชาศาสนา พระเจ้า หรือลัทธิต่าง ๆ รวมไปถึงเรื่องผีสาง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตัวเองเชื่อและศรัทธา

          6. พวกขี้ขโมย ผู้ใช้เฟซบุ๊กประเภทนี้จะชอบอ่านโพสต์ของคนอื่นไปเรื่อย ๆ หรืออ่านข้อความกินใจจากที่ไหนสักที่ พอถูกใจข้อความไหน ซาบซึ้งกับโพสต์ของใคร ก็ก๊อปมาซะเลย แอ๊บเนียนให้คนอื่นเข้าใจว่าเป็นคำพูดของตัวเองซะงั้น อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ้าวววววว

          7. พวกชอบเยาะเย้ย ต่อต้าน ประเภทนี้คล้ายกับพวกมีปมชีวิต ไม่มีสิ่งไหนในโลกถูกใจพวกเขาสักอย่าง ใครโพสต์อะไรก็ชอบเข้าไปถากถาง พร้อมจะก่อดราม่าได้ทุกเมื่อ

          8. นักสะสมตัวยง ประเภทนี้จะไม่เคยโพสต์อะไรลงในเฟซบุ๊กตัวเองเลยสักอย่าง แต่จะเข้าร่วมเป็นสมาชิกทุกกรุ๊ป และเที่ยวไปกดไลค์เป็นแฟนเพจไปทั่ว เหมือนกับสะสมแฟนเพจยังไงยังงั้น

          9. นักประชาสัมพันธ์ ประเภทนี้จะชอบเหลือเกินที่จะส่งคำเชิญไปร่วมงานนู้น กิจกรรมนี้ ให้เราเลือกว่าสุดท้ายแล้วจะกดลบ(delete) หรือเพิกเฉย(ignore) ดีน้าาาา ฮ่า ๆ ๆ

          10. นักกดไลค์ เห็นอะไรก็ชื่นชอบใจไปซะทุกอย่าง (บางทียังไม่ทันอ่านด้วยว่าเราโพสต์อะไร) ประเภทนี้เราจะไม่เห็นพวกเขามาคอมเม้นท์ใด ๆ ในโพสต์ของเราหรอก แต่เราจะเห็นชื่อของพวกเขาปรากฎอยู่ในกลุ่มผู้มากดไลค์ได้ทุกโพสต์เลยสิน่า

          11. พวกชอบด่า เป็นประเภทชอบคิดว่าคนอื่นเกลียดตัวเอง แล้วโพสต์ระบายความรู้สึกลงในเฟซบุ๊ก ส่วนใหญ่จะโพสต์ในลักษณะก่นด่าสาปแช่งชาวบ้านที่จ้องจะทำร้าย หรือทำลายชีวิตของตัวเองได้ไม่เว้นแต่ละวัน

          12. พวกภาษาวิบัติ ประเภทนี้จะชอบพิมพ์ข้อความวิบัติ ตกหล่นบ้าง ผิดบ้าง ซึ่งทำให้คนอ่านปวดเศียรเวียนเกล้า และบางทีก็เล่นเอาคนอ่านถึงกับหงุดหงิดไปเลยก็ได้ เพราะไม่รู้ว่าพวกเขารีบพิมพ์กันเกินไป หรือเป็นเพราะจงใจพิมพ์เพราะไม่รู้การเขียนที่ถูกต้องกันแน่

          13. พวกชอบโพสต์ดราม่าที่ยากจะเข้าใจ ประเภทจู่ ๆ ก็บ่นขึ้นมาดื้อ ๆ ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย แถมไม่มีใครเข้าใจว่าเกิดเรื่องราวอะไรขึ้นด้วย เช่น จะมีอะไรเศร้ากว่านี้มั้ยเนี่ย, เจ็บปวด, โอ๊ย อยากจะกรี๊ด, แด่ชีวิตที่ขื่นขม, เฮ้อ ว่าแล้วต้องเป็นอย่างนี้  เป็นต้น ประมาณว่าบอกเฉย ๆ ว่ากำลังรู้สึกยังไง แต่จะเป็นเพราะอะไรนั้น ใครอยากรู้ก็ต้องโพสต์ถามฉันต่อเองแล้วกันนะจ๊ะ

          14. พวกมุกแป้ก หรือที่เรียกว่า เสี่ยว ประเภทนี้จะพยายามเหลือเกินที่จะสรรหามุกตลกมาเล่นได้ทุกเมื่อเชื่อวัน กะเอาให้คนอื่นขำ แต่ผลตอบรับกลับไม่ใช่อย่างนั้น เพราะพวกเขามักจะได้คอมเม้นท์ประเภท "หึหึ", "เหอ ๆ ", "อ่านะ" , "อิอิ" กลับมาแทน หรือไม่ โพสต์ของเขาก็กลายเป็นโพสต์ว่างเปล่า ที่ไร้ซึ่งคอมเม้นท์ไปเลยก็มี

          15. ผู้สื่อข่าว (แต่คนในข่าวก็คือตัวเองเท่านั้นนะ) ประเภทนี้จะรายงานตัวทุกฝีก้าว ว่าตัวเองกำลังทำอะไร อยู่กับใคร อยู่ที่ไหน เช็กอินได้ทุกที่ เรียกว่าถ้าอยากเจอตัวล่ะก็ ไม่มีพลาด ไปดักเจอตามที่พวกเขาบอกไว้นั่นแหละ

          16. พวกไก่โห่ ประเภทนี้จะรู้สึกเหมือนการโพสต์เฟซบุ๊กทุกครั้งที่ตื่นนอน เป็นกิจวัตรที่ต้องทำอย่างขาดไม่ได้ ดังนั้น เราจึงได้เห็นคนประเภทนี้โพสต์คำว่า อรุณสวัสดิ์, Good Morning จ้าทุกคน หรือ ตื่นแล้ว ตื่นกันยังเอ่ย ได้ทุกวันไม่มีวันหยุด

          และนั่นคือทั้ง 16 ประเภทของผู้ใช้เฟซบุ๊กที่ถูกแชร์ต่อ ๆ กันในต่างประเทศ (ซึ่งเชื่อว่าในไทยอาจจะมีมากประเภทกว่านั้นแน่ ๆ ) คราวนี้ ก็ถึงคราวที่คุณ ๆ ต้องย้อนกลับมามองตัวเอง แล้วถามตัวเองดูได้แล้วว่า คุณเป็นผู้ใช้เฟซบุ๊กประเภทไหนกันบ้างจ๊ะ เอ้า รายงานตัวกันหน่อยเร้วววววววว

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม

กลุ่ม1 ครับ
โพสต์เท่าที่จำเป็นเน้นอ่านเป็นส่วนใหญ่

ผมอ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ เลยครับ น้าใจดี
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่เล่น เฟสบุ๊ค เมื่อก่อนก็เยอะหน่อย เดียวนี้เหลือแค่ไม่ถึงชั่วโมง
เรื่องเล่น หรือ ไม่เล่น ไม่สำคัญ อย่างที่ น้าใจดีบอก สำคัญ ที่ ใจเรา อย่าไปตก อยู่ใน วันวนแห่งความอยากของเราเอง
อีกที่ครับ ชอบ คำพูด น้าใจดี มากๆ อ่านแล้ว ซึ้ง  :emotn :emotn :emotn :emotn :emotn :emotn :emotn :emotn

 :emoth นั่นไง   ยังมีคนที่ดวงตาเห็นธรรม ขอบคุณครับสำหรับคำชม แต่ทำไมเปลี่ยนชื่อผมเป็นใจดีล่ะครับ อิอิอิ สมมุตินามแฝงในบ้านหลังนี้ผมชื่อเจดีย์ครับ แต่ไม่รู้จะหาภาษาปะกิตสะกดยังไงเลยพิมพ์ตามที่เห็นครับ แหะๆแต่ทำไมอ่านว่าใจดีไปได้นิ(ไม่เป็นไรครับใจดีก็ใจดี อิอิ อะไรๆก็มีแต่ดีๆนั่นล่ะจริงไหม) แต่ก็ดีครับ ผมส่วนใหญ่จะใจดีเกือบๆยี่สิบสี่ครับ น้อยมากที่จะมีอะไรมากระทบใจให้เป็นอารมณ์อื่น ส่วนใหญ่วันๆก็พยายามนั่งดูใจของตัวอยู่แทบตลอดเวลา แม้ยามหลับก็ยังพยายามดูเหมือนกัน แต่ก็ยังอีกห่างไกลที่จะตามทันพระอาจารย์ ชื่อเจดีย์เป็นชื่อมงคลที่อาจารย์ตั้งให้กับรถสามห่วงคันสีเขียวในลายเซนต์ครับ  คันสีบรอนด์ข้างหน้าผมตั้งเอง ชื่อว่าเจ้าเจมส์บรอนด์ครับ ส่วนอีกคันที่ยังคงเก็บไว้อยู่หน้าสุดไปอีก(ในลายเซนต์เด้อ)แต่ไม่เห็นในภาพ ชื่อว่าเจ้าจินนี่ครับ รถทุกคันที่บ้านจะมีชื่อเหมือนกับสมาชิกที่บ้านทุกคนครับ ลูกๆจะผูกพันกับเค้า และเหมือนเค้ามีจิตวิญญาณ(แม้เป็นแค่โลหะเป็นแค่รถซึ่งพวกเราเรียกกัน)  รถทุกคันนอกจากจะพาผมและครอบครัวไปทั่วประเทศเป็นระยะทางรวมๆกันตั้งแต่ใช้งานมาน่าจะหลายล้านกิโลแล้ว เขายังเป็นอะไรที่คุ้มครองครอบครัวเราให้ปลอดภัยทุกครั้งครับ   ผมใช้หลักธรรมง่ายๆสอนลูกๆและภรรยาครับ บางทีเช้านี้จะขออนุญาตคุยเรื่องเบาๆ อาจจะช่วยจุดประกายใครบ้างก็ได้แต่ก็น่าจะเกี่ยวกับกระทู้นี้มั่งล่ะ อิอิ หากไม่เกี่ยวก็ขออนุญาตเด้อพี่น้อง  :emotq :emotp :emotn

หลักธรรมง่ายๆ ในส่วนของลูกๆและภรรยาก็คือ ไฟในอย่านำออก ไฟนอกอย่านำเข้า ทำศีลให้แจ้ง(เอาแค่ห้าพอ อย่าให้ขาดให้พร่อง) คิดพูดทำ แต่สิ่งดีๆและถูกตรงตามธรรม ที่บ้านเรา จะไม่มีคำโกหก ทุกๆคำพูดจะไม่มีสิ่งนี้เลยครับ ปิดเทอมใหญ๋ ผมก็จัดให้ลูกชายสองคน(คนโต กะคนเล็ก) ไปบวชในพุทธศาสนา (แต่แท้จริงแล้ว ต้องการให้เขาได้มีโอกาสดูใจของตัวครับ)  คนโตได้ดวงตาเห็นธรรมตั้งแต่สิบกว่าขวบ คนเล็กยังเลย แต่ก็พยายามอยู่ สิ่งที่ได้กลับมาเมื่อจิตสงบ ปัญญาก็เกิด ลูกชายคนโตผมก่อนบวช สอบได้แค่หนึ่งกว่าๆ ไม่อยู่ในเกณฑ์ผ่านด้วยซ้ำ หลังจากสึกออกมาแล้ว เขาสอบได้ที่หนึ่งในรุ่นเลยครับ ได้ความจำฝังติดตัวออกมาเลย และทุกๆปิดเทอมใหญ่ผมก็จะจัดให้ไปบวชอยู่กับอาจารย์ท่านที่ตั้งชื่อรถเจดีย์ที่กล่าวถึงแต่แรกโดยตลอด วันนี้อาจารย์หลายองค์ได้ละขันธ์ไปสู่ภพภูมิอื่น บ้างก็เข้านิพพานก็มี แต่ผมแค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง การให้ธรรมะเป็นวิทยาทานถือเป็นการสร้างบุญกุศลอีกทางหนึ่ง  อีกไม่กี่วันครอบครัวของเราก็ต้องไปสร้างพระพุทธชินราชจำลองให้ท่าน(พระอาจารย์) วันนี้จะเดินทางเข้ามาทำงานที่กรุงเทพ คงแวะเข้าโรงงาน(หล่อพระ)ของพี่ชายที่โคราช เพื่อเอาแผ่นดวงชะตาของผู้มีจิตศรัทธาร่วมสร้าง ไปหลอหลอมให้เป็นเนื้อเดียวกันกับองค์พระพุทธชินราชจำลองเลย  แต่ก่อนนั้น ผมและครอบครัวได้ไปสร้างศาลาปฏิบัติธรรมกับพระสำเร็จทันใจฯลฯให้กับท่านแล้ว สถานที่ที่ว่านั้นอยู่ในป่า อ.เขมราฐ อุบลราชธานีครับ

ที่อยากจะบอกให้กับพวกเรา พี่ๆน้องๆ น้าๆทั้งหลายก็คือ วันนี้เรายังตาใสๆ มีกำลังอยู่ ลองหยุดพิจารณาสักนิด ลองไม่ตามใจกิเลสเราสักนิด ลองไม่ตามใจความอยากเราดูสักนิด สักหนึ่งหรือสองวินาทีก็ได้ แล้วตั้งสติให้มันจดจ่อ ๆ อยู่กับลมหายใจของเราก็ได้ครับ อยู่กับพุท โธ ๆๆๆ หรืออยู่กับยุบหนอ พองหนอ หรืออยู่กับรู้หนอ ก้าวหนอ เดินหนอ พิมพ์หนอ แบ่งปันหนอ ให้ปัญญาแก่สาธารณะหนอ  บางทีเราอาจจะเห็นอีกด้านซึ่งไม่เคยเห็นมาก่อน  อดีตเมื่อหลายสิบปีก่อนผมไม่เคยเชื่อเรื่องเหล่านี้ หากแต่เชื่อในวิทยาศาสตร์ แต่ครั้งวันหนึ่ง เวลามาถึง อยู่ๆ ผมก็ต้องเข้าวัด ไปถามคำถามโง่ๆว่า ตายแล้วไปไหน แค่แปดคืนกับเจ็ดวันผมได้คำตอบที่นั่นครับ แล้วก็พยายามสลัด ปล่อยวางลงให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะพอทำได้ โดยที่ไม่เบียดเบียนใครหรือแม้แต่ตัวเองครับ สิ่งที่กำลังจะบอกจึงเป็นหน้าที่หนึ่งที่จิตจะปลุกให้ผมลุกขึ้นในทุกๆเช้า ประมาณตีสามไม่ว่าจะนอนดึกขนาดไหนก็ตาม หากวันไหนสายสุด ก็ไม่เกินหกโมงเช้าครับ ผมก็แค่แบ่งปันความรู้สึกดีๆ ให้แก่มวลมนุษย์ชาติ ทำเท่าที่ทำได้ครับ หากวันหนึ่งมีบัวเหล่าที่โผล่พ้นน้ำแล้ว เขาได้มาอ่าน ได้มาพิจารณาในสิ่งที่เรากำลังสื่อโยนิโสมนสิการแล้ว เขาก็จะเกิดปิติเหมือนกับน้องเองล่ะครับ อย่างน้อยๆเราก็ได้ช่วยแล้ว  แต่อย่ากระนั้นเลย ผมโพสต์แค่เวปนี้เวปเดียวครับ เมื่อก่อนใช้ยุโรป เจ้าจินนี่ ก็ไปโพสต์ในเวปนั้น ตอนนี้ก็ไม่ได้เข้าไม่ได้โพสต์แล้ว  เออีจึงเป็นบ้านอีกหลังที่เราช่วยแบ่งปันครับ เป็นส่วนเล็กๆอีกมุมมองหนึ่ง แม้จะต่างไปบ้างแต่ก็ไม่ผิดเพี้ยนถูกตรงตามธรรมเสมอครับ ขอสิ่งดีๆย้อนกลับมาบังเกิดแก่พวกเราทุกคนครับ สาธุๆๆ  :emotq :emoth :emotn