AE. Racing Club

วันนี้ผมไปเจอคนรับจ้างเช็ดกระจกรถตามสี่แยกคนหนึ่ง

ตอนนั้นไฟแดงพอดี รถผมจอดเป็นคันที่สอง เขายืนอยู่ข้างรถของผมพอดีเป๊ะห่างไปซักประมาณ 3-4 เมตร ในใจคิดว่า ไม่รอดแล้วกูโดนแน่

ทันใดนั้นเองพอรถของผมหยุดปุ๊บ คนเช็ดกระจกคนนั้นก็เดินตรงเข้ามา พร้อมกับยกมือไหว้ ด้วยท่ามาตรฐานของคนเช็ดกระจกทั่วไป

ด้วยความที่ผมคิดว่า สบู่กับฟองน้ำที่เขาเอามาเช็ด มันถูกใช้มาทั้งวันแล้ว มันจะต้องไม่สะอาดแน่ๆเลย ผมก็ไม่อยากจะให้เขาเช็ดกระจกรถของผม แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า ถ้าไม่ให้เงินเขา เขาก็อาจจะไม่ปล่อยเราไปเฉยๆ อาจจะเอาอะไรมาขูดรถผมก็ได้ ในใจก็แอบกลัวเหมือนกัน

ผมคิดได้อย่างนั้น ผมจึงใช้วิธีขยับรถขึ้นหน้านิดหนึ่ง พร้อมกับเปิดกระจกลงแล้วยื่นเหรียญสิบบาทให้กับเขา แล้วบอกกับคนเช็ดกระจกว่า

“พี่ๆ ไม่ต้องหรอก”

ถ้าเป็นคนเช็ดกระจกมาตรฐานทั่วไปเขาก็คงจะรับเอาเหรียญของผมไปและอาจจะยกมือไหว้อีกสักที แล้วก็เดินไปหารถคันต่อไปเพื่อทำแบบเดียวกัน

แต่วันนี้ คนเช็ดกระจกที่ผมเจอ ยิ้มให้ผมครั้งนึง พร้อมกับพูดว่า

“ไม่เอาหรอพี่ สะอาดจริงๆนะพี่ รับรอง”

ผมรู้สึกสะดุดกับคำพูดของเขามาก แปลกที่คนเช็ดกระจกทั่วไปจะพูดด้วยกับคนขับรถบนท้องถนน ผมจึงถามกลับไปว่า

“หรอ? แน่ใจหรอ?”

“แน่ใจพี่”

“เอ้อ งั้นก็เอาเลย”

หลังจากนั้นผมก็นั่งมองเขาลงมือเช็ดกระจกให้ทั้งสองด้าน ด้านคนขับ กับด้านคนนั่งข้างคนขับ ผมยังไม่ได้เอากระจกข้างลง

“ทำงี้มานานยังพี่”

“อ๋อ ก็ทำมาตั้งแต่เด็กแหละ” รอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากเกิดขึ้นบนใบหน้าของเขา

ก่อนเอากระจกขึ้นผมก็บอกกับเขาว่า

“โชคดีนะพี่ สู้ๆ”

“คร้าบ”

หลังจากเช็ดกระจกหน้าเสร็จ เขายิ้มให้ผมอีกครั้งหนึ่งพร้อมกับก้มหัวเบาๆ แล้วเขาก็เดินไปเช็ดกระจกหลังให้ด้วย ต่อจากนั้นเขาก็เดินกลับไปที่ตำแหน่งที่เขายืนอยู่เมื่อตอนที่ผมมาถึงที่สี่แยกนี้ ทันใดนั้นเอง ไฟแดงก็เปลี่ยนเป็นไฟเขียว แล้วผมก็ขับรถออกไป สายตาเหลือบไปเห็นคนๆนั้นมองตามรถผมออกไป

ผมขับรถออกไปสักพัก ผมก็สังเกตว่า กระจกมันสะอาดขึ้นจริงๆ!

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมไม่ได้ล้างรถมาซักพักแล้วหรือเปล่า แต่ผมรู้สึกได้จริงๆ ว่ากระจกมันใสขึ้น ขณะที่ผมกำลังขับรถกลับบ้าน ในใจผมก็คิดว่า ผมต้องเอาเรื่องนี้มาเล่าให้ทุกคนฟัง

ผมไม่รู้ว่าอะไรทำให้ผมจำชายคนนี้ได้ แต่เรื่องนี้ มันทำให้ผมมองคนเช็ดกระจกข้างถนนเปลี่ยนไป ผมเคยถูกสังคมหล่อหลอมและสั่งสอนว่า คนเช็ดกระจกไม่ดี น่ากลัว น่าหวาดระแวง และไม่ควรไปยุ่งเกี่ยว แต่สังคมที่ผมอยู่ไม่เคยบอกผมว่า คนเช็ดกระจกข้างถนน ก็คือคนธรรมดาๆคนหนึ่ง มีความรู้สึก มีจิตใจ แล้วเราก็คุยกับเขาได้ เหมือนคนปกติคนหนึ่ง

สังคมที่พวกเราอยู่มันสร้างเกราะกำบังจิตใจที่เรียกว่า “ความเห็นแก่ตัว” ของเราขึ้นมา ทำให้พวกเราลืมบางสิ่งบางอย่างที่สวยงาม แล้วพวกเราก็มองข้ามมันไป ก็คือ “ความมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์” บางทีคนเช็ดกระจกอาจจะไม่ได้อยากได้เงินสิบบาท แต่เขาอยากมีชีวิต อยากมีคนคุยด้วย อยากมีสังคมเหมือนคนทั่วๆไป ผมไม่ได้คิดว่า คนเช็ดกระจกไว้ใจได้ทุกคน แต่ผมคิดว่าบางครั้งคนเราก็สามารถมองโลกในมุมดีๆได้เช่นกัน อย่างเช่นเหตุการณ์ครั้งนี้ ที่ทำให้ผมได้เห็นมุมเล็กๆที่สวยงามมุมหนึ่งในสังคมแห่งนี้ มุมทีหลายๆคนอาจจะไม่เคยเห็น และไม่เคยนึกถึง.

เครดิต
Tharis T.

ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีและซื่อสัตว์ที่สุด ต่อให้อาชีพที่ต่ำสุดแค่ใหนก็มีคุณค่าทั้งนั้นครับ  ^^___^^

สื่อได้ดี อ่านแล้วเพลิน เนื้อหาเข้าใจง่าย เหมือนนักเขียน (เค้าเช็ดที่เเยกไหนเหรอครับ)
ผมคนนึงที่ไม่ค่อยอยากให้กลุ่มพวกนี้มาเข้าใกล้เลย กลัว อ่ะครับไม่ได้รังเกียจนะ

อย่าไปดูถูกกันเลยครับคนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน
ไปดูคนขายพวงมาลัยตามสี่แยกแถวบ้านผมซิ ขับกระบะป้ายแดงมาขายของทุกวัน
(แสรด..ใคร?..รวยกว่าตูอีก) :emox

ผมเคยเจอกับตัวเอา อาวิโอ้ ไปเติมน้ำมันในปั้มบางจากเส้นเอกชัยในจังหวัด (สมุทรสาคร) เด็กปั้มเข้ามาเช็ดกระจกให้ผมบอกว่าไม่ต้องเเต่ไม่ทันเเล้วพี่เเกละเลงซะ พอเช็ดเสร็จ เป็นคราบทั้งบาน ผมต้องเอาผ้าในรถมาเช็ดเองอีกรอบเซ็งจิต  ตั้งเเต่นั้นไม่ยอมให้ใครมาเช็ดกระจกรถผมอีกเลย ถ้าเจอตามเเยกไฟเเดงจะให้เงินไป5-10บาทเเล้วบอกว่าไม่ต้องเช็ดครับ ไม่ได้รังเกียจนะครับเเต่ขี้เกียจตามมาเช็ดอีกรอบ :emotq

 :emo2

 :emo2 :emo2 :emo2

 :emo2 :emo2 :emo2

 :emom

ขณะที่อ่านไปก็ลุ้นระทึกอยู่ว่า จะมีอะไรเกิดขึ้นแบบไม่ดีตอนเรื่องจะจบหรือเปล่า     อืม..ที่แท้คนเช็ดกระจกก็ซื่อสัตย์จริง เช็ดกระจกได้ใสจริง  ยอมรับว่าสังคมเดี่ยวนี้ไว้ใจคนยากนัก พอได้เจออะไรดีๆก็ทำให้ภาพพจน์ดีขึ้นมาหน่อย  แต่ก็ยังไม่ไว้ใจคนอยู่ดีน่ะ

 :emom

 :emo2 :emo2 :emo2 ทำไมเราไม่เจออย่างพี่เค้ามั่ง :emoti

 :emo2 :emo2 :emo2

คนเรามักตั้งธงเอาไว้ก่อนเสมอ เป็นเรื่องปกติของสังคมเมือง ไม่ใข่เรื่องเลวร้ายอะไร
เรามักสร้างเกราะป้องกันตัวเอง จนบางครั้งไม่สนใจความเป็นจริงรอบด้าน ผมคนนึงล่ะ
เคยเปิดกระจกยื่นขนม(คุ๊กกี้) ที่มีในรถให้เด็กขายพวงมาลัยหลังจากบอกว่าไม่ต้องการซื้อ
ครั้งแรกเด็กงงๆแล้วยกมือไหว้ขอบคุณ รับแล้วเดินจากไป  ผมนั่งยิ้มแต่พอคราวต่อไป(คนละที่)
ทำแบบเดิม กลายเป็นเด็กหันไปเรียกพวกมารุมขอขนมเต็มเลย  คราวนี้ผมเสียความรู้สึกมาก
ทีนี้เลยมานั่งคิด สุดท้ายก็สร้างเกราะโดยไม่เคยเปิดกระจกลงอีกเลย ทำเพียงแค่ส่ายหัวแล้วยิ้มๆให้แค่นั้น

 :emo2 :emo2 :emo2

ผมหนักกว่า เจอแยกเกษตรเอาทิชชูมาเช็ดกระจก 2 ที แล้วแบมือขอตัง

 :emom :emom :emom

 :emo2

บางทีเจอคนดีก็ดีไป ของผมมันอยู่ดีๆ ก็เดินมาเช็ด ผมไม่ได้เรียกไม่ได้ขอ

เช็ดเสร็จเอาสบู่หน้ากระจกเรียบร้อย แล้วมาแบมือขอเงิน ไม่เช็ดสบู่ให้ด้วย

ผมก็ไม่จ่าย มันก็เอาที่เช็ดกระจกมันขูดกระจกรถผม น่าจะลามไปข้างๆด้วยแหละได้ยินเสียงพอดี

มากับเื่พื่อน 2 คนใน ก็เลย ไม่รู้ทำไงดีไฟแดงอยู่ด้วย

ก็เลยดูพรรคพวกมันแถวนั้นก่อน แล้วก็ดูเลขไฟแดง พอถึง 10 วิสุดท้าย

มันยังทำกับรถคันข้างๆอยู่ ก็เลยลงกันทั้งรถ กระโดดถีบมัน แล้วยำมันหน้ารถที่มันเช็ดอยู่

ซักพักพวกมันวิ่งมา น่าจะ 6 คน ผมรีบขึ้นพร้อมกับไฟแดง เลข 1 ออกจู๊ดดดดด

วันนั้นสบายใจเยย 55 (เจอตรงแยกหลัง รร.สยามเก่า หรือเรียกง่ายๆ ริมทางรถไฟ ถนนเพชรบุรีตัดใหม่

ไม่ต้องถามก็รู้ว่าไปทำอะไร 555)

เจอดีก้อดีไปถ้าเจอซวยก้อไม่มีใครช่วยได้เพราะงะนกันไว้ดีกว่าอก่เพราะไม่มีใครมารับผิดชอบให้เราถ้าเกิดอะไรขึ้นเวลาแค่หนึ่งไฟแดงจะทำไง . บางอย่างการมองโลกในแง่ร้ายไว้ก่อนก่อเป็นผลดีกับตัวเรามากกว่าเพราะเราไม่สามารถรุ้ได้ว่าสิ่งที่ยังไม่เกิดมันจะดีหรือเลว

แยกพงเพชร ปะครับ ผมโดนประจำ แต่เช็ดเนียนดี

โดน10บาท ทุกที 555