AE. Racing Club

ชายแก่เลยวัย 70 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม
หลังจากแต่งงานย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี

ชายแก่  : แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก? พ่อเห็นลางๆ
แจ๊ค  : อ๋อ วัวหน่ะพ่อ

เวลาผ่านไป 2-3 นาที  

ชายแก่  : แจ๊ค นั่นอะไรลูก?
แจ๊ค  : วัวตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย

ผ่านไปอีก 2-3 นาที  

ชายแก่  : แจ๊ค นั่นอะไรอีกล่ะลูก?
แจ๊ค  : (เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด)  วัวพ่อวัว !!
วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ

เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที  

ชายแก่  : แจ๊ค นั่นอะไรลูก?
แจ๊ค  : (เริ่มทนไม่ไหว) เอ๊ะ!! พ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆ ซากๆ อยู่ได้
ผมจะบอกครั้งสุดท้าย แล้วนะว่า วัว...!!

ผ่านไปอีก 2-3 นาที  

ชายแก่  : แจ๊ค นั่นอะไรน่ะลูก?
แจ๊ค  : โอ๊ย!!! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยกันไม่รู้เรื่อง
ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด

เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น  

ได้เวลาอาหารค่ำ  เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา
แจ๊คจึงเดินขึ้นไปตามที่ห้อง ณ ที่นั่น เขาได้พบชายแก่
นั่งเหม่อลอย ข้างๆ มีไดอารี่เก่าๆ เล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ
แจ๊คถือวิสาสะเข้าไปอ่าน ความว่า...ครั้งหนึ่งเมื่อ 40กว่าปีก่อนมาแล้ว
เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมากที่สุด
เราตั้งชื่อเค้าเองว่า...แจ๊ค
ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง เราพาแจ๊คออกไปเดินเล่น
ตอนนั้นแจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว
เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน
พอดีมีวัวผ่านมา... แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร...วัวไงลูก
เราตอบ เวลาผ่านไป
อีกไม่ถึงนาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบเช่นเดิมอีก
เป็นอย่างนี้อย ู่ถึง 25 ครั้ง
... เราไม่เคยเบื่อหน่ายเลยที่จะตอบคำถามเดิม ๆ   เหล่านั้น
เรากลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย...
แต่ในวันนี้   ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน
หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม   แจ๊คเป็นฝ่ายตอบ... เพียง 5
ครั้งเท่านั้นลูกก็ตวาดเสียงดังใส่เรา   หาว่าเราเลอะเลือน
รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป...
เมื่ออ่าบจบแจ๊ครู้สึกผิดขึ้นมาจับใจ   พ่อเลี้ยงเขามาอย่างดี
แต่วันนี้สิ่งที่เขาทำให้ท่านคือ   การตวาดเสียงดัง
ไม่พูดด้วยแล้วก็เดินหนีไป   เขาตระหนักว่า
เขาได้ทำสิ่งผิดพลาดซึ่งเขาเองแทบไม่รู้ตัว

แล้วคุณล่ะ   วันนี้คุณได้ทำอะไรดี ๆ ให้ท่านเหล่านั้นหรือยัง
ป.ล.   หากคุณคิดว่าเรื่องนี้เป็นประโยชน์
โปรดอย่าเก็บไว้คนเดียว...อย่าลืมส่งต่อให้เพื่อนๆ
ของคุณได้อ่านกันด้วย เพื่อสิ่งดีๆ
จะได้เกิดขึ้นในสังคมต่อไป

 :emo7

 :emos

ซึ้ง..  :emo7

 :emo7

 :emos

 :emotib :emotib

โดนเลยคับ
 :emo7

 :emom :emotn คนโบราณท่านว่าไว้ พ่อแม่เลี้ยงลูกกี่คนกี่คนก็เลี้ยงได้ แต่น้อยนักที่ลูกจะกลับมาเลี้ยงพ่อแม่ยามแก่เถ้า น้อยนักจริงๆ แม่ผมเคยพูดกับผมจนอึ้ง ท่านบอกว่า ต่อให้ใครว่าลูกท่านเลวหรือเป็นโจรเป็นคนไม่ดีอย่างไร หรือต่อให้ใครเห็นลูกของท่านเป็นขี้ก็ตาม ท่านก็เห็นลูกของท่านเป็นทองคำเสมอ ท่านพูดกับผมไว้จนผมจำไม่ลืมเลยครับ แต่ผมก็พยายามเป็นคนดีทั้งต่อหน้าและลับหลังท่านนะ สิ บอก ไห่ คริ คริ คริ    :emotn   ที่เล่ามาเนี่ย หมายความว่า นอกเหนือเหตุผลที่จะมีคำอธิบาย  ฉันท์ใดผมก็ยกให้พ่อแม่ของผมเป็นพ่อพระแม่พระเสมอ และอยู่เหนือเหตุผลใดๆทั้งสิ้น ยกไว้เหนือหัวตลอดเวลา ดังนั้นใครก็ตามที่ทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจ ต้องทุกข์ใจแม้แต่แค่นิดเดียว ก็ถือได้ว่าเป็นลูกอกตัญญูแล้วล่ะ บทความนี้ถือได้ว่าแจ๊คนั้นทำผิดอย่างมหันต์แต่สุดท้ายแล้วได้สำนักผิดรู้ว่าตนได้ทำผิดไป ยังไงพ่อของแจ๊คก็ให้อภัยลูกเสมอครับ เราอย่าทำให้พ่อพระแม่พระของเราต้องเสียใจเลยครับ ปีใหม่แล้ว ทำสิ่งดีๆให้ท่านครับ ยิ่งอายุมากท่านก็ยิ่งเหมือนเด็ก ต้องการการเอาใจใส่ ต้องการการเอาอกเอาใจ ใส่ใจ ไม่ใช่ถามคำตอบคำ แล้วมีด่า ด้วย เชื่อว่าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆชาวเออีคงไม่ทำนะคร๊าบ รึว่ามี.........แหะๆๆ ทิ้งไปกับปีเก่านะครับ ปีใหม่เริ่มในสิ่งที่ดีๆ โดยเฉพาะกับท่านครับ ก่อนที่จะไม่มีท่านนะครับ วันนี้หากท่านยังมีชีวิตอยู่ ถือว่าเราโชคดีครับที่ได้มีโอกาสแทนคุณท่านนะครับ แต่ที่ผมพบและประสพมา อันนี้ขอบอก การทำดีกับพ่อพระแม่พระนั้น แม้เราทำโดยไม่หวังผลอะไรตอบแทน เราก็จะได้ผลตอบแทนกลับมาเป็นแสนเท่าครับ อันนี้ขอนั่งยัน ยืนยัน นอนยันมาเลยครับ  :emo2 ใครที่ยังไม่เคยทำก็อย่าได้เขิลลลล อย่าได้อายเชียวนะ หัดทำซะ ขอบคุณสำหรับคติเตือนใจดีๆ ชี้ทางสว่างแห่งชีวิตให้กับผู้คน แบบนี้วัยรุ่นเรียกว่า โดน......จร้า  :emol :emom :emom :emo2

 :emos :emo7 :emo7 :emotf :emotf