|
หัวข้อ: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: -TOR@RAYONG- ที่ 21 มิถุนายน 2553 18:27:43 ได้รับ FW มาไม่รู้เคยอ่านกันยัง อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง.....อยากกลับไปอยู่กับแม่จัง (http://img268.imageshack.us/img268/1702/unclec.png) ..... เราย้ายมาอยู่ที่นี่ได้หลายปี เพื่อนบ้านก็ดี มีน้ำใจ ข้างบ้านรั้วติดกันมีคุณลุงคนหนึ่งเป็นข้าราชการบำนาญ เกษียณมาหลายปีแล้ว ภรรยาเสีย ตั้งแต่เรายังไม่ย้ายเข้ามา ลูก ๆ ทั้ง 3 คน ต่างก็แต่งงาน มีครอบครัว ไปอยู่ที่จังหวัดอื่น ๆ กันหมด..... ลุงแกก็อยู่บ้านคนเดียวมาเกือบ 10 ปี เราได้รู้จักลุง ก็ได้เห็นในน้ำใจไมตรี เป็นคนใจดี อบอุ่น น่ารัก.....มีโรคประจำตัวตามประสาคนแก่ คือ เบาหวาน ความดัน และเจ็บป่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปตามปกติ..... ด้วยความที่อยู่บ้านคนเดียว บางครั้งเจ็บป่วย ก็ลำบากหน่อย เพราะไม่มีลูกหลาน คอยช่วยเหลือ ช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา เราก็ได้มีโอกาสได้ช่วยเหลือ พาไปหาหมอ พาไปทำธุรต่าง ๆ และถ้าป่วยหนักถึงขั้นต้องนอนโรงพยาบาล ก็จะช่วยโทรตามลูก ๆ ของแกให้..... ลูก ๆ ก็จะมาเยี่ยมบ้าง ไม่มาบ้าง แล้วแต่โอกาส เรารู้ว่า คุณลุงเหงา ..... ....... บ่อยครั้งที่คุณลุงจะบ่นถึงคุณป้า ซึ่งเราไม่เคยเจอตัวจริง ได้เห็นแต่ในรูป เพราะท่านเสียไปหลายปีแล้ว ก่อนที่เราจะได้ย้ายมาอยู่ที่นี่ ช่วงเทศกาล ปีใหม่ สงกรานต์ เมื่อบ้านอื่น ๆ เขามีลูก ๆ มาเยี่ยม เราเห็นคุณลุงนั่งเหงาเพียงลำพังเราก็ซื้อของขวัญ ของกิน ของใช้ บางครั้งก็เป็นพวกผลไม้บ้าง เครื่องดื่มบ้าง ไปไหว้ .....ลุงก็ดีใจ ให้ศิลให้พร กันยกใหญ่.....แล้วก็บ่น รำพึง รำพัน ถึงลูก ๆ .....น้ำตาไหล นั่งมองแต่ประตูหน้าบ้านรอว่าเมื่อไร จะมีรถของลูก ๆ กลับมาเยี่ยมบ้าง ..... หลายปีมานี้ คุณลุงก็ได้แต่รอ......เราก็ได้แค่ปลอบว่าลูก ๆ เขาคงติดธุระ วันไหนเขาว่างก็คงมาเยี่ยม ไม่ต้องคิดมาก เสียสุขภาพไปเปล่า ๆ ..... ที่หลังบ้านคุณลุง มีต้นมะม่วงพันธุ์ดีอยู่หลายต้น มีต้นหนึ่งที่ลูกโต หวานอร่อยเป็นนิเศษ เราไปช่วยลุงเก็บเป็นประจำ และคุณลุงก็จะแบ่งมาให้ทุกครั้ง.......ลุงจะคัดลูกสวย ๆ เก็บใส่กล่องดูแลเป็นพิเศษ..... เก็บไว้รอลูก ๆ อยากให้ลูกได้กินของดี ๆ หลายครั้งหลายหน เราเห็นคุณลุงรอลูก ๆ จนมะม่วงเน่าเสียไป ไม่รู้กี่หน ต่อกี่หน..... หลายปีมานี้ ก็ไม่เคยเห็นลูก ๆ กลับมากินมะม่วงที่พ่อบ่มไว้แม้แต่ครั้งเดียว มีที่แปลงหนึ่งที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์ คุณลุงบอกว่าอยากขาย ให้เราช่วยดำเนินการให้หน่อย เราก็เขียนป้ายไปติด แล้วลงประกาศให้ ..... 5 เดือนเศษ ๆ หลังจากประกาศขาย ในที่สุดก็มีผู้สนใจและก็ขายได้ในที่สุด ในราคา 1 ล้านบาท ... เมื่อได้เงินมา สิ่งแรกที่คุณลุงพูดถึงคือ..... คิดถึงลูก ๆ ถ้ารู้ว่าพ่อขายที่ได้คงดีใจ ลุงบอกว่าจะแบ่งเงินให้ลูกทั้ง 3 คน เท่า ๆ กัน ..... วันรุ่งขึ้น ลุงก็มาหาเราแต่เช้า บอกว่าวันนี้ ขอแรงหน่อย ช่วยพาลุงไปธนาคารที จะไปโอนเงินให้ลูก เราก็พาไป วันนั้นเป็นลูกค้ารายแรกของธนาคาร......คุณลุงโอนเงิน ให้ลูกคนละ 3 แสนบาท ..... ..... เมื่อกลับมา จอดรถส่งลุงหน้าบ้าน..... ก่อนลงจากรถ คุณลุงหยิบเงิน ในกระเป๋า 1 แสนบาทยื่นส่งให้ บอกว่า.....เอานี่ ลุงให้.......เรารีบปฏิเสธ บอกว่า ไม่เป็นไรหรอกครับลุง ไม่ต้องให้ผมลุงเก็บไว้ใช้เถอะ ให้ลูก ๆ ไปเกือบหมดแล้ว...... ลุงบอกว่า เอาไปเถอะ ลุงได้รับบำนาญทุกเดือน ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ที่แปลงนี้ที่ขายได้ ก็เพราะเราต้องรับโทรศัพท์และพาคนไปดูที่ หลายเดือนมานี้ไม่รู้ขับรถไป-กลับกี่รอบแล้ว และอีกอย่าง ตลอดเวลาที่ผ่านมา ลุงก็ได้แต่รบกวน ไม่เคยได้ให้อะไร ตอบแทนบ้างเลย พ่อหนุ่มไม่ใช่ลูก ไม่ใช่หลาน แต่ก็ยังอุตส่าห์เสียเวลาเป็นธุระจัดการเรื่องราวให้สารพัด รับไว้เถอะ ลุงอยากให้จริง ๆ ถ้าไม่รับลุงจะเสียใจนะ......เราก็ไหว้ ขอบคุณครับลุง กลับมานอนคิด ไตร่ตรอง รู้สึกไม่สบายใจ ดึก ๆ จึงหยิบเงินไปหาลุงอีกรอบ.....แต่ลุงไม่รับคืนและยืนยันว่าตั้งใจจะให้เราจริง ๆ ..... อีก 2 วันถัดมา มีรถยนต์มาจอดที่บ้านลุง ลูกสองคน คนเล็กและคนกลางมาเยี่ยมและทวงถามเราถึงเงิน 1 แสนบาท พูดจาประมาณว่า.....เราไปหลอกเอาเงินคนแก่ เรารีบเข้าไปในบ้านหยิบเงิน 1 แสน เดินไปที่บ้านลุง แล้วคืนเงินให้ลุง ลุงปฏิเสธและพยายามอธิบายให้ลูก ๆ ฟัง แต่ทั้งสองคนไม่ยอม เราจึงวางเงินไว้ แล้วเดินออกมา ก่อนตะวันตกดิน ได้ยินเสียงรถขับออกไป ..... สักพักลุงก็มาหา เล่าว่าสองคนนั้นแบ่งเงินกันคนละ 5 หมื่นแล้วก็ลากลับไปแล้ว คุณลุงกล่าวคำขอโทษอย่างที่สุด..... ลุงน้ำตาไหล บอกว่าเสียใจ ไม่คิดว่าลูก ๆ จะเป็นไปถึงขนาดนี้ .....ลุงบอกว่าจะเอาเงินบำนาญที่ได้รับทุกเดือนมาทยอยคืนให้ จนกว่าจะครบ 1 แสนบาท.....เราบอกว่าไม่เป็นไรหรอกครับลุง ไม่ต้องทำอย่างนั้น.... ..... อีก 3 วัน เกือบ ๆ เที่ยงคืน ลุงมาที่บ้าน พร้อมกับลูกชายคนโต " เมื่อ 3 วันที่แล้ว พ่อโทรฯ ไปเล่าเรื่องให้ฟัง พี่ก็ไม่สบายใจ.... พอดีที่ทำงานส่งไปสัมมนาหลายวันออกมาไม่ได้ พอเสร็จธุระ ก็รีบขับรถมาเลย มาถึงซะดึก....พี่ต้องขอโทษแทนน้อง ๆ สองคนด้วย เสียมารยาทจริง ๆ เดี๋ยวต้องคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวสักครั้ง อายุก็มากแล้วแต่ก็ไม่รู้จักโต แย่จริง ๆ ...... เอาอย่างนี้ ขอเลขบัญชีธนาคารให้พี่ได้ไหม เดี๋ยวกลับไปพี่จะรีบโอนเงินมาคืนให้ " "ไม่ต้องหรอกครับ ไม่เป็นไร..... เราปฏิเสธไป" วันถัดมาเมื่อลูกชายคนโตกลับไป ลุงเล่าให้ฟังด้วยความดีใจ " เจ้าใหญ่มันบอกว่า วางแผนไว้แล้วอีก 5 ปี จะย้ายมาทำงานที่บ้าน จะพาลูกมาเมียมาอยู่ที่นี่ " เราสังเกตุเห็นแววตาอันสดใส ของคุณลุง...บ่งบอกถึงความ ปิติ ยินดี อย่างที่สุด ดีใจด้วยครับลุง ต่อไปลุงจะได้ไม่เหงาแล้ว... ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ เกือบ 4 ปีแล้วซินะ...... ที่ลุงนับวันรอว่าจะมีลูก ๆ กลับมาอยู่ด้วย เราเห็นปฏิทิน ที่คุณลุงขีดฆ่า วันแล้ววันเล่า...... เดือนแล้วเดือนเล่า..... ปีแล้วปีเล่า.....และสุดท้าย..... ลุงน่าจะอดทนรออีกนิด .. อีกนิดเดียวเองครับลุง ในห้องไอซียู เรากับพี่ใหญ่นั่งอยู่คนละข้างเตียงคนไข้.....ช่วงเวลา สุดท้ายของชีวิต คุณลุงขยับนิ้วมือ เรากับพี่ใหญ่เอื้อมมือไปจับมือลุง.....ดวงตาค่อย ๆ ปิดลงช้า ๆ คุณลุงจากไปด้วยอาการสงบ .... หลังงานศพ เสร็จสิ้น..... ค่ำคืนนั้น พี่ใหญ่มาหาเราที่บ้าน ยื่นถุงกระดาษส่งให้ บอกว่า..... "พ่อฝากไว้ให้ พ่อกำชับไว้ตั้งแต่ก่อนตาย ว่าต้องให้เรารับไว้ ไม่งั้นพ่อจะนอนตายตาไม่หลับ" เราแกะถุงเปิดดูข้างใน มีซองจดหมายทั้งหมด 10 ซอง จ่าหน้าว่า... คืนเงินเดือนที่ 1-2-3... ไปจนถึง คืนเงินเดือนที่ 10 ในแต่ละซอง ข้างในมีธนบัตรใบละ 1,000 บาท สิบใบ....ซองสุดท้าย มีข้อความว่า ถึง... หลานที่ไม่ใช่สายเลือด แต่ก็เป็นหลานที่ดีกับลุงเหลือเกิน ..... ลุงคืนเงินให้ตามที่เคยสัญญาขอบคุณที่ช่วยเหลือ เป็นธุระให้ ในทุก ๆ เรื่อง และเป็นเพื่อนคนแก่มาตลอด .... ป้ามารอลุงแล้ว..... ลุงต้องไปก่อน. อีก 2 วันถัดมาที่บ้านคุณลุง มีคนเข้ามาทำความสะอาด.....เราสังเกตุเห็นปฏิทินที่คุณลุงใช้ขีดฆ่าเพื่อนับวันรอลูก ๆ ถูกทิ้งอยู่ในถังขยะหน้าบ้าน เดินไปที่ถังขยะหน้าบ้านลุง มองไปที่ประตู มีป้ายประกาศติดไว้ ขายบ้าน ด่วน ! เราไปเก็บปฏิทินมาทำความสะอาด .......นึกถึงภาพคนแก่ ที่หยิบดินสอขีดฆ่าตัวเลขบนปฏิทิน ด้วยอาการมือสั่นเทา ลูก ๆ คงไม่รู้หรอกว่า ภายใต้ปฏิทินเก่า ๆ ไร้ค่าใบนี้ ..... มันซ่อนความห่วงหาอาลัยซ่อนความเงียบเหงา ว้าเหว่ ..ซ่อนความเจ็บปวดร้าวลึก ของคนแก่คนหนึ่งที่ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างโดดเดียวเพียงลำพังมานานกว่า 10 ปี เราตั้งใจจะเก็บปฏิทินนี้ไว้ เพื่อเป็นที่ระลึก...ตลอดไป... ขอให้บุญกุศล และคุณงามความดี ทั้งหลายทั้งปวง ที่คุณลุงได้สั่งสมมาตลอดชั่วชีวิต จงนำพาดวงวิญญาณอันบริสุทธิ์ของคุณลุง ไปสู่สุคติในดินแดน อันสงบ ร่มเย็น ชั่วนิจนิรันดร์ หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: gewall ที่ 21 มิถุนายน 2553 18:35:57 เศร้ามากครับ
รู้สึกน้ำตาไหลในใจครับ หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: BirdZ_ZestUp ที่ 21 มิถุนายน 2553 18:38:46 น้ำตาแทบร่วงเลยคับ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: otammzo ที่ 21 มิถุนายน 2553 18:40:08 ร่วงเลยครับ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: ae 101 ที่ 21 มิถุนายน 2553 18:49:26 อ่านแล้วเศร้ามากครับ นี่แหละคนเป็นพ่อเป็นแม่ ที่ลูกๆไม่มีวันที่จะเข้าใจ กว่าจะเข้าใจได้ ก็สายเกินไปแล้ว
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: OAT AE101 ที่ 21 มิถุนายน 2553 18:50:45 :emoi :emoi
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: ntp ที่ 21 มิถุนายน 2553 19:07:53 :emoi :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: poky ที่ 21 มิถุนายน 2553 19:19:00 น้ำตาแทบร่วงจิงๆ... :emoi
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: Zenith ที่ 21 มิถุนายน 2553 19:28:26 อ่านแล้วก็เศร้าได้อีกจริงๆ :emoi :emoi
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: LOUIS SANO.CZ ที่ 21 มิถุนายน 2553 19:44:29 น่าสงสารคนเป็นพ่อ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: PUYEP ที่ 21 มิถุนายน 2553 19:46:32 :emoi :emotf
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: RinSa YoYoLive ที่ 21 มิถุนายน 2553 20:18:15 สะเทือนใจ :emos :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: tuu_club ที่ 21 มิถุนายน 2553 20:32:34 :emosเศร้าคับ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: PAtIPUT ที่ 21 มิถุนายน 2553 20:38:21 เศร้าจิงๆ คนพวกนั้นไม่น่าเกิดมาเป็นลูกเลย :emos :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: silent ที่ 21 มิถุนายน 2553 20:44:43 ลุง น่าสงสาร เป็นคนดี แต่ลูก ไม่ดีเลย
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: [บุคตนทั่วไป]<LN.Z> ที่ 21 มิถุนายน 2553 21:00:58 :emoty :emoty :emoty
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: non01 ที่ 21 มิถุนายน 2553 21:31:12 :emotf :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: ROMEo@MAN_u ที่ 21 มิถุนายน 2553 21:38:51 เศร้าจิตจริงครับ ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ต้องจากบ้านมาทำงานไกล อยากกลับบ้านมาก
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: Yoshikuni...Sw33t Devil ที่ 21 มิถุนายน 2553 22:10:19 อ่านแล้วน้ำตาคลอ :emo7 :emoi
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: โน่ SRC ™ ที่ 21 มิถุนายน 2553 22:45:52 เศร้ามากๆๆ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: t_13 ที่ 21 มิถุนายน 2553 22:46:08 อ่านแล้วน้ำตาคลอเลย แฮะ .......
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: webslaf ที่ 21 มิถุนายน 2553 23:09:42 :emo7 :emos..ขอคุณลุงไปสู่ สุขติ อย่าห่วง ไร เลย ละกัน คับ :emoi
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: Jun_TZ#061 ที่ 21 มิถุนายน 2553 23:18:21 :emoi :emoi :emoi
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: Pencom.CZ 49 ที่ 21 มิถุนายน 2553 23:44:22 อ่านแล้ว อยากกลับบ้าน เฮ้อ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: jen@171 ที่ 21 มิถุนายน 2553 23:51:44 น้ำตาไหลเลยคับ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: autorerun ที่ 22 มิถุนายน 2553 00:46:03 เศร้าครับ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: -- James _ Za -- ที่ 22 มิถุนายน 2553 01:02:16 :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: ADVAN RG ที่ 22 มิถุนายน 2553 01:02:41 เกิดอาการกลืนน้ำลายไม่ลง ทันที
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: คอย Skirt ที่ 22 มิถุนายน 2553 03:15:29 ร้องเลยอ่า
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: boil ที่ 22 มิถุนายน 2553 07:42:20 อ่านแล้วซึ้ง คุณเป็นคนดีจริงๆ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: NO_KAIZEN ที่ 22 มิถุนายน 2553 07:46:10 เรื่องจริงไหมคับ..สงสาร :emos :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: X-zy ที่ 22 มิถุนายน 2553 08:13:10 :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าแม่ SRC ™ ที่ 22 มิถุนายน 2553 08:46:45 :emoi อ่านแล้วน้ำตาไหล
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: Pachara@ ที่ 22 มิถุนายน 2553 09:03:48 อ่านแล้วแทบจะร้องไห้เลยครับ..นี่แหละครับหัวอกของคนเป็นพ่อที่รักและห่วงใยลูกเสมอจวบจนวันสุดท้ายของลมหายใจ
ขอไว้อาลัยให้แก่คุณลุงผู้ล่วงลับ...หลับให้สบายนะครับคุณลุง.... หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: ~ Funky_nu_NoO : ที่ 22 มิถุนายน 2553 09:12:38 ไอ 2 ตัวนั่นต่อไปมันจะเป็นยิ่งกว่าคุณลุง โดนลูกทิ้ง เห็นเงินสำคัญกว่าบุพการีเอาไว้กินเที่ยว ซักวันก็หมด........#@|*%+\!~ :emoe
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: B-BOY-AE101 ที่ 22 มิถุนายน 2553 09:15:50 :emos :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: gochi ที่ 22 มิถุนายน 2553 09:22:08 ซึ้งมากเลยครับ อ่านแล้วน้ำตาใหลเลย คิดถึงพ่อแม่ที่อยู่ ตจวจังเลย...แต่ทำได้แค่โทรหา :emoi :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: kuing_1234 ที่ 22 มิถุนายน 2553 10:05:42 ซึ้งจังเลย :emoi
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: เจี๊ยบ TPZ#13 ที่ 22 มิถุนายน 2553 13:20:26 อืม
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: VIP-AE92 ที่ 22 มิถุนายน 2553 13:46:15 กินใจมากครับ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: sumson ที่ 22 มิถุนายน 2553 23:15:29 ซึ้งครับ
จะขอเอาเรื่องนี้เป็นบทเรียน และจะปฏิบัติตน กับ พ่อ แม่ อย่างดี ที่สุดครับ จะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับ บุพการีของตนเองเป็นอันขาดครับ ข้าน้อยขอสัญญา แต่เรานี่ถนัดนักแหล่ะ การเอาอกเอาใจ พ่อ แม่ 55555 หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: laongfong ที่ 24 มิถุนายน 2553 19:09:39 อ่านแล้วอย่ามัวแต่คิดว่าจะทำ.....คุณๆๆๆๆๆ...ทำได้เดี๋ยวนี้.......โดยไม่ต้องคิด......
...ก่อนอื่น...ไม่ใช่ว่าผมจะยกตัวว่าเป็นคนดีนะ..แต่สำหรับพ่อแม่แล้ว..สำหรับผมต้องมาที่หนึ่ง...ท่านอยู่ต่างจังหวัด..บางทีไม่สบายไม่มีใครโทรมาบอก หรือว่าบางทีท่านโทรมาแต่ไม่บอกว่าไม่สบาย เพราะไม่อยากรบกวนลูกๆ แต่หลานจะคอยเป็นสายรายงานให้..ทันทีที่รู้ผมไม่เคยรอ..โทรหาพี่ๆถามว่าจะไปมั๊ยแค่นี้..จบ..ถ้าไปก็มาไปด้วยกัน ถ้าไม่ไปไม่เป็นไร..พ่อแม่ผมผมจัดการเอง ส่วนพ่อแม่เขาเขาจะทำหรือไม่เรื่องของเขา..(พี่น้องท้องเดียวกันนะ..แต่แยกความรู้สึก)..ไปรับท่านมาหาหมอที่ ก.ท.ม.พอหายก็ให้ท่านอยู่สักพักแล้วพาไปส่งที่บ้าน..เพราะจากบ้านมาท่านคงคิดถึงคู่ชีวิตของท่าน.. หรือบางทีคิดถึงก็ขับรถไปหาเลยไม่เน้นว่าต้องช่วงเทศกาลหรือว่าหยุดยาว แล้วไม่กระทบกับงานด้วย...ไปทำกับข้าวกินกับท่านมื้อนึงก็กลับไปกลับ 1000 โล เหนื่อยแต่คุ้ม..อิ่มหลายวันเลยละ.... บอกตามตรงว่าผมเข้าใจพ่อแม่มากขึ้น รักท่านมากขึ้นตั้งแต่ผมเลี้ยงหมา..จะมีใครเชื่อมั๊ยเนี่ย...ผมรัก หวง และห่วงหมาผมขนาดไหนคงเทียบไม่ได้กับพ่อแม่.... ทำวันนี้ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำ..........อย่าให้ต้องเคาะข้างโลงเพื่อเรียกให้ท่านกินข้าว... :emotib :emotib :emotib :emotib หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: navit101 ที่ 24 มิถุนายน 2553 20:10:54 :emos :emos
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: jedee ที่ 24 มิถุนายน 2553 22:06:27 :emoth :emow :emo2 :emom คุณลุงท่านพ้นทุกข์ไปจุติบนสวรรค์กับคุณป้าแล้วครับ ดูจากวาระจิตสุดท้าย ท่านไปอย่างสงบ ซึ่งบ่งบอกถึงการไปจุติในที่ดีครับ ผมเพิ่งกลับมาจากงานศพของคนรู้จักที่ทานเจเว้นกรรมตลอดชีวิต คุณยายที่เสียนั้นอายุ ๘๘ ปี ช่วงนี้งานศพถี่จัง วันศุกร์ที่ผ่านมา คุณยายก็อายุ ๑๐๐ ปี กะ ๔ เดือน ทานเจจนวาระสุดท้ายเลยครับ คุณลุงท่านไม่ได้ตายหรอกครับ ในทางธรรมะแล้วท่านไปเกิดในภพภูมิใหม่ที่ดีกว่าครับ ผมเชื่อว่าอยู่บนสวรรค์ชั้นใดชั้นหนึ่ง ไม่ก็ชั้นพรหมเลยครับ ท่านนอกจากเป็นคนดี มีเมตตากรุณาแล้ว ท่านยังเป็นคนมีสัจจะวาจา ผมเชื่อว่าท่านรักษาศีลครบถ้วน แต่ก็ดีมากที่ยังมีพี่ชายคนโตเจริญรอยตาม ติดแต่ว่ายังแบ่งเวลาไม่เป็น ให้แก่หน้าที่การงานมากไป จนลืมไปว่า คนแก่นั้น เวลากว่าจะผ่านไปแต่ละนาที แต่ละชั่วโมงมันยาวนานนัก บวกกับความเหงา ความว้าเหว่ซึ่งเป็นปรกติของมนุษย์ ทั้งยังคิดถึงคุณป้าซึ่งจากไปหลายปี สงสารคุณลุงจับใจจิงๆนะขอบอก จิตดวงนี้ไปสู่สุขคติ สู่ภพภูมิที่ดีกว่ามนุษย์ครับ ต่อไปคุณลุงก็ได้แต่เสวยสุขจนกว่าจะขึ้นนิพพานนั่นล่ะครับ เสียดายที่บุตรทั้งสองยังมีความโลภอยู่ หวังว่าสักวันหากเขาทั้งสองได้มีโอกาสมาอ่าน เรื่องดีๆของคุณลุง เขาคงจาสำนึกได้ แต่คงสายเกินไปแล้วที่จะไปแก้ตัว เพราะคุณลุงได้ละขันธ์กลับสู่สวรรค์ไปแล้วครับ :emoth
:emoth ทีนี้ ใครที่ยังไม่เคยทำอะไรดีๆให้กับบุพการี บิดามารดา ก็ลองอ่านดูสักสองสามเที่ยวนะครับ แล้วก็เลือกเอาว่า วิถีชีวิตที่เหลือ ท่านจะเลือกเดินทางไหน ดีชั่ว อยู่ที่ตัวเราเป็นผู้กำหนดครับ แม้ลิขิตฟ้ากำหนดมาแล้ว ยังสามารถเปลี่ยนแปลงได้ด้วย อานิสงฆ์แห่งกรรมดีซึ่งเราได้ทำครับ โดยเฉพาะทำดีกับพ่อ แม่ ซึ่งเป็นพระพรหมสององค์ของเราครับ ผู้เขียนยกพ่อแม่อยู่เหนือหัวมาโดยตลอดครับ มีวันนี้ได้เพราะกตัญญูกับท่านทั้งสองมาโดยตลอดครับ เสาร์นี้ก็กะว่าจะพาลูกๆไปเยี่ยมท่านหน่อย อิอิอิ ทำดีกับพ่อแม่ จะได้ผลตอบแทนกลับมาเป็นแสนเท่าครับ แต่ไม่ต้องเชื่อนะ หากยังไม่ได้ลอง ไปลองซะก่อนก่อนที่ท่านจะจากเราไป โดยไม่มีโอกาสทำดีกับท่าน ซึ่ง... มันเป็นสุขเป็นปลื้มออก จริง มะ :emom :emo2 หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: iamangels ที่ 25 มิถุนายน 2553 20:28:09 :emo6 :emo6
:emotw หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: wipoomo ที่ 25 มิถุนายน 2553 23:06:11 อ่านแล้วเศร้ามากๆ ต่อไปจะไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจอีก ข้อความนี้เตือนใจผมได้จริงๆ
หัวข้อ: Re: อ่านแล้วน้ำตาแทบร่วง..... เริ่มหัวข้อโดย: อาชวิน ที่ 26 มิถุนายน 2553 20:13:38 ผมผมรักพ่อแม่คร้าบผมจะไม่ทิ้งพ่อกับแม่ให้อยู๋อย่างเดียวดาย
|