!!==CHONBURI HORROR ZONE==!!

[~POOMZA~]

คนมาอ่าน ฃ่วยโพสให้กระทุ้นี้ด้วยน้าครับ
เดี่ยวจะมีกระทู้ ความรุ้จะไปเอาลงไว้ห้อง บทความนะครับ

[~POOMZA~]

เรื่องเล่าสยอง...ก่อนตื่น

เมื่อคืนนี้...นั่งทำงานจนดึก เวลาล่วงเลยไปจนเกือบตี 3 ถึงได้เข้านอน

นึกไว้ว่า พรุ่งนี้จะตื่นเช้าหน่อย เพราะว่าจะแวะไปเอาฟิล์มก่อน

*
*
*

เสียงนก ปลุกให้ฉันตื่น...ยกหัวขึ้นมาดูนาฬิกา อ้าว เพิ่ง 7 โมงเช้า
นอนต่อดีกว่า

...รู้สึกตัวอีกครั้ง 7โมง45 อื้ม อีกนิด ถ้าแบ่งเวลาดี ดี วันนี้ต้องทำทุกอย่างทันน่า
ยังไงก็ทัน...

*
*
*

รู้สึกตัวอีกที เอ ใครมากันเต็มห้อง อ๋อ...เจ้าหวาปิง กับหวาหลินนี่เอง
พ่อกับแม่มันไปไหนนะ หวาหลิน มาชวนให้ไปเล่นด้วยกัน
...น้าจะรีบอะ เล่นด้วยไม่ได้แน่ๆ

อะไรอยู่มุมห้องน่ะ

เจ้าแสบนี่ ไปหาอะไรแปลกๆมาเล่นอีกนะ หูย เหมือนปะการังสวยงาม
เอ๊ะ ใช่ป่าวหว่า สวยดี เหมือนดอกไม้ทะเล ดาวขนนก เอ๊ะ ไปเอามาจากไหนฟะ

ดูหน่อยนะ

...เฮ้ย...เหมือนมีชีวิตเลย

อ้าว

ยังมีชีวิตอยู่นี่หว่า (รึเรายังง่วงฟะ)

ค่อยค่อย คลี่ ออกมาดู ดีกว่า

แตะหน่อย

เย้ย ... ดึ๋งๆ


เฮ้ยๆ...ไรอะ เอาไปในห้องน้ำดีก่า

ฉันเกี่ยวถุงวิ่งไปในห้องน้ำ

มันเริ่มกระดุก กระดิกมากขึ้น

มากขึ้น... เห้ย

**


ถุงมันขยายขึ้น ขยายขึ้นทุกที ไม่ไหวแล้วเฟ้ย เขวี้ยงทิ้งดีกว่า...



ปัง...เสียงถุงแตก



ฉันค่อยๆโผล่หัวเข้าไปดู นี่มันตัวบ้าอะไรเนี่ย หน้าตาเหมือนปลาปักเป้า กลมดิก มีหนาม
เหมือนปลาปักเป้า ตอนป้องกันตัว อะไรฟะ น่าเกลียดชิบ...มีเมือกๆด้วย

โดยที่ไม่ทันตั้งตัว

หลานตัวเล็กวิ่งมาจากไหนไม่รู้ กระโจนเข้าไปหามัน เหมือนถูกแรงดึงดูดให้วิ่งเข้าไป แล้วก็


ปัง...โอ้ยยยยย


ฉันโดนเศษหนามที่กระเด็นมาจากมันเฉี่ยว เลือดไหลเป็นทาง เฮ้ย ...ย หลานล่ะ


ค่อยๆมองเข้าไปในห้องน้ำ ทุกสิ่งทุกอย่างเลอะเทอะไปด้วย เศษเลือดและเนื้อ

*
*
*

น้ำตาเริ่มเอ่อ หวาหลินหายไป ไปไหน หายไปพร้อมกับ "มัน"



นี่มันบ้าอะไรเนี่ย...


ฝันรึป่าว...ตื่นสิ เฮ้ย ตื่น โอ้ย เจ็บบบบบ ฉันลงทุนหยิกตัวเอง
ตื่นแล้ว แล้วเกิดบ้าอะไรขึ้นมาละเนี่ย

หมุนซ้าย หมุนขวา...ทุกอย่างคงสภาพเดิม

หวานหลินหายไปไหน...


ไม่ได้แล้ว เจ้าตัวเล็กอีกคนยังอยู่ ไม่ปลอดภัยแน่ ว่าแล้วก็วิ่งๆๆ
ไปหาเจ้าปิง รอบบ้าน ปิง ปิง อยู่ไหนนะ

วิ่ง... หา... ค้น... รื้อ ปิง


เหนื่อย หมดแรง ...ท้อ นี่มันอะไร น่ากลัวชิบเป๋ง


น้าขา....เห้ยเสียงหวาหลินนี่หว่า ยังไม่ตายนี่ ฉันหันไปเจอหน้าหลานด้วยความดีใจ

แต่...

*
*
*

ตามเนื้อตัวหวาหลินมีรอย แดงๆ พาดเป็นจ้ำๆ เลือดยังซิบๆ อยู่ตามที่ฉันเห็น
เจ็บมั้ยคะ...ไม่เจ็บค่ะ หวาหลินไม่เจ็บแล้วค่ะ

ได้ไงอะ...โอ้ย มึน

ซักพักได้ยินเสียง แอ๊...เสียงเจ้าปิงนี่นา โอ้ย ยย ดีจัง หวาปิงยังอยู่ครบ 32

เจ้าปิงคลานเข้ามา ฉันวิ่งไปกอดด้วยความดีใจ...โอ๊ยยยย

อะไรอีกล่ะคราวนี้ ฉันดันตัวเจ้าปิงออกมา เฮ้ย

เอ้ย...ยยย


ตามตัวเจ้าปิง เต็มไปด้วยหนาม หนามปั๊กเป้านี่หว่า หนามเล็กๆ เต็มไปหมด

เด็กทั้งคู่ มองหน้าฉัน แล้ว ยิ้ม...

อมยิ้มเล็กๆ

แต่เป็นยิ้มที่ทำให้ฉัน รู้สึกสยอง....เข้าไปถึงขั้ว...


เหนื่อยว้อย...ไม่หนีแล้ว เป็นไงเป็นกัน...


ฉันต่อสู้กับความเหนื่อยอีกพักใหญ่


นาฬิกาตีบอกเวลา 8.30 พอดี เฮ้ยยยย ฝันเป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้เลยอะ เวลาไม่ถึงชั่วโมง
ฟุ้งซ่านอะไรฟะ แต่ฉันก็เป็นแบบนี้บ่อยๆ นอนกลางคืนไม่เคยฝันไม่ดี แต่ถ้าตื่นแล้ว
แอบหลับไปอีก จะฟุ้งซ่านเอาหลายอย่างมาประกอบกัน...

1.เมื่อคืนไปหาหมอ เล่นกับเจ้าหวาหลินและหวาปิงแป๊ปนึง
2.เมื่อคืนก่อน นั่งดู Men in Black 1 มีแต่สัตว์ประหลาด แหยะๆ ฮาๆ
3.ดูทีวี พอดี หนังเรื่อง SAW III กำลังโปรโมตพอดี
3.เมื่อวานผ่านจอโทรทัศน์ใครไม่รู้ เห็นเรื่องดำน้ำ แล้วก็คุยกับน้องก๊วนที่เคยไปทำน้ำด้วยกัน
...เลยคิดถึงเรื่องใต้ทะเล สวยๆ
4.เหนื่อยมาหลายวัน (แล้วต้องเหนื่อยในฝันอีกหรอฟะ)

ไม่เอาแล้ว ทีหลัง ถ้าตื่นแล้วคงต้องตื่นเลย ห้ามแอบงีบอีกไม่งั้น ประสาทเสีย เป็นส่วนหนึ่งของ
ตัวละครในความฝันก่อนตื่นของตัวเองอีกแน่...ไม่ไหวๆ ไปดีกว่า

...หนีไปเหนือซัก 4-5 วัน แล้วเจอกันนะ หึหึหึ

 

[~POOMZA~]

เรื่องเล่า-'สยองตึกกิจกรรม' ที่พระนครเหนือ

 
เรื่องลึกลับของตึกกิจกรรมที่สถาบันพระจอมเกล้า พระนครเหนือเป็นที่เล่าขานกันมาหลายต่อหลายรุ่น เพราะตึกนี้จะค่อนข้างที่คึกคักมากเพราะจะมีนักศึกษาแวะเวียนไปใช้บริการบ่อย บางคนก็ขึ้นมาเล่นเพื่อเล่นกีฬา บางคนก็ขึ้นมาเพื่อทำกิจกรรมที่ชมรมชั้น6 บางคนก็ขึ้นมาติดต่อหน่วยงานต่างๆ ของกิจกรรมนักศึกษา แต่ก็จะมีนักศึกษาบางกลุ่มที่จำเป็นจะต้องใช้ตึกนี้ เป็นที่นอนค้างอ้างแรมกันบ้าง ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติของเหล่านักกิจกรรมอยู่แล้ว แต่ก็เป็นที่ทราบกันดีอยู่ว่า พอตกดึกแล้วที่ไรที่นี่มันมักจะเกิดเหตุการณ์ประหลาดๆ ขึ้นเสมอ มิหนำซ้ำบรรยากาศก็แสนจะวังเวง ชวนขนลุกได้ทุกเมื่อ เพื่อนของฉันที่เป็นนักกีฬาคนหนึ่งที่นี่ เค้ามักจะชอบแอบมานอนค้างที่ห้องชมรม ที่นี้อยู่เป็นประจำ วันหนึ่งเพื่อนฉันคนนี้ก็แอบเข้ามานอนที่ตึกนี้อีก เค้านอนฟังเพลง อ่านการ์ตูนไปอย่างสบายใจ โดยไม่เกรงกลัวต่อคำร่ำลือใดๆ หลังจากที่เค้าเผลองีบหลับไปสักครู่ เค้าก็รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรมานั่งทับตัวเขาอยู่ คล้ายกับโดนผีอำ เค้าเล่าว่า ตอนนั้นเค้าลืมตาอยู่แต่ขยับตัวไม่ได้ พยายามเปล่งเสียงออกมาก็ไม่ได้ หายใจแทบไม่ออก คิดในใจว่าเราต้องตายแน่ๆ เลย

ในขณะที่เค้ากำลังทุรนทุรายกับการเอาตัวรอดอยู่นั้น สายตาของเขาเหลือบไปมองที่หน้าต่างที่เปิดอยู่ มีเงาบางอย่างอยู่ที่นั่น เขารวบรวมความกล้า เพ่งมองไปยังจุดนั้น สิ่งที่เค้าเห็น คือ ร่างของใครคนหนึ่งยืนหันหน้ามาทางเขา ผ้าสีขาวที่ห่มร่างนั้นปลิวปิดหน้าปิดตา จนไม่สามารถสันนิษฐานได้ว่าเป็นใคร แต่ใครเล่าจะอุตริไปยืนอยู่ตรงนั้น ซึ่งเป็นระเบียงอยู่ที่ชั้น 10 พอดิบพอดี

ตอนนั้นเขาก็เริ่มแน่ใจแล้วว่า คงไม่ใช่คนแน่ๆ แล้วเรื่องผีๆ ก็ผุดขึ้นมาในสมองทันที จากนั้นเขาเริ่มสวดมนต์ทุกคาถาทันที ไม่ว่าคาถาวัดไหน หลวงพ่อองค์ไหนที่ใครว่าเจ๋งๆ เขาขุดเอามาสวดหมด จนรู้สึกว่าไอ้ที่รู้สึกเหมือนมีอะไรมาทับ เริ่มทุเลาลงไป เขาเริ่มขยับตัวได้ ด้วยความดีใจ เข้าฮึดเอากำลังความกล้าที่ยังพอมีเหลืออยู่ รีบเก็บข้าวของลงไปจากตึกนั้นทันที ประสบการณ์ที่เขาได้เจอมาในคืนนั้น ทำให้เค้าไม่กล้าที่จะย่างก้าวไปที่ตึกนั้นคนเดียวอีกเลย

ยังมีอีกเรื่องในลักษณะนี้เกิดขึ้นอีกในตึกนี้ แต่ครั้งนี้ดันไปโผล่ที่ชั้น 6 มีรุ่นพี่ของฉันคนหนึ่งได้รับสิทธิพิเศษอีกคน ที่ได้ขึ้นไปนอนพักตากอากาศที่ตึกนี้ รุ่นพี่เล่าให้ฉันฟังว่า วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ไม่มีใครอยู่ชมรมเลยเลยซักคน เค้านั่งรอเพื่อนด้านหน้าของห้องชมรม เพราะพี่เค้ามาเป็นคนแรก และก็ไม่มีกุญแจที่จะไขเข้าไปในห้องชมรมด้วย

?พี่จำได้ว่าวันนั้นมันเงียบมาก บรรยากาศมันวังเวงชอบกล พี่ก็ไม่ได้นึกเอ๊ะใจอะไร ก็นั่งรอเพื่อนไปเรื่อยๆ สักพักพี่ก็เผลอหลับไป? รุ่นพี่นึกถึงย้อนเรื่องราวในวันนั้นรุ่นพี่เล่าต่อว่า ?จำได้คร่าวๆ ว่า เราฝัน...ฝันว่าห้องชมรมเปิดได้แล้ว พี่ก็เดินเข้าไปในห้อง เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งหันหลังแล้วร้องไห้อยู่ ในฝันมันเหมือนจริงมาก เสียงร้องไห้ของเธอฟังแล้วรู้สึกสงสารขึ้นมาจับใจ ในฝันพี่ค่อยๆ ก้าวเข้าไปหาเธอคนนั้น แล้วเธอก็ค่อยๆ หันหน้ามาหาพี่อย่างช้าๆ พร้อมชี้นิ้วมายังพี่ สายตาของหล่อนที่มองมาที่พี่ เหมือนกับโกรธแค้นกันมาหลายสิบปี...แล้วพี่ก็สะดุ้งตื่นด้วยความกลัว?

?ตอนที่พี่ลืมตาขึ้นมา เพื่อนที่นัดเอาไว้ มากันพร้อมหน้า ต่างก็จ้องมาที่พี่เป็นตาเดียวกัน เพื่อนเล่าว่าพอมาถึงก็เห็นพี่นอนหลับอยู่ที่หน้าประตู พยายามเรียกพี่หลายครั้งแล้ว พี่ก็ยังไม่ตื่น...จนต้องใช้กำลัง พี่เล่าเรื่องความฝันให้เพื่อนๆ ฟัง ต่างคนก็ต่างวิพากษ์วิจารณ์ไปต่างๆ นานา จนถึงตอนนี้พี่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่า ผู้หญิงคนนั้นคือใคร? แล้วชี้หน้าพี่ทำไม? ทำไมเขาต้องร้องไห้เสียใจขนาดนั้น? แต่ที่แน่ ๆ พี่จะไม่ยอมไปนั่งรอเพื่อนคนเดียวที่ตึกกิจกรรมชั้น 6 คนเดียวอีกแน่นอน!!?
มาถึงประสบการณ์ส่วนตัวของฉัน เกี่ยวกับตึกกิจกรรมบ้าง วันนั้นประมาณ 4 ? 5 ทุ่ม ฉันและเพื่อนๆ ทำงานกันอยู่หลายคนที่ชั้น 6 ตึกเดิม ตัวเองก็เป็นคนกลัวผีแบบบ้าจี้เหมือนกัน ถ้าเกิดไม่มีใครทักก็จะไม่คิดอะไร แต่ถ้ามีคนหลอกให้กลัวก็จะกลัว แม้กระทั่งไฟดับธรรมดา ฉันก็จะประมาณว่า...วิ่งหนีเตลิดไปเลย

?แต่ครั้งนี้สติของฉันเรียกได้ว่าสมบูรณ์ทุกประการ ฉันเริ่มทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่มที่ทำงานด้วยกันมันก็เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่ไอ้เราก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงขี้งอนซะด้วย ถ้าคืนดีกันง่ายก็เสียฟอร์มแย่ ฉันลุกออกมาจากตรงนี้ เดินออกมานอกห้องคนเดียว (ฟอร์มว่าออกไปกดน้ำที่ตู้มาดื่ม) แต่ตอนนั้นมันก็มืดแล้ว ไม่มีใครอยู่ข้างนอกเลยสักคน มีเพียงแสงไฟจากห้องน้ำชายเท่านั้นที่ส่องมาให้แสงสว่างบนทางเดิน ฉันเดินเรื่อยๆ มาจนถึงตู้กดน้ำตรงชมรมมุสลิม ในใจก็ได้นึกถึงอะไร ฉันนั่งยองๆ กินน้ำจากตู้กดจนอิ่ม กะว่าจะกดน้ำใส่ขวดด้วย เพื่อกระหายอีกในตอนดึก??น้ำยังไม่ทันจะเต็มขวด ฉันก็ได้ยิน เสียงกดชักโครกดังมาจากห้องน้ำชาย ฉันรู้สึกตกใจและแปลกใจมากคิดในใจ อ้าวว...มีคนอยู่ด้วยเหรอ? หรือว่าอาจจะมีใครแอบมานั่งปลดทุกข์คนเดียว แหม!! เก่งจริงๆ แต่แล้วก็ไม่รู้มีอะไรมาดลใจให้คิดถึง..เรื่องผีๆ ในตึกนี้...พอนึกถึงปุ๊บ.. ขนเจ้ากรรมก็แข่งกันลุกโดยไม่ได้นัดหมาย ฉันเลยตัดสินใจหายงอนรีบกลับเข้าไปที่ห้องดีกว่า?

?แต่แล้วฉันก็เดินไปไม่ถึงไหน ไอ้ความอยากรู้อยากเห็นมันจูงใจฉัน ให้หันหลังกลับไปที่ต้นเสียงนั้นอีกครั้ง ในใจก็กลัวๆ กล้าๆ เกิดคำถามขึ้นในหัวมากมาย ...ถ้าเป็นคนก็แล้วไป ถ้าเกิดไม่ใช่คนหล่ะ จะทำอย่างไร? ฉันเดินตรงเข้าไปที่ห้องน้ำชาย เพื่อพิสูจน์ให้รู้กันไปเลยว่าใครกันที่กดชักโครก ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องน้ำ ประตูห้องน้ำทุกห้องเปิดหมด ไร้วี่แววของคนแม้แต่คนเดียว....แล้วเสียงนั้นมาจากไหน? ไฟดวงเดียวที่ให้แสงสว่างก็นึกสนุก กระพริบติดๆ ดับ สร้างบรรยากาศชวนขนหัวลุกซะเหลือเกิน....ไม่ต้องสงสัยเลย นาทีนั้น แรงมีแค่ไหน... ฉันโกยสุดชีวิต...ไม่ถึง 5 นาที ถึงห้องเลย ลืมหมดเลยที่งอนกับเพื่อนอยู่?

?เพื่อนๆ ที่นั่งอยู่ในห้องเห็นหน้าตาที่ตื่นกลัวของฉัน แล้วคงอดสงสัยไม่ได้ว่าฉันไปเจออะไรมา ต่างคนก็ยิงคำถามใส่ฉัน จนฉันแทบตั้งตัวไม่อยู่ คิดดูสิค่ะ คนที่เพิ่งโดนผีหลอกมาจะพูดอะไรได้ ฉันได้แต่นั่งเงียบอย่างเดียว ใครถามอะไรก็ไม่อยากจะตอบ รอเวลาที่ฟ้าจะสว่าง...อยากกลับบ้านเหลือเกิน ฉันนั่งรอเวลาจนในที่สุดแสงอาทิตย์ก็ส่องเข้ามาที่หน้าต่าง ชั้น 6 สักที ฉันรีบขอตัวกลับบ้าน ถึงแม้ว่าทางที่จะลงบันไดจะต้องผ่านห้องน้ำชายก็ตาม ฉันก็ไม่คิดที่จะหันไปมองที่นั่นอีกเลย?

...นี่เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น สำหรับเหตุการณ์แปลกๆ ที่เกิดขึ้นที่ตึกกิจกรรมนี้ บางเรื่องที่เกิดขึ้นกับหลายคนที่เคยมาอาศัยหลับนอนที่นี่ เช่น บางคนเห็นเงาผู้หญิงตรงข้างหน้าต่าง บางคนรู้สึกเหมือนถูกจ้องมอง บางครั้งไฟปิดเอง หรือบางครั้งเกิดเสียงลึกลับดังมาจากห้องต่างๆ ฯลฯ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครหาข้อพิสูจน์ได้ว่ามันเกิดมาจากสิ่งไหน แต่ก็น่าแปลกที่ไม่เคยมีใครได้รับอันตรายร้ายแรงจากเหตุการณ์ทั้งหลายสักคน อาจจะเป็นเพียงการทักทายหรือล้อเล่นของผู้ที่ดูแลสถานที่แห่งนี้อยู่ก็เป็นได้ แต่ที่แน่ๆ ใครที่ไม่เชื่อก็ไม่ควรที่จะลบหลู่นะคะ ของแบบนี้มันอยู่ที่วิจารณญาณ แต่สำหรับฉันแล้ว.....ยังไม่เคยลืม ...


แหล่งที่มา  http://heyhaparty.blogspot.com/2007/11/blog-post_4187.html
 

[ลุงหนวด-(ZC72S)]

สุดยอดครับ...น่าอ่านมากๆ

[Win racing shop.CBZ]

สุดยอดครับ...น่าอ่านมากๆ

ถ้าสุดยอดแล้วก็ลงมาคับน้า  ผมจะได้ขึ้นบ้าง

[ลุงหนวด-(ZC72S)]

สุดยอดครับ...น่าอ่านมากๆ

ถ้าสุดยอดแล้วก็ลงมาคับน้า  ผมจะได้ขึ้นบ้าง

มันไม่ใช้ต้นมะพร้าวครับน้า...

ปล.สงสัยไม่เคยสุดยอดมาหลายเดือนแล้วแน่เลย....อิอิ

[Win racing shop.CBZ]

สุดยอดครับ...น่าอ่านมากๆ

ถ้าสุดยอดแล้วก็ลงมาคับน้า  ผมจะได้ขึ้นบ้าง

มันไม่ใช้ต้นมะพร้าวครับน้า...

ปล.สงสัยไม่เคยสุดยอดมาหลายเดือนแล้วแน่เลย....อิอิ

วันเว้นวันคับ

[ลุงหนวด-(ZC72S)]

สุดยอดครับ...น่าอ่านมากๆ

ถ้าสุดยอดแล้วก็ลงมาคับน้า  ผมจะได้ขึ้นบ้าง

มันไม่ใช้ต้นมะพร้าวครับน้า...

ปล.สงสัยไม่เคยสุดยอดมาหลายเดือนแล้วแน่เลย....อิอิ

วันเว้นวันคับ

จริงหรือป่าว...แล้ววันเว้นวันกะใครครับ

[BEN AE]

เรื่องที่พระนครเหนือเคยได้ยิมมาเหมือนกันตั้งแต่สมัยเรียน แต่ยังเคยเจอเจอแต่สาวสวยเพียบเลย อิอิ

[~POOMZA~]

เรื่องที่พระนครเหนือเคยได้ยิมมาเหมือนกันตั้งแต่สมัยเรียน แต่ยังเคยเจอเจอแต่สาวสวยเพียบเลย อิอิ

ที่เคยไป รู้สึกจะมีแต่ แหล่มๆ ครับพี่เบน อิอิ

[~POOMZA~]

ความเชื่อเกี่ยวกับการใช้เกลือไล่ผี
สำหรับความเชื่อเกี่ยวกับเกลือนี้ มีว่า เกลือสามารถขจัดสิ่งอัปมงคลและสิ่งชั่วร้ายได้ อย่างเช่นในสมัยโบราณหากมีการไปงานศพ เมื่อกลับมาถึงบ้าน ก่อนที่จะเข้าบ้านจะมีการโรยเกลือที่ทางเข้าบ้านเสียก่อนจึงค่อยก้าวเท้าเข้าบ้าน เนื่องจากชาวญี่ปุ่น(โบราณ)เชื่อกันว่า เกลือเป็นสิ่งบริสุทธิ์เมื่อก้าวข้ามทางเกลือไปแล้ว เกลือจะชำระล้างสิ่งไม่ดีที่ติดตัวมากับงานศพ แล้วยังเชื่ออีกว่า เกลือสามารถจะไล่ผีได้
ยังมีการใช้เกลืออีกทางหนึ่งซึ่งอยากเล่าคือ การใช้เกลือโรยที่รอบสนามซูโม่ก่อนการแข่ง เพราะมีเหตุผล 2 ประการที่ทำคือ


1. เพื่อชำระล้างร่างกายและจิตใจของผู้เข้าแข่งขัน แล้วยังทำให้การแข่งขันบริสุทธิ์ยุติธรรมอีกด้วย





2. การแข่งขันซูโม่ เมื่อผู้แข่งคนใดดันคู่ต่อสู้ออกนอกเส้นสนามได้คือผู้ชนะ เพราะฉะนั้นผู้ที่ถูกดันออกนอกสนามจะมีเกลือติดที่ฝ่าเท้า เป็นการง่ายต่อการตัดสิน




เกี่ยวกับการไล่ผีนั้น เชื่อว่าองเมียว(นักพลังจิตในสมัยเฮอัน)ใช้เกลือในการทำพิธีไล่วิญญานที่ชั่วร้าย เมื่อมีการทำพิธีที่ศาลเจ้าก็จะมีเกลือเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

เหตุที่เชื่อว่าเกลือสามารถทำที่กล่าวมาได้เนื่องจาก สีขาวบริสุทธิ์ของเกลือนั่นเอง เท่านี้แหล่ะค่ะ ความเชื่อเกี่ยวกับเกลือของคนญี่ปุ่น