เข้าใจความรู้สึกคับ ผมเลี้ยงแมวลายเสือสีเทาทั้งตัวไม่มีด่าง เห็นว่าราคาตอนี้สูงมาก
ได้มาจากไปอุ้มเขามาเลี้ยง กะหมาที่บ้าน ซึ่งหมาแมวรักกันมาก จนแถวบ้านเห็นแล้วเอ็นดู เพราะมันจะไปไหนด้วยกันวิ่งตามกัน แมวจะคอยป้องกันหมา
ตัวื่นที่เข้ามาใกล้น้องหมา โดยการตบไม่ยั้ง ซึ่งที่บ้านก็รักมันทั้งคู่ แมวจะนอนบนเตียงกับผมเสมอทุกวันจะปลุกผมไปเรียนตอน7โมง โดยการร้องกะเลียหน้า
จนมาวันนึงมันได้ออกไปเที่ยว ตามพาสาแมวๆ เหมือนทุกวัน แต่วันนั้น จำได้ว่านั่งรอมันจนถึง5ทุ่ม ซึ่งผิดปกติ นั่งรออีกจนถึงตี2 เลยเดินออกไปเรียกหา จนแม่บอกมานอนได้แล้ว
ตอนเช้ามันคงมา แต่แล้วมันก็ไม่มา มันได้หายตัวไป จนสืบมาว่าคนในหมู่บ้านจับไปเลี้ยงไว้ที่สวนของเขา โดยซึ้งสนิทกันอีก เลยไม่กล้าที่จะเอ่ยปากถามตรงๆ
เพราะเขาหลุดปากมาเอง ว่ากำลังสอนเจ้าเหมียวให้ จับโน่นนี่แม่ผมบอกมันงหมดกรรมกับเราแล้ว หลังจากนั้นไม่นาน หมาก็ได้หายไปอีกโดยมันวิ่งตามรถพ่อ โดยที่ไม่มีใครทราบ
เพราะมีคนเห็นมันวิ่งออกไป ไปถามคนแถวบ้านก็บอกเห็นวิ่งๆอยู่ มีคนอุ้มไป แล้วบอกด้วยว่าคนไหน แต่ไปถามเจ้าตัว เขาบอกว่าไม่รู่ไม่เห็นแถมจะให้ตัง ก็ไม่บอก
แม่ผมเสียใจมาก นอนไม่ได้ไม่สบาย จนบางทีผมก็อยากจะบุกไปในบ้านทั้ง2ที่พร้อม กับสิ่งที่ทำไห้พวกเขารู้สึกสูญเสียอะไรไปบ้าง
ใจร้ายง่ะ แล้วเค้ารู้มั้ยอ่ะว่าเป็นแมวของน้า ถ้าคนที่รักสัตว์จริงๆน่าจะเข้าใจเรานะ ...
