มีเรื่องมาเปลี่ยนชีวิตอีกแล้วครับ

[hokpok]

เมื่อวานผมเปิดกังนัมสไตล์ลูกสาวผมเต้นโยงโย่โยงโหย่งทั้งๆที่แกเพิ่งขวบ4เดือน ผมกับแฟนดูแล้วก็นั่งยิ้ม+หัวเราะ คงไม่มีอะไรที่จะทำให้มีความสุขไปกว่านี้แล้ว ขอบคุณทุกความเห็นที่ทำให้ผมตัดสินใจเลือกทางที่ดีที่สุดถึงแม้ข้างหน้าอาจจะลำบากกว่านี้อีกก็คงไม่เป็นไร

[sander]

อยู่กับลูกครับ อย่าลืมว่าเวลาคุณหามันคืนมาไม่ได้แล้วจะเสียดายภายหลัง สู้ๆครับ

[aletme]

ถ้าไปด้วยเงินที่ต่างกัน ไม่ถึงหมื่น อย่าไปเลยครับ
สมมติตอนนี้ได้ 15000 ที่โน่นได้ 25000
หักค่า ที่พักน้ำไฟ 3500 ค่าโทรศัพท์หาลูกเมีย 500 ค่ารถไฟฟ้าเดินทางในเมือง(มันต้องไปไหนมั่งละ) 1000  
ค่าสังสรรค์เพื่อน 1000 ค่าเดินทางมาหาลูกเมีย 500 ค่าของฝากลูกฝากเมีย 1000 ค่าข้าวค่ากิน 3000  ฯลฯ
รวมๆ ก็ได้เท่าๆ กับที่คุณได้ตอนนี้ แล้วจะไปทำไม อยู่กับลูกเมียดีกว่า..
ไปก็เหงาตายห่า  นอนกอดลูกกอดเมีย กินพุงลูกมีความสุขกว่าเงินไม่กี่พันที่ได้
เล่นๆ ไปเถอะลูกตอนเด็กๆ โตมาก็เป็นคุณๆ ผมๆ กันหมด คิดดูสิว่าทุกวันนี้เล่นกับพ่อกับแม่อย่างไร
ลูกคุณ ลูกผมโตมาก็ไม่ได้กอด ได้เล่น ได้อุ้ม กับเขาแล้ว
ตอนนี้ยังเด็ก โลกทั้งหมดของเขามีแต่พ่อกับแม่ แต่พอเขาโตขึ้น
เขาก็จะมีความคิดของเขา มีเพื่อน มีโลก มีตัวตนของเขา
ตอนนั้นเราก็ได้แต่แนะนำ ส่งเสริม ห่วงใย เขาได้เท่านั้นเอง



ของผมนายจ้างให้ไปทำงานต่างประเทศ 3 ปี เงินเดือนเพิ่มอีกเท่าตัว
แต่ต้องห่างลูกเมีย พ่อแม่ ผมก็๋เลือกที่จะไม่ไป
แต่บางคน ยอมห่าง ตัดใจห่าง ก็ตัดสินใจถูกแล้วบนเงื่อนไขของเขาเหมือนกัน

ผมว่าคุณอยู่กับลูกเมีย ดีที่สุด และตัดสินใจถูกแล้วละครับ

อีกอย่างคือ เงินเดือนไม่สำคัญ แต่สำคัญที่ว่า "เหลือเก็บ" เท่าไหร่?
ขอให้คุณลองตั้งเงื่อนไขตัวเองว่า การที่คุณไม่ไป คุณเลือกอยู่กับลูกเมีย
คุณต้องเก็บเงินให้ได้มากขึ้นอย่างน้อยเดือนละ 2500 บาทหรือเท่าไหร่ก็ลองตั้งในใจ เพื่อทดแทนการสูญเสียเงินในส่วนนั้น

วิธีทำได้ง่ายๆ คือ การประหยัดครับ อยากกินอะไรที่เปลืองๆ ให้ห้่ามใจ
กาแฟสด ขนม เบียร์ บุหรี่ ฯ พวกนี้เดือนๆ หนึ่ง คุณลองไม่ซื้อเก็บเงินได้เป็นพันเลยละ

จดทุกอย่างที่จ่าย สิ้นอาทิตย์ลองมาทวนดู คุณจะรู้ว่าคุณจ่ายอะไรไปเยอะแค่ไหน
และคุณสามารถลดอะไรได้บ้าง หาของเล็กๆ น้อยๆ มาขาย หรืออะไรก็ได้ที่คุณเก่ง ทำเล่นๆ
แต่ของพวกนี้ทำเล่นๆ มักได้เป็นอาชีพตามมา หากเป็นสิ่งที่คุณชอบ


ขับรถด้วยความไม่ประมาท อย่าใจร้อน ใครรีบก็ปล่อยเขาไป  
กินเหล้าเบียร์แต่น้อย เมาไม่ขับ
มีความสุขกับครอบครัวนะครับ

[wansiri]

  มาแชร์กันนะครับลูกผมขวบหนึ่งเดือนกลับมาตอนเย็นก็เจอแล้วหายเหนื่อยครับฺช่วงเวลาที่มันผ่านไปได้เห็นเขาเติบโตแล้วมีความสุขครับ..เพราะอย่างพี่ข้างบนพูดนะครับ..เมื่อคุณล้มคนที่อยู่ข้างคุณคือครอบครัวครับ.เคารพการตัดสินใจครับ

[gigoman]

เงินเดือนต่ำกว่า 2 หมื่น อยู่ กทม ยาก ถ้าไม่มีบ้านหรือมีครอบครัวอยู่ใน กทม ด้วยแล้วยิ่งเหนื่อยครับ
แค่ผมทำงานใน กทม มา 2 ปี ยังเบื่อสุดๆ กลับมาอยู่บ้าน ตจว กลับครอบครัว สบายใจกว่าเยอะ
ตอนอยู่ กทม หาเงินได้เดือนละหมื่นต้นๆ ติดหนี้บัตรบาน
มาอยู่บ้านที่ ตจว กลับได้เงินเดือนมากกว่า หนี้ไม่มี เหลือกินเหลือใช้สบายๆ

[pAnot EE100]

เป็นครูเอกชน กทม. ได้ 17,000 ไม่พอใช้  กลับมาอยู่บ้านเป็นครูอัตราจ้างของรัฐได้ 7,940 ผ่อนAE ได้คัน เหลือเงินใช้อีก

[อู๋ อยุธยา]

ถ้าจะไป คุยเรื่องเงินเดือนให้จบ ว่าได้เน็ทเท่าไหร่
พวกเบี้ยเลี้ยง ค่าโน่นค่านี่อย่าเพิ่งไปคาดหวัง อาจจะได้บ้างไม่ได้บ้าง

อย่างน้อย เราจะได้รู้ตัวเลขที่ชัดเจน ว่าเราจะได้รับ "อย่างน้อยที่สุด" เดือนละเท่าไหร่

แล้วค่อยมาคำนวณดูว่า คุ้มมั้ยที่จะขยับ


กรุงเทพฯค่าครองชีพสูง ยิ่งถ้าไม่มีจุดมุ่งหมายในการเก็บเงินยิ่งละลายไว

เมื่อก่อนอยู่กรุงเทพฯ ทำงานระดับ Mgr เดือนเดือนบวกค่าโน่นค่านี่ ก็แสนกว่า ยังเหลือเก็บเดือนนึงไม่ถึงหมื่น

[super Matt]

ทำงานเก็บเงินทุกบาทก็เพื่อครอบครัว แต่ถ้าทำงานใด้เงินมาก แต่ขาดครอบครัว แล้วจะเหนื่อยไปเพื่ออะไร มวลความสุขทางใจ เงินไม่ใช่คำตอบครับ

[taidin]

ไม่ออกความคิดมากครับ ถ้ามีครอบครับแล้ว อยู่กับครอบครัวดีที่สุดครับ เงินซื้อไม่ได้ทุกอย่างนะครับ

[m&m]

ผมก็พริกฝามือครับเคยทำงานเป็นลูกจ้างเงินเดือนรวม OT 4 หมื่นบาทต้นๆเห็นจะได้ เเละทำธุรกิจส่วนตัวที่บ้านเฉลี่ยนประมาณอีก 5 หมื่น รวมเเล้วก็พอสมควร เเต่ก็เลือกที่จะไม่เป็นขี้ข้าใครเเละอยากเป็นนายตัวเอง เลยตัดสินใจออกจากลูกจ้าง ออกมาทำธุรกิจเเละกิจการที่บ้านเต็มตัว เพราะการทำธุรกิจมีการลงทุนทำให้มีหนี้สะสมจากการลงทุน หลายเเสนพอสมควร...เลยทำให้ต้องเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตเเบบพริกฝามือเลยที่เดียว........หลังจาก 2 สัปดาห์ กับชีวิตนายตัวเองต้องดินรนสุดชีวิต ทั้งการตื่นนอนเเละ การผักผ่อน เปลี่ยนไปอย่างมาก แต่ผมกลับได้มาซึ่งสิ่งที่เกินความคาดหมายหลายอย่าง ทั้งเวลาส่วนตัว เเละได้อยู่กับครอบครัวเต็มที่ ทั้งลูกๆที่กำลังน่ารักเเละพ่อ แม่ ที่เริ่มเเก่ชราลงทุกวัน เป็นอีกเรื่องที่ทำให้ผมต้องตัดสินใจพริกชีวิต และสิ่งที่ไม่คาดคิดคือผมมีรายได้ต่อวัน วันละ 3500 บาท จนถึง 5 หมื่นบาทต่อวันในบางวัน เเละผมวางเเผนชีวิตไว้ว่าอีก 6 เดือนผมต้องหาเงินให้ได้เดือนละ 2 เเสนเป็นอย่างน้อย กับเวลาที่ผมทุ่มแท่กับงานเเละการทุ่มชีวิตที่เปลี่ยนไปในครังนี่......

    ฟังดูเหมือนผมโกหก เเต่ชีวิตคนเรามักจะมีอะไรที่เราได้มาเเบบเกินความคาดหมาย เเละทุกคนมีโอกาศที่จะเลือกเดินเเต่จะกล้าลงทุนเเละตัดสินใจเเค่ไหน....เป็นเพียงประสบการณ์การดำเนินการชีวิตเพียงเล็กน้อยครับ ขอบคุณครับ คิดไว้ในใจเสมอเราต้องสู้เพราะทุกคนมีสองมือ สองเท้า เเละมี 24 ชั่วโมงเท่ากัน เเต่ทุกคนมีโอกาศที่ไม่เหมือนกัน เเต่เราเลือกที่จะเดินได้ถ้ากล้าตัดสินใจ....