งบมีน้อยครับ เอาแบบยกลงแล้วยกขึ้นเลยไม่ต้องแปลงอะไร
แล้วถ้าเอาแต่เครื่องอย่างเดียวล่ะครับ เกียร์ยังพอใช้ได้ดีอยู่ครับ
เมื่อช่างวิเคราะห์ว่าฝากโก่ง ผมก็เคยเจอเมื่อครั้งใช้เครื่องสองอี คืออาการมันวิ่งธรรมดาในเมืองไม่เป็นไร แต่พอออกทริ๊ปวิ่งกันยาวๆ ความร้อนมันขึ้นครับ บางครั้งฮีทเลยหลายครั้งด้วย ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้สามห่วง ซึ่งผมซื้อมาทีเดียวพร้อมกันเลยสองคัน คันแรกเครื่องสองอี คันที่สองเครื่องสี่อีที่ถาม ผมก็พยายามแก้ไขมาโดยตลอด เริ่มจากวาวล์น้ำ หม้อน้ำ ท่อทางต่างๆ แต่ไม่หายขาด ดีขึ้น จนสุดท้ายก็อยากให้มันจบ(รถุยังวิ่งได้ปรกติ แต่อย่าแช่ที่ร้อยสี่ยาวๆ ไม่งั้นฮีท) ช่างก็วิเคราะห์ว่าฝาโก่ง
ซึ่งในตอนนั้น แนะนำให้ใสฝา เปิดฝามาทำ แต่เสนอราคาถูกกว่าคุณครึ่งหนึ่ง ประมาณสามพันบาทรวมค่าช่างโรงกลึงเสร็จ พอดีผมเห็นเครื่องสองอียกลงอยู่ที่อู่เขา เลยถามซื้อฝาก็ได้มาในราคาหนึ่งพันแบบครบๆทั้งวาวล์แคม ยกใส่ได้เลย
แต่ผมก็ยังคิดว่าฝามันโกงได้เพราะความร้อน มันก็น่าจะกลับคืนได้ดังเดิมเพราะความร้อนเหมือนกัน หลักคิดนี้ถูกผิดผมไม่ยืนยันนะ แต่อ่านวิธีแก้ของผมดู อาจจะเก๊ทก็ได้นะ
ผมได้ฝาใหม่(เก่าที่อู่)มา แทนที่จะเปลี่ยน กลับเอาฝานั้นเก็บไว้ แล้วรื้อดูด้วยตัวเอง ก่อนรื้อ ผมกลับขันน๊อตฝาสูบทั้งหมดดู ปรากฏว่า แรงที่ขันนั้นต่างกันมาก บางสูบ เหมือนกับไม่ได้ขันเลย ผมก็ทำตามที่ครูบาอาจารย์สอน ค่อยๆกวดเข้าไปทีละห้าปอนด์ จากที่มันไม่มีแรกกด จนน็อตทุกตัวเท่ากัน แล้วเอาไปวิ่งครับ
วิ่งแบบยาวๆ อัดแบบไม่เลี้ยง เปลี่ยนเกียรที่เจ็ดพันรอบแปดพันรอบเลย ผลปรากฎว่า ลากยาวๆมาร้อยหกร้อยเจ็ด ความร้อนมันก็ไม่ขึ้นครับ แรกๆก็งง....กะงง พอกลับมา รอให้เครื่องเย็นก็กวดน็อตเข้าไปอีก ปรากฏยังมีอาการน็อตที่ก่อนนั้นกวดเข้าไปปอนด์เท่ากัน กลับมีบางตัวหลวม(ซึ่งตอนนั้นผมเดาว่า ฝาที่โก่ง มันคืนตัวกลับมาดังเดิม) เราก็กวดเข้าไปอีกครับ ในครั้งที่สอง คุณเชื่อไหมว่า ฝาสูบเครื่องสองอีผมกลับคืนสภาพมาใกล้เคียงของเดิม เรียกว่าแทบไม่โก่งกันเลยทีเดียว ผมใช้ไปประมาณหนึ่งเดือน ก็ทำการเปิดฝาเปลี่ยนปะเก็นใหม่ ผล หายเป็นปริดทิ้งครับ แล้วก็ใช้ยาวๆๆๆๆๆๆ วิ่งไปทั่วไทย ไกลสุดก็อุบล - กระบี่ กระบี่ - อุบลครับ เรียกว่าวิ่งกันยี่สิบกว่าชั่วโมง ไม่ดับเครื่องครับ ยกเว้นตอนเติมแก๊ส ก็ใช้งานในสภาพใหม่สดสภาพเครื่องเกินเก้าสิบเปอร์ จนวันหนึ่งในปลายปีห้าศูนย์ ผมมาทำงานที่กทม. แล้วเดินทางกลับอุบล ตีหนึ่งผมยังไม่ถึงวังน้อยเลยครับ ง่วงสุดๆและทรมานกับรถติด วันนั้นเป็นวันที่สามสิบธันวาคมปีห้าศูนย์ จะหลับคาถนนแต่ก็ไม่สามารถหลับได้เพราะรถรอบตัวหมด พอมาถึงหนองแค เห็นป้ายรร.ทางขวา มีรถผมแค่คันเดียวที่ยูเทรินมานอนที่รร.นั้น เช้าตื่นขึ้นมาหกโมง รถเป็นแสนๆคันหายไปหมดถนนโล่งยังกะผีหลอก ตั้งแต่วันนั้น ผมก็เลิกใช้สองอี ยกลงวางสงบในโกดังบ้านใหม่ทีอยู่ปัจจะบัน แล้วขับรถแวนมาขนเครื่องสี่เอเอฟอีออโต้ ที่เพื่อนสมาชิกในเวปนี้ยกลงวางยี่สิบวาวล์แบล็คท็อปครับ ผมก็เลยใช้รถเกียรออโตมาตลอดจนถึงวันนี้ครับ บางทีอาจจะโชคดีแบบผมก็ได้นะครับ ลองกวดเข้าไปดูอาจจะมีตกใจเล็กๆแบบผม ความร้อนทำมันกลับคืนเซ็ทตัวได้ครับ แบ่งปันกันไปยามทุกข์ครับ โชคดีครับ
