ตอนนี้กำลังสับสนระหว่าง ซื้อรถมือสอง VIOS ราคาเต็ม 230,000 ทนผ่อน4ปี โฉมกลางไม่ใช่โฉมแรก ไม่รู้ดอกเท่าไหร่ กับซ่อม AE101 ปี 93โดยตอนนี้ รายการที่ต้องซ่อม
1.สี ปะ/ผุ เคาะ ทั้งคัน สีเก่ามาก
2.เครื่อง 4A20V ฝาดำ เร่งไม่ขึ้น ประเก็น รั่วไหล เครื่องสั่น
3.ระบบไฟ เลขไมล์ไม่วิ่ง เกย์น้ำมันไม่ขึ้น(เช็คแล้วไมล์ไม่เสีย)
4.ช่วงล่างดัง ลูกยางฉีกขาดเกือบหมด
5.ยาง 4 เส้น ตั้งแต่ปี 54
6.ท่อไอเสียผุ ทั้งเส้น
7.เกียร์หอน ซิงโครเมทเกียร์สึก เข้าเกียร์ 4 ไม่ได้ แต่ยันแล้วดึงไว้ ใช้งานได้
5.แอร์รั่ว
6.แร็ครั่ว
แต่ทั้งนี้ รถยังสามารถใช้งานได้ สตาร์ททีเดียวติด วิ่งแล้วไม่เคยดับกลางทาง ความร้อนไม่เคยขึ้น สบายๆ
ขอบความคิดเห็นพี่ๆหน่อยครับ กำลังเลือกค่อยๆซ่อม ใช้งานไปอีกสัก 5-7 ปี (ไม่รู้อะไหล่ยังหาได้หรือเปล่า) เพราะอยากจะเรียนต่อหรือกัดฟันเอาดีๆ อะไหล่ยังเยอะ ใช้งานได้อีกยาวๆดีครับ
ตอบยากจริงๆครับ เอาเป็นว่าแบ่งปันแบบนี้แล้วกันรถที่ถามผมเคยใช้ทั้งสองรุ่นนะ นิววีออสผมก็ขายให้พี่ชายไปใช้ สามห่วงผมเคยมีสามคัน แต่อยู่ๆญาติก็มาถามซื้อก็ให้ไปคัน ปัจจุบันเหลือสามห่วงสองคัน เอาเป็นว่าผมเรียนว่า หากคุณชอบรถสไตล์ที่หนึบๆกระเด้งๆเลือกวีออส แต่ลึกๆสู้สามห่วงไม่ได้ทุกกรณี(ตามความเห็นส่วนตัว เว้นข้อเดียวคือมันใหม่กว่าเยอะครับ) แต่คุณก็อาจจะโหวๆว่าไมล์กะวัดรอบมันไปไหนเวลาขับ ก็เล่นเอาไปไว้ตรงกลาง ไม่ทราบว่าจะเอาไปไว้ให้ใครดู ใหม่ๆก็จะขัดๆเล็กๆนะ นานไปผมยังไม่ชินกะมันเลย พอพี่ชายขอผมก็ขายให้ถูกๆเอาไปใช้โลด ปัจจุบันพี่ชายผมก็ใช้อยู่ อ้อวีออสเป็นเกียรมือเหมือนสามห่วงที่ผมให้ญาติไปนะ(ผมอายุมากแล้วเลิกใช้รถเกียรมือใช้ออโต้สถานเดียว) วีออสอัตตราเร่งหากเทียบกับสี่เอน่าจะดีกว่านิดนะ(เกียรมือออส สามห่วงออโต้ แต่ปลายเสร็จสามห่วงครับ) ที่นี้มาเข้าเรื่องที่ถาม แล้วผมจะตอบให้ตามความเห็นส่วนตัวนะ
อาการที่สามห่วงที่คุณถาม ผมว่ากว่าจะบูรณะให้มันคืนสภาพน่าจะหมดหลายเงินมากๆนะ แค่ทำสีทั้งคันที่บ้านผม(อุบล) ก็ต้องกำเงินสองหมื่นสองไปหาช่างแระ อื่นๆไม่อยากประเมินเลย ดูสภาพแล้วผมว่ามีเกินห้าหมื่นนะ รอผู้รู้ท่านอื่นมาตอบดีกว่า ถึงตรงนี้ผมจะเล่าอีกความเห็นนะ ซึ่งน่าจะเกียวโดยตรงกับคำถามคุณให้พิจารณาอีกแนวทางครับ
ผมใช้รถและมีโอกาสขับรถมากหลากหลายยี่ห้อ เอาเป็นว่ามากๆน่าจะเกือบทุกรุ่นทุกยี่ห้อโดยเฉพาะรถยุโรป ผมใช้ต่อเนื่องมาตลอดน่าจะประมาณยี่สิบปี บางคันถอยป้ายแดงเลย ประสพการณ์บอกได้ว่าไม่น้อย รึผมอาจจะเรียนว่า วันนี้เรื่องรถผมบรรลุแล้ว หลงโง่อยู่ตั้งยี่สิบกว่าปีทนใช้รถยุโรปกะค่าดูแลปีละประมาณหนึ่งแสนบาทบวกลบทุกปี จากการที่ไม่ฟังใครเลย พอฟังมั่ง เริ่มฟัง หัดฟัง ใจร่มๆ ปัญญาเกิด เชื่อตามลูกน้องที่มันขับแท็กซี่ที่กรุงเทพนี่ล่ะ มันจะบอกผมเป็นภาษาอิสานเสมอว่า " สามห่วงโลดลูกพี่ๆๆๆ" พอผมเชื่อมันบอกให้มันหาให้เมื่อประมาณแปดปีที่ผ่านมา มันก็หารถแท็กซี่ให้ครับ ผมต้องเสียเวลาขึ้นเครื่องจากบ้านมาดูถึงสี่ครั้ง สี่คัน แต่รับไม่ได้สักคันแม้ราคาจะโดนมากๆแสนต้นๆนะตอนแปดปีที่แล้ว แต่รถทั่วไปสองแสนอั๊พถึงสามแสนอั๊พครับราคาเหลื่อมกันอยู่ประมาณหนึ่งแสนบาท รถบ้านกะรถแท็กซี่ซึ่งวันนั้นสามห่วงสภาพดีๆผมว่าแพงกว่าออสที่คุณคิดจะผ่อน แต่.....แปดปีผ่านไป วันนี้ราคามันร่วงต่ำกว่าแสนลงไปเยอะมากๆครับ สภาพสามห่วงที่ผมบินมาดูที่กทม.ในตอนนั้นน่าจะดีกว่าคันที่คุณกำลังจะบูรณะมันที่กำลังถามนี่ล่ะ ผมยังไม่กล้าเสี่ยงรับไปดูแลเลยเพราะเจ็บตัวกะรถยุโรปมาค่อนชีวิตแล้ว แต่อย่างน้อยๆผมก็รู้ล่ะว่ารถที่เราจะใช้ต่อไปคือสามห่วงหน้าตามันแบบนี้ล่ะ หลังจากบินกลับมาไม่นานผมก็ไปอ้อนพี่ชายขอซื้อรถสามห่วงจากแกครับ เพราะพี่ผมซื้อป้ายแดงมามือแรก และจังหว่ะดีที่แกจองฮอนด้าเอฟดีไว้แล้วอีกไม่กี่วันก็จะรับรถ เหอะๆๆไม่มีที่จอด ผมก็ได้สามห่วงมาพร้อมกันสองคันเลยครับ อีกคันได้จากเต้นท์ แต่ทั้งสองคันไม่ใช่สุดๆแบบคันที่คุณกะลังจะบูรณะมันที่ถามนะ เป็นเครื่องสองอีและสี่อีเกียรมือทั้งสองคัน คันหนึ่งคาบูร์ คันหนึ่งหัวฉีดพันสามทั้งคู่ ชักยาวแระ เหอะๆ.....แต่มีประโยชน์แน่.....จะเล่าให้ฟังว่า สามเดือนแรกที่ได้มาทั้งสองคัน ขับไปบ่นไปครับ........มันเป็นคนละฟิลกับรถยุโรปที่เราใช้ทุกวันมากว่ายี่สิบปี แต่พอเดือนหนึ่ง สองเดือน สามเดือนผ่านไป เริ่มเห็นว่า ทำไมเงินในกระเป๋ามันเหลือเยอะจัง ชักเริ่มเห็นครับ อันนี้พิมพ์สดๆออกมาจากใจเลย ก่อนนั้นผมใช้รถยุโรป วิ่งไปซ่อมไปครับ อะไหล่บิดามันก็ไม่เคยมีหลักสิบหลักร้อยนะ เบาๆก็มีหลักพันยันหลักหมื่นครับ พอเงินเหลือมาก(จากการซ่อมรถเดิม สามห่วงมันไม่ได้ซ่อมนี่ จะไปไหนทั่วไทยก็เสียบกุญแจ ดูน้ำ นมค. ก็ไปโลด ไกลสุดอุบลกระบี่ครับ ด้วยเครื่องสองอีคาบูร มันทั้งอึดทั้งถึกทั้งทน จนผมต้องพลิกตำราย้อนกลับมาศึกษามัน ถึงได้่ทราบว่า สามห่วงเป็นรถพันหกที่อึดที่สุดในโลก แต่แค่กรุใช้พันสามมันก็อึดสุดๆดูแลง่ายสุดๆ ค่าดูแลต่ำมากๆ อะไหล่แสนถูก ผมไม่เคยซื้ออะไหล่หลังสิบหลักร้อย ก็จ่าแบบชิวๆในการดูแลเขา ผมตัดสินใจครั้งใหญ่ในชีวิตว่า.....รถใช้งานประจำนับจากวันนั้น จนถึงวันสุดท้ายแห่งชีวิต ผมจะใช้สามห่วงตลอดไป คิด วิเคราะห์ วางแผน ซึ่งไม่มีแผน 5555 ใครลงขายอะไรโดยเฉพาะเกี่ยวกับเครื่องสี่เอ อันไหนน่าสนใจ ซื้อเก็บไว้หมด เครื่อง เกียร ช่วงล่าง เอาเป็นว่าตอนนั้น บ้านสองชั้นหนึ่งหลังเต็มหมด อีกหลังก็สองชั้นก็ชั้นล่างเกือบเต็ม หมดเงินไปเยอะครับ จนน้องๆที่ขายบางท่าน ถามภรรยาผมว่าผมทำเชียงกงหรอตอนไปโอนเงิน แรกๆภรรยาผมก็งงแตตอบไปว่าผมไม่ได้ทำเป็นทนายความ ชอบซื้อสะสมไว้อะไรประมาณนี้ คุณอาจจะเริ่มเห็นแล้วรึยังไม่เห็น.......เมื่อผมสะสมอะไหล่สามห่วงไว้มากมาย โดยเฉพาะเครื่องยนต์ ผมแค่เอาเครื่องสี่เอออโต้ที่ซื้อมาเปลี่ยนสองอียกลง แต่ไม่ขายเก็บไว้ ส่วนสี่เออีกหลายเครื่องก็ไม่เคยเอามาใช้ซื้อเก็บไว้อย่างนั้นล่ะ ถวายพระไปทั้งเครื่องทั้งเกียรก็เคยนะ ตอนนี้ก็ยังอยู่ไม่นับแระ มันอึดมันทนซะจนผมเชื่อว่าผมสามารถใช้ได้อีกสี่ห้าสิบปี หากจะมีอายุถึงแต่ลูกผมก็ซึมซับจิตวิญญาณนี้ไปด้วย เขาจะติดใจและขอผมขับเจ้าเจทเสมอ(สามห่วงวางสามเอสบีมเรททอปจบๆ) เพราะมันต่างจากรถในปัจจุบันทุกรุ่น โดยเฉพาะที่บ้านผมเปรียบเทียบที่เดียวนะครับ ขับเข้าศูนย์ที หัวหน้าช่าง กะช่างที่นั่นจะไปรุมดูเปิดฝากระโปรงดูว่าวางมาได้ยังไง ทุกครั้ง แต่พักหลังผมเลิกพึ่งพาศูนย์แล้ว เหตุผลเดียวคือช้า ต้อรออะไหล่ญี่ปุ่นถึงสองเดือนครับ ตอนนี้มีร้านอะไหล่ที่กทม.จัดให้ไม่เกินสามวันทำการครับ มีทุกชิ้น ผมไม่ต้องขายรถคันนี้แล้ว ใช้ต่อสบายๆ อย่างน้อยๆมีอะไหล่แทบทุกชิ้นกองอยู่ในโกดัง แล้วยังร้านข้างนอกอีกเพียบ ใช้ได้อีกยาวไกล แต่คุณจขกท.นี่สิ ยังลังเลว่าจะซ่อมดีรึผ่อนออส มาถึงตรงนี้คุณต้องถามใจตัวเองล่ะว่าจะเอาไง
ผมสะสมอะไหล่มาช่วงใช้สามห่วงใหม่ๆจนล้นบ้าน ปัจจะบันอยู่ครบ มันอึดมันถึกจนกองไว้อย่างนั้นแทบไม่ได้ใช้เลย แต่เก็บไว้อย่างดี ตอนนี้ผมปฏิเสธอู่ที่ทราบว่าผมมีของมาขอซื้อไปหลายเจ้า(ก่อนนั้นเคยแบ่งปันให้ในราคามิตรภาพ) ตั้งแต่น้ำท่วมใหญ่ปีห้าสี่ห้าๆอะไหล่มันขาดมากนะช่วงนั้น แล้วราคามันก็กระโดดมาก วันนี้อะไหล่สามห่วงเริ่มหายากขึ้นแระ หลายท่านขายรถทิ้ง แต่ผมไม่มีแผนเลยซื้อเก็บ ปัจจุบันสร้างโกดังเก็บอะไหล่ไว้รอวันเปลี่ยน ล่าสุดน่าจะปลายปีที่แล้วนะ ผมเอาเจ้าเจทไปเช็คเปลี่ยนอะไหล่แสนกิโล ก็ถือโอกาสเอาเจ้าเจดีย์(สี่เอออโต้) เข้าไปเปลี่ยนแพหน้ายกแพเปลี่ยนยางใหม่ ตั้งแต่ซื้อมารวมเจ้าของเดิม เปลี่ยนแพหน้าสองครั้งแค่นั้น จริงๆน่าจะแค่ครั้งเดียว แต่ครั้งแรกที่เปลี่ยนนั้น ชนหมา ทำให้มันเสียศูนย์แม้จะยังแน่นอยู่เลยเปลี่ย ปัจุบันผมยังเหลือแพหน้าที่มาจากญี่ปุ่นน่าจะมีอีกหกรึเจ็ดแพนะ หากผมเป็นคุณปัญหาที่ถาม ผมก็จัดไปอีกแพก็จบ แต่การที่ต้องไปวิ่งหาอะไหล่กับซ่อมบูรณะรถสภาพที่เหมือนคนเป็นมะเร็งระยะที่สามเนี่ย ผมว่างานช้าง หรือบิ๊กๆเลย ก่อนอื่นคุณต้องถามตัวเองก่อนว่ามีหน้าตักเท่าไรก่อนครับ ในเบื้องต้นผมมองว่า ห้าหมื่นมันจะพอไหม ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ สมมุตินะ หากรถคันที่ถามอยู่กะผมรึผมเป็นเจ้าของ แต่ในความเป็นจริงผมไม่คิดจะใช้ยี่สิบวาวล์ครับ(เป็นความเห็นส่วนตัว เลยขยับสเตปไปสามเอสบีมโลดไง) แพหน้าผมก็ยกจากโกดังใส่โลด ท่อก็ยกจากโกดังใส่อีก เครื่องก็ยกเอาสี่เอออโต้จากโกดังใส่ พูดง่ายๆก็คืออะไหล่ที่มันเสียที่ถาม ผมแทบไม่ต้องซื้อเลยเดินเข้าไปเอาจากโกดังน่าจะมีเกือบครบหรือครบๆ จึงจ่ายแค่ค่าช่างที่จะทำ กะค่าทำสี สำหรับผมน่าจะไม่เยอะนะ ส่วนออสที่ถามนั้นมันก้อยู่ที่ใจคุณ หนึ่งในอีกสี่ห้าปีข้างหน้า อาชีพเราจะมั่งคงพอผ่อนให้ไปตลอดรอดฝั่งไหม ถาไหวก้เอา แต่คุณอย่าลืมว่าการผ่อนรถมือสอง คุณก็ตกเป็นทาสของเขาล่ะ เขาจะเอาเปรียบคุณนอกจากค่าผ่อนรายเดือน ยังมีค่าภาษีซึ่งมันจะบวกมาในค่าผ่อนอีกเจ็ดเปอร์นะ ในโลกนี่มีแค่กะลาแลนที่เดียวที่มันเอาเปรียบประชาชนครับ จากสองแสนนิดๆที่ถาม คุณทำใจไว้เลยว่ากว่าจะผ่อนเสร็จ ดอกกะต้นน่าจะเท่ากันหรือเกือบๆล่ะ อันนี้ก็ให้ไปคิดเอาเอง ผมแค่เล่าให้ฟังส่วนการตัดสินใจว่าจะเอาอะไรดีเลือกอะไรผมคงไม่ตอบ แต่ผมลาขาดจากออสแล้วครับ มันนั่งไม่สบายเวลาเดินทางไกล อธิบายไม่ถูก มันสู้สามห่วงไม่ได้ครับ เอาเป็นว่าอารมย์ที่ผมคุ้นใช้รถยุโรปมายี่สิบกว่าปี พอเปลี่ยนมาใช้สามห่วงก็ขับไปบ่นไป(ตอนนี้ทำใจกะมันได้แระ เงินเหลือเยอะยังไงก็รับได้อยู่แล้วเด้อ555) ประมาณสามห่วงเป็นยุโรปในตอนนั้น อีออสเป็นสามห่วงในตอนนั้นครับ เลือกเอา จบข่าว โชคดีครับ ป.ล. ผมพิมพ์สดๆผิดมั่งก้เดาเอานะว่าหมายถึงอะไร บาย
