ขออนุญาติต้นฉบับครับ
เรื่อง: คาราโอเกะ(ดริ๊ง)
วันนี้ผมมีเรื่องมาเล่าสู่เพื่อนๆฟังครับ หลังจากกลับทำงาน เพื่อนก็นัดผมไปกินหมูกะทะ หลังจากกินเสร็จเกิดอารมณ์ประมาณว่าอยากร้องเกะที่มีสาวๆมานั่งคลอเคลีย (พวกน้องที่อยู่ในวัยเรียนไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ ที่เสนอคือต้องการให้เป็นบทเรียนเฉยๆ) ก็เลยไปที่ร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่งแถวๆรัชโยธิน(อาจมีเพื่อนเคยไป) ตอนแรกว่าจะไม่ไป เพื่อนมันดันบอกว่าจะเลี้ยงผมก็โอเคทันที พอไปถึงน้องๆมาต้อนรับเป็นปกติเหมือนที่เคยเจอมา(เคยไปเที่ยวมาหลายที่แล้ว) ก็เลือกเด็กกัน มาม่าก็อธิบายกฏของร้านว่าจ่ายค่าดริ๊งเด็กคนละ200ต่อครึ่งช.ม.ผมไปนั่งมา3ช.ม. จังหวะนั้นก็มีน้องๆที่เราไม่ได้เลือกมาวนเวียนร่วมแจม มาร้องเพลงด้วยผมก็คิดในใจแล้วว่าโดนค่าดริ๊งๆเพิ่มแน่ๆตู - -'
3ชม.ผ่านไปพอเก็บบิล ปรากฏบิลออกเงินมาว่า26,000บาท!!!!!! พระเจ้าจอร์จ เพื่อนผมถึงกับมือสั่น ตาแดงมีอาการเหมือนคนจะเป็นลม ผมก็คิดในใจว่า โดนแล้วตูงานนี้ ก็เลยขอบิลมาดูครับ ปรากฏ น้องอะไรต่อมีอะไรโผล่มาเต็มเลย เชอรี่ น้ำนึ่ง น้ำหวาน โฟกัน โยเกิต อะไรไม่รู้เยอะแยะ ทั้งที่ผมเรียกจริงๆแค่4คนเอง (เพื่อนผมคนนึงมาขอควบ2) แล้วค่าดริ๊งที่เค้าเค้าบอกตอนแรกนี่คือบังคับจ่ายครับ แต่ช่วงเวลานั้นถ้าน้องคนไหนอยากได้ค่าดริ๊งเพิ่มก็จะสั่งเองมาเลย(ไม่มีขอเลย บ้าชิบ-"-) ปรากฏสั่งกันมาเกิบ50ดริ๊งมั้ง ทั้งที่จริงๆควรจะหวุดที่ 3x4x3 =- 36 ดริ๊ง แล้วค่าmix มีทั้งสิ้น80ขวด!!! บ้าไปแล้วผมคิดในใจ แต่ด้วยความที่เพื่อนผมไม่รอบคอบ ทำให้มันเสียรู้น้องๆทั้งหลาย ถึงขนาดหมดตูดกันเลยทีเดียว (แต่สุดท้ายได้ลดอีกประมาณ 1500 บาท) แล้วที่เจ็บใจกว่านั้น !!!! สุดท้ายผมก็ต้องช่วยเพื่อนหาร เพราะไม่งั้นผมคงไม่สามารถเรียกวิญญาณของเพื่อนผมที่หลุดออกจากร่าง(ตั้งแต่ที่เห็นบิล)กลับมาได้
สรุปทั้งสิ้นคนล่ะ = 8000 บาท !!!! บัดนั้นผมรู้สึกว่าซวยจังเลย ตอนเย็นก็ขับรถชนหมาอีก เฮ้อออ พูดแล้วเซ็งจริงๆเฟร้ย!
สรุปข้อคิดสำหรับคนที่คิดเที่ยว(ไม่แนะนำ แต่เตือนไว้แหละ)
1) คุยกับมาม่าดีๆให้รู้เรื่องก่อนที่จะเปิดห้อง เพราะไม่งั้น กระเป๋าคุณอาจมีไว้ใส่อากาศ! บอกมาม่าไว้เลยว่าเราจะจ่ายดริ๊งให้แค่น้องที่เรียกมาเท่านั้น ย้ำ!! ต้องบอกนะครับ ไม่งั้นจะมีหนูๆที่ไหนไม่รู้จะเข้ามาแจมแล้วเอาค่าดริ๊งไปแบบเนียนๆเลย(จริงๆก็ไม่เนียนนะ)
2) บอกน้องด้วยว่า"จะสั่งดริ๊ง บอกพี่ก่อนนะจ๊ะ" ไม่งั้นน้องเค้าจะสั่งดริ๊งมา บางแก้วยังไม่หมดเลยสั่งเพิ่มอีกล่ะ ฟ้ากอ๊อฟฟฟฟ!!แล้วคุณจะรู้ว่าหายนะมีจริง!!
3) ข้อนี้สำคัญมาก เรื่องmixทั้งหลาย บอกเด็กเสิฟด้วยว่า ที่หมดแล้วอย่าเอาออกนอกห้องครับ เอาไว้เช็คบิลแล้วเทียบเอาว่ามันตรงไม๊ ไม่งั้นมันก็เก็บๆๆๆไป แล้วบวกอะไรเต็มไปหมด คิดดูผมนั่ง3ชม เจอmixไป 80 ขวดอ่ะ คิดดู (แล้วไป3คนด้วย ......นี่พวกเรากินmixกันไปคนล่ะ20กว่าขวดเลยหรอวะเนี่ย ฮ่วย!!!! คนนะเว้ย ไม่ใช่อูฐ!!)
4) วิธีไม้ตายที่ผมใช้ ถ้าเริ่มไปบ่อย บอกมาม่าคนสนิทว่า "ถ้าครบวงเงิน........(เป็นจำนวนเงิน)แล้วมาบอกด้วย" เพราะจะช่วยให้คุณควบคุมค่าใช้จ่ายได้ง่ายขึ้นด้วย ไม่งั้นคุณจะเจอมารยาร้อยเล่มเกวียน(ผมให้พันเล่มเกวียนเลยอ่ะ) โน้มน้าวให้คุณอยู่ต่อ แล้วเริ่มทำลายลิมิตของตัวเองที่ตั้งไว้ ซึ่งนั่นคือคุณกำลังย่างเท้าเข้าสู่ยินแดนพิศวงที่มีซาตานแปลงร่างเป็นนางฟ้าสิงสถิตอยู่
สุดท้าย....ถ้าเป็นไปได้อย่าไปเที่ยวเลยที่แบบนี้ แต่ถ้าคิดจะไปยังไงก็รอบคอบกันหน่อยนะครับ ไม่งั้นคุณอาจจะเหลือแต่นาฬิกาโบราณห้อยโตงเตง เอิ๊กๆๆ
ปล.(อีกนิส) ถ้ารู้แบบนี้ไปจ๋อมแจ๋มดีกว่า เฮ้อ
