เอามาจากเวบของนายjoekung: ออกจะร้ายไปนิดนะ55
>บางครั้งคุณอาจจะได้เจอกับคนที่กวนตีนคุณ
>และได้แต่เก็บความขุ่นเคืองไว้
>ไม่รู้จะจัดการอย่างไร ลองอ่านเรื่องต่อไปนี้ดู
>คุณอาจจะรู้สึกดีขึ้นที่ชีวิตไม่ได้สิ้นหวังเสียทีเดียว..อย่างผม
>ไอ้เฮี้ยนี่! ..ใคร?..กวนตีนนี่หว่า ..!!
>
>สมัยที่ผมเริ่มย่างเข้าสู้วัยรุ่นใหม่ๆ (ม.5-6)
>มีวันหนึ่งที่จะต้องโทรศัพท์พูดธุระกับเพื่อน
>"ฮัลโหล" เสียงผู้ชายรับสาย
>"สวัสดีครับ ขอสายต้นครับ"
>พูดยังไม่ทันจบ ผมก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์กระแทกดังโครม
>ผมโกรธมากที่เจอความหยาบคายแบบนั้น
>ต่อมาจึงได้รู้ว่าไอ้ต้นบอกเบอร์ผิดไปสองหมายเลข
>ผมค้นเบอร์โทรศัพท์ที่ผิดและโทรไปใหม่
>มีเสียงชายคนเดิมรับสาย
>ผมตะโกนใส่กลับไปว่า "..คุณ..มันไอ้ควาย"
>แล้ววางหู ผมเขียนคำว่า ไอ้ควาย ตัวใหญ่ไว้ข้างเบอร์โทรศัพท์
>และเก็บมันไว้อย่างดี
>วันไหนที่ผมหงุดหงิดหรือมีเรื่องเสียเงินมากๆ
>ผมก็จะโทรไปเบอร์นี้ พอรับสายผมก็จะตะโกนว่า
>"..คุณ..มันไอ้ควาย"
>เพียงเท่านี้อารมณ์ของผมก็จะดีขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ
>คุณจะลองดูก็ได้ครับ เบอร์โทรศัพท์ของไอ้ควายคือ 711-6?
>แต่ว่าตั้งแต่องค์การโทรศัพท์
>มีบริการแสดงหมายเลขโทรเข้า ผมหมดสนุกไปเยอะ
>เพราะต้องเปลี่ยนไปใช้โทรศัพท์สาธารณะแทน
>
>ต่อมามีอยู่วันหนึ่งที่ผมขับรถออกไปซื้อของที่ศูนย์การค้าชื่อดังแห่งหนึ่งย่านปทุมวัน
>ผมต้องวนอยู่ในลานจอดรถ หลายรอบ
>จึงเห็นรถคันหนึ่งกำลังถอยออกจากช่องจอดรถ
>ผมรอเข้าเสียบแทน แต่ว่า..ใคร?..งเอ๊ยย!!
>กว่าสาวเจ้ามือใหม่หัดขับจะถอยออกมาตั้ง
>หลักขับออกไปได้ ผมก็หาวรอไปหลายตลบือ
>ทันใดนั้นก็มีรถเก๋งเข้ามาเสียบแทน
>แล้วปิดประตูเดินส่ายออกไปโดยไม่สนใจเสียงที่ผมร้องโวยวาย
>
>ผมคิดในใจว่าทำไมโลกนี้จึงมีพวกที่นิสัยกวนตีนชาวบ้านแบบนี้อยู่ด้วย
>ขณะเดียวกัน
>ผมก็สังเกตเห็นป้ายประกาศขายรถติดอยู่ที่กระจกหลัง
>ผมจดเบอร์โทรศัพท์เก็บไว้อีก แล้ววนหาที่จอดรถใหม่
>สองสามวันต่อมา ผมโทรศัพท์หาเบอร์ของไอ้ควายอีก
>และตะโกนใส่ไปว่า "..คุณ..มันไอ้ควาย" แล้ววางหู
>
>พอนึกถึงเบอร์โทรศัพท์ของไอ้รถ***ขับรถเก๋งวันนั้นเลยคิดว่าน่าจะโทรไปคุยด้วย
>ตู๊ดดดด มีเสียงเรียกดังอยู่ครู่หนึ่ง ก็มีคนรับสายา
>"ฮัลโหลล คุณประกาศขายรถใช่ไหม"
>"ใช่ครับ"
>"ผมจะดูรถได้ที่ไหนครับ"
>"?46/28 ถนน สุขุมวิท71 ซอย
?
>บ้านเป็นทาวเฮ้าส์ประตูสีเทาๆ มีรถจอดอยู่หน้าบ้าน"
>"คุณชื่ออะไรครับ"
>"เอกครับ คุณสะดวกเวลาไหนล่ะ ผมอยู่บ้านทุกเย็นน่ะ "
>"จะบอกอะไรให้นะคุณเอก ..คุณ..มัน ค ว า ย ย ย ....!!"
>ว่าแล้วผมก็กระแทกหูโทรศัพท์ใส่ตามฟอร์ม
>ผมจัดการจดเบอร์โทรศัพท์ของไอ้เอก
>ไว้ในรายชื่อยอดฮิตที่ต้องโทรประจำ ถึงตอนนี้
>ผมรู้สึกว่าอารมณ์ปลอดโปร่งเพราะมีเบอร์ของไอ้เฮี้ยให้ผมโทร
>ไปหาถึงสองตัว
>ผมโทรหามันทั้งคู่
>ตะโกนด่ามันแล้วกระแทกวางหูโทรศัพท์ใส่อยู่หลายเดือนจนเริ่มเบื่อ
>และคิดว่าถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนแปลงบางสิ่งบางอย่าง
>ผมคิดอยู่นานว่าจะจัดการกับพวกนี้อย่างไรดี
>ในที่สุดก็ได้คำตอบ..ผมโทรหาไอ้เฮี้ยตัวแรก เสียงชายคนเดิมรับสายยวย
>"ฮัลลโหล"
>"..คุณ..มันไอ้ควาย" แต่คราวนี้ผมไม่วางหู
>"..คุณ..อีกแล้วเหรอไอ้เฮี้ย ..คุณ..ใครวะ ไอ้สัดดด
>โทรมาด่ากูอยู่ได้"
>"กูชื่อเอกเว้ยย ไอ้ควาย!!"ผมตอบไป
>"บ้าน..คุณ..อยู่ที่ไหน ไอ้ระยำ
>บอกมากูจะไปเอาตีนไปให้..คุณ....หม่ำ.."
>"มาเลยไอ้เฮี้ย บ้านกู ?46/28 ถนน สุขุมวิท71 ซอย
?
>บ้านเป็นทาวเฮ้าส์ประตูสีเทาๆ มีรถจอดอยู่หน้าบ้าน กูจะยืนรอกระทืบ..คุณ.."
>"กูจะไปหา..คุณ..เดียวนี้แหละ อย่าหนีไปไหนนะ..คุณ.. เดี๋ยวเจอกูแน่ ปากดีนัก"
>"..คุณ..รีบมาเลย ไอ้จ้าดง่าว ควายๆ ๆ ๆ"
>
>ผมท้าทายก่อนกระแทกหูโทรศัพท์และโทรไปหาไอ้เฮี้ยขายรถเก๋ง
>"สวัสดีสัดหมาเอก" ผมทักทายทันทีที่มันรับสาย
>"ไอ้เฮี้ย! อย่าให้กูรู้นะว่า..คุณ..เป็นใคร"
>"แล้ว..คุณ..จะทำไมกู"
>"กูจะให้..คุณ....หม่ำ..ตีนนนไง.. ไอ้ส้นตีน!"
>"งั้น..คุณ..รอกูอยู่ที่บ้าน.. เดี๋ยวกูจะไป..หม่ำ..ตีน
>"ไอ้ควาย!!"
>ผมตะโกนใส่อีกครั้งก่อนวางหู ผมขับรถอย่างสบายใจออกไปที่ถนนเพชรบุรี
>เข้าซอยผ่านหน้าบ้านไอ้เอก เห็นชายสองคนกำลัง ฟาดปากกันอย่างเมามัน
>เมื่อเห็นว่าได้เลือดได้เนื้อกันพอสมควรทั้งสองฝ่าย
>จึงโทรศัพท์ไปเรียก 191 ให้มาห้ามศึก ภารกิจผมเสร็จสิ้นแล้ว
>ผมขับรถกลับไปนั่งเล่นเกมต่อที่บ้าน วันนั้นผมมีความสุขที่สุด...
>พวกที่ชอบกวนตีนชาวบ้านก่อน..จงระวังให้ดี !!
จากเว็บนู้น
http://www.assump.net/oldboard1/06582.html
