ไปเที่ยวชานภูกันหมด ปั่นกระทู้เล่นดีกว่า กร๊ากกก
เอารูปที่ไปแอ่วเหนือมาโพสเล่นดีกว่า โพสให้ดูความชุ่ยของทีมงาน กร๊ากกก
เริ่มต้นออกจากกรุงเทพวันที่ 27 ธันวาคม 2551 ระหว่างทาง ด.ช.มานะขับคนเดียวตลอดเส้นทางกรุงเทพ-เชียงใหม่ มีผ่านหมอก แวะปั๊มฉี่ อื่นๆ อีกมากมายแต่ไม่มีรูป
ถึงเชียงใหม่เช้าวันที่ 28 ประมาณ 06.30 น. แวะกินโจ๊กแล้วขึ้นดอยสุเทพกันไปเลย
หลังจากถ่ายรูป
ที่จุดชมวิวแรกเสร็จ ก็ขึ้นรถเพื่อจะไปข้างบนต่อแต่ แต่ แต่ รถสตาร์ทไม่ติดซะงั้น
จึงได้โทรเรียกกำลังเสริมที่มาถึงก่อนหน้านี้ขึ้นมาช่วย
แต่ทำยังไงก็ไม่ติด กำลังเสริมเลยกลับลงไปนอนต่อ
ทิ้งให้เผชิญชะตากรรมต่อไป ชุ่ยจริง แทนที่จะพาลงไปด้วย กร๊ากกก
ด.ช.มานะ ก็ไม่รู้จะทำอะไรเลยนอนซะงั้น สงสัยจะง่วงขับรถมาทั้งคืน
ลืม ลืม ให้ดูสภาพยาง เข้าสุดทุกโค้ง เอี๊ยดตลอด กร๊ากกก
กว่าจะได้ลงจากดอยสุเทพปาไปบ่าย 2 ได้ ดีว่าได้กำลังหนุนมารับลง อะ ลืมบอกกำลังหนุนมาช้าเพราะกว่าจะออกจากอินทนนท์ กว่าจะขับมาถึง
พอลงมาได้ก็เข้าเมืองไปนั่งแปะร้านไอติม ไม่รู้จะไปไหนจริงๆ เซ็งจิต กร๊ากกก
ได้ไปดูแพนด้าด้วย 555
ค่ำๆ ก็ออกไปเดินที่ไนท์
ตื่นมาอีกวัน (29 ธ.ค. 2551) ก็ออกไปแปะอยู่ร้านไอติมอีกเช่นเคยแม่มไม่มีที่ไป มาวางแผนว่าจะไปไหนดี ชุ่ย จริงๆ สรุปไปปาย
ตัดจบจากเชียงใหม่ไปปายดีกว่า
ณ ปาย เมืองที่ใครหลายคนอยากไป (ค่ำๆ คืนที่ 29 ธ.ค. 2551)
ปาย คนเยอะมากกกก
(คล้ายๆ ปายหนาวมากกก) 555
หลังจากนั่งดื่ม กิน เมา กร๊ากกก ก็ออกเดินทางกลับที่พักแต่ไม่รู้ว่าอยู่ไหน คนนำแม่มก็เมา พาไปไหนก็ไม่รู้
มีอุบัติเหตุนิดหน่อย โคโยเตี่ยงล้มกลิ้งข้ามแฮนด์สกู้ตเตอร์ซิ่ง
แต่ก็รีบลุกขึ้นมาเช็คนวมชกต่อได้
เคราะห์ซ้ำกรรมซัด รถกองหนุนยางแบนอีก คาดว่าจะโดนปล่อยลม ไปจอดเกะกะหน้าบ้านเค้ามามั้ง 555
ที่เด็ดอยู่ที่มาถึงที่พักถึงได้รู้ แถวๆ ที่โคโยเตี่ยงไปคว่ำ กับรถยางแบน เป็นป่าช้า
เช้าวันที่ 30 ธ.ค. ออกเดินทางไปกิน กิน กิน ณ หมู่บ้านจีนยูนาน มั้งนะคิดว่างั้น ช่วงเทศกาลนี่ไปไหนก็คนเยอะ แย่งกันกิน แย่งกันเที่ยว
แต่อย่าได้กลัวเพราะไปเยอะ กร๊ากกก โวยวายตลอด
กินเสร็จออกเดินทางไปโป่งน้ำร้อนท่าปาย
ออกจากโป่งน้ำร้อน ก็ไปแวะที่พระธาตุแม่เย็น
เสร็จแล้วก็ไปร้านกาแฟยอดนิยม coffee in love คนเยอะสาดดดด แม่มอย่างกะแจกฟรี ที่จอดรถก็ไม่มี
ออกจากจุดนั้นสถานเดียว ตามคอนเซปชุ่ย ที่ไหนคนเยอะ ที่ไหนรถติด ไม่แวะ กร๊ากกก
ไปที่นี่แทน
ฝั่งตรงข้ามก็มีร้านนี้ให้นั่งชิว สบายๆ ไม่ต้องไปเบียดกับใครมากมาย
นั่งกันพอใจก็กลับไปที่ปายกันอีกครั้ง ไปหาข้าวเย็นกินกัน เดินไป เดินมา เจอร้านคนรู้จักกันกับ ด.ช.มานะ ซะงั้นเลยแวะซะเลย ร้านอยู่ตรงข้ามป้ายเหล่านี้นี่เอง
ต่อพรุ่งนี้ละกัน
