เราเคยรักและคบกับคนๆหนึ่งมา 4-5 ปีได้ แต่ต้องเลิกกันเพราะชีวิตและครอบครัวเราไปด้วยกันได้ยาก
เราทั้งคู่เสียใจมาก แต่
เราก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน จนวันนี้เขากำลังจะกลับบ้านที่ตจว.เพื่อไปแต่งงาน(ไม่อยู่กรุงเทพแล้ว)
เราก็ดีใจกับเขาด้วยที่เขาจะแต่งงานเพราะอย่างน้อยๆเขาก็มีคนที่ดี คนที่รักเขามาดูแลเขา เราดีใจกับเขาด้วย
แม้ว่าเรายังแอบคิดถึงวันวานที่เราเคยมีร่วมกัน แต่เราก็ต้องทำใจและยินดีกับเขา
...ขอบคุณครับที่ทนฟังเรื่องน้ำเน่าของผม
...แต่ผมอยากระบายจากใจครับ...
ผมก็เป็นคล้ายๆแบบคุณเลยคับ กับแฟนที่คบกันอยู่ทุกวันนี้ ครอบครัวแฟนไม่เปิดรับ แต่ที่บ้านผมเปิดรับแฟนผม ก็คบกันมา 4-5 ปีได้แล้ว คับ
ทางบ้านแฟนก็พยายามจับแต่งกับคนอื่นแต่แฟนผมไม่เอา ก็ยังดีที่เค้ายังไม่ทิ้งเรา นะ
ตอนนี้ผมก็ยังคบกันอยู่จนถึงทุกวันนี้แหละคับ แต่ดูท่าคงจะแต่งกันยากคับผมกับแฟน
คล้ายๆกันนะคับ สู้ๆคับ
คิดว่าชิวิตเรายังมีเวลาได้เรียนรุ้อะไรอีกมากมายคับ
อ่า...กรณีนี้ อยากให้มองด้านดีน๊ะครับว่า อย่างน้อยคนข้างกาย เขาก็เลือกเรา มากกว่าคนที่ครอบครัวพยายามยัดเยียดให้
อาจเป็นเพราะเรายังเด็กในสายตาผู้ใหญ่ ที่เขาคิดว่ายังรับผิดชอบชีวิตตัวเองได้ไม่ดีพอ (ผมเคยโดนมาแล้ว ปู่เป็นแม่ทัพภาคเรียกไปคุย...วันนึงถึงเข้าใจ)
เลยพาลไปถึงว่า จะไม่สามารถรับผิดชอบชีวิตลูกเขาให้ดีได้...แนะนำครับว่า พยายามรักษาคนที่คุณรัก คนๆ นี้แหล่ะที่คุณจะฝากหัวใจทั้งดวงไว้ให้เขา
แล้วทำให้ผู้ใหญ่ของเขาเห็นว่า ความตั้งใจของเราไม่เยาะแหยะ มุ่งมั่นที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกับคนของเขา....ความคิดคนเปลี่ยนได้ด้วยการกระทำครับ
เอาเป็นว่าผมเองก็ "เคยมี" ประสบการณ์แย่ๆ เหมือนกัน
รู้จักกับ ญ. คนนึง แต่เธอ โกหกเรื่องคนที่โทรเข้ามาว่าเป็นเพื่อน
ทั้งๆ ที่เป็นแฟนเก่า....เธอโกหกผมตั้งแต่อาทิตย์แรกที่เราตกลงคบกันเป็นแฟน
และเป็นแบบนี้มาตลอด 3 ปีเต็ม....ฟังแลัว ผมดูโง่ๆ ยังไงไม่รู้เน๊อะ
แต่เพราะเรารักของเราไงครับ และหลอกตัวเองมาตลอดว่า
ความจริงใจของเราจะทำให้เขามองเห็นความรักที่มีต่อเขา.....แต่ก็สูญเปล่า!!
จนวันสุดท้ายที่ผมตัดสินใจ...เลิก เขาก็ยังจะมายื้อเอาไว้ พยายามโทรมาอ้อน
ก็เมาอยู่ 10 วัน ไม่มีอาหารตกถึงท้องเลย มีแต่เบียร์อย่างเดียว
นั่งดื่มบนดาดฟ้าชั้น 13...ถ้าลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป 4-5 ก้าว.....ก็เละ!!!
นั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้น.....จนเข้าใจสัจจะธรรมน่ะครับ เวลาเจ็บเราก็เจ็บคนเดียว
ถ้าเราตายคนที่เสียใจคือคนข้างหลัง (พ่อ-แม่-ญาติ-เพื่อน) แล้วคนที่เรากำลังฟูมฟายถึงหล่ะ?
.....แล้วจะไปแคร์มันทำไมกัน ก้เลยหา Gunpla มาให้วุ่นแทน...มันก็ลืมๆ ไปได้เหมือนกัน
.
.
.
จริงๆ แล้วน่ะครับ การที่เราเศร้า เพราะเราคิดถึงเรื่องแย่ๆ อยู่เรื่อยๆ ตลอดเวลา ยิ่งคิด ก็ยิ่งเศร้า
......หากมีอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่เรื่องเดิม คนเดิมมาให้คิดถึงมัน...รับรองครับ ยังไงก็ดีขึ้น แม้จะไม่มากก็ตาม
