มาแล้วครับ โทษทีที่สายไปหน่อยครับ เห็นกระทู้มันตกไปหน้า 4-5 แล้วเลยไม่อยากขุดขึ้นมากลัวเพื่อนๆจะรำคาญ ไหนๆเพื่อนๆก็ขุดขึ้นมาแล้วก็เล่าตอนจบเลยล่ะกันครับ (แหะๆๆ อย่างกะหนังแหน่ะ มีเริ่มต้น มีตอนจบด้วย)
ขอเริ่มท้าวความหลังนิดนึงล่ะกันนะครับ ผมเคยเกริ่นไว้ในกระทู้นี้ครับ ถ้าใครไม่อยากเศร้าก็อย่าเข้าไปอ่านเลยครับ ผมเองก็ไม่เข้าไปอ่านแระ (เด๋วคิดถึงเค้าอีก)
http://www.aeracingclub.net/forums/index.php?topic=58919.0 คือก่อนหน้านี้ตอนวันปีใหม่ผมเพิ่งเลิกกับแฟนคนล่าสุดมาน่ะครับ เรื่องค่อนข้างจะช็อก และกระทันหันมาก ซึ่งบอกตรงๆกันนั้นผมเสียไปเลยครับ ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลย ซึ่งรายละเอียดนั้นผมไม่ขอพูดถึงเพื่อให้เกียรติแก่ฝ่าย ญ นะครับ คนนี้ผมคบมา 4ปี เึ้ค้าเป็นฝ่ายตามดูแลผมตลอด (เค้าจีบผมก่อน) และติดผมมาก ผมก็ดูแลเค้าอย่างดี ดูแลกิจการที่บ้าน เข้าบ้านออกบ้านได้สบายเลยล่ะครับ ขนาดเวลาผมไปบ้านเค้า แม่เค้าต้องจัดห้องให้ผมนอนในบ้านเค้าประจำ เอาเป็นว่าสนิทกันมากๆแล้วอ่าครับ จนผมคิดว่ามันใช่แล้ว มันชัวร์แล้ว มันแน่นอนแล้ว สุดท้ายมันก็ไม่ใช่ จากเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ผมมีอคติต่อความรักมาก 4-5เดือนที่ผ่านมาผมปิดกั้นตัวเองมาตลอด มีผู้หญิงเข้ามาให้ชีวิตผมเยอะมากครับ อย่าหาว่าชมตัวเองเลยนะครับ จริงๆผมก็เป็นคนที่หน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร ค่อนข้างดีซะด้วยซ้ำ (ผมเชื่ออย่างนั้นอ่านะ ฮ่าๆ) มีผู้หญิงเข้ามาทั้งดีๆ ทั้งเข้ามาเล่นๆหลอกๆก็หลายคน แต่ผมคิดอย่างเดียวเลยว่าจะได้ขอมีแฟนอีกแล้ว เพราะดีให้ตายยังไงถ้าไปเจอคนที่ดีกว่าเค้าก็ไปอยู่ดี แต่สุดท้ายผมก็มาเจอคนนี้ครับ (วกกลับมาปัจจุบันแระครับ) ตอนนี้เราเป็นแฟนกันได้ 1สัปดาห์พอดีล่ะครับ แต่บอกตรงๆตลอดเวลาที่เราคบกัน ผมระแวงตลอดว่าจะเจอเหตุการณ์แบบไหนอดีต เพื่อนๆลองฟังเหตุผลผมดูนะครับว่าผมควรจะระแวงไหม คือ....ก่อนหน้านี้แฟนผม จะเป็นฝ่้ายมาจีบผมก่อน ซึ่งผมดูนิสัยเป็นหลักจริงๆครับ หน้าตานี้แทบจะไม่สนเลย (ไม่ได้จะพูดพระเอกเลย) แฟนเก่าผมก็ไม่สวยเลยครับ อ้วนด้วย แต่ผมก็รักเค้าคนเดียว ไม่เคยเจ้าชู้ ไม่เคยทำตัวเกเรใดๆ แต่คนนี้ผมเป็นคนจีบเธอก่อนครับ และต้องแข่งกับคู่แข่งมากมายเลยครับ
เหตุผลคือ
1. เธอสวย น่ารักมาก หน้าตาดีแบบมากๆเหมือนดาราเกาหลีเลยครับ เรื่องนี้เด๋วผมจะให้น้องเกม (เฉื้อง คุ มิ) มายืนยัน
2. เธอจบหมอมาครับ ตอนนี้ต่อโทด้านแพทย์อยู่ ก็คือสวย และเ่ก่งครับ
3. นิสัยดีมากๆๆ ไม่ใช่ว่าผมความรักเข้าตานะครับ ผมรู้มานานแล้ว เพราะเราไม่ได้เริ่มคุยกันแบบจีบ เี่ราเป็นเพื่อนกันมาก่อนครับ ถึงแม้ไม่เคยเจอกัน แต่เราก็โทรคุยปรึกษานู้นนี่นั่นกันบ่อย เพราะเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทมากๆของผม
4. คนจีบเยอะมากๆ แต่ล่ะคนที่มีดีกรีสูงๆทั้งนั้น ทั้งนายร้อย ทั้งหมอด้วยกัน ทั้งเด็กนักเรียนนอก แม้กระทั้งนักร้องคนนึงที่เพิ่งออกอัลบัมได้ไม่นาน (ผมไม่ขอเอ่ยชื่อล่ะกันครับว่าเป็นใคร) ก็ยังจีบเธอเลย ที่ผมรู้ทั้งหมดเพราะว่าเราเสียบ Small talk คุยโทรศัพท์กันตลอดแทบจะทั้งวันทั้งคืน เพราะผมโทรฟรี และทุกครั้งที่ไม่ว่าใครโทรหาเค้า เค้าจะกดประชุมสายให้ผมฟังด้วยเสมอ ไม่เคยให้ผมรอสาย หรือวางสายไปก่อนเลย แม้กระทั้งเพื่อน พ่อ แม่ พี่น้องเค้าโทรมาก็เหมือนกัน
ด้วยเหตุผลเหล่านี้ทำให้ความรักครั้งนี้ผมยิ่งระแวงไปใหญ่ึีครับ ไม่ได้กลัวว่าเค้าจะหลอก แต่กลัวว่าเค้าจะแค่เผลอใจ หรือแค่เหงาแล้วคุยกับผมแล้วสบายใจ แต่วันนึงถ้าเค้าไปเจอใครที่ใช่ ที่เหมาะจริงๆเค้าจะไปอีก อะไรประมาณนั้นมากกว่าครับ
เอาหล่ะคราวนี้้เพื่อนๆคงรู้ความรู้สึกผมแล้วใช่ไหมครับ คราวนี้ผมจะมาเข้าเรื่องต่อจากวันนั้นให้ฟัง ใครอ่านไม่ทันก็คลิ๊กไปอ่านหน้าก่อนหน้านี้ได้ครับเมื่อผมไปส่งไปเธอที่สนามบินแล้วผมก็ขับรถกลับบ้านทางรัชดาไปเจอกับ Lamboghini ตามกระทู้นี้
http://www.aeracingclub.net/forums/index.php?topic=65853.0 เย้ย!!! แล้วมันเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหมเนี๊ยะ เหอะๆๆ เอาเป็นว่้าผมกลับมาถึงบ้านก็นั่งรอโทรศัพท์อย่างใจจดใจจ่อ เพราะ กทม-เชีัยงราย มันใช้เวลาประมาณ 1ชม.นิดเองๆครับ เค้าถึงที่นู้นแล้วเค้าคงโทรมาบอก แต่!!! ผมก็รอๆๆๆ 2ทุ่มแล้วก็ยังไม่โทรมา ผมก็ิคิดในใจคือ เค้าคงลืมเราไปแล้วมั้ง โดนหลอกแล้วกรู อุตส่าห์ตื่นเช้าครั้งแรกในรอบ 2ปีเพื่อไปซื้อดอกไม้ให้นี่มันช่างโง่สิ้นดี บลาๆๆ สาระพัด มองหน้าตัวเองในกระจกแล้วสมเพสมาก ตาละห้อยย้อยจะลงมารวมกับจมูกอยู่แล้ว สุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายโทรไปหาเอง เธอไม่รับเลยครับ โทรไปเป็นสิบๆรอบก็ไม่รับ ก็นี่แทบจะเอาเท้าก่ายหน้าผาก แทบจะเอาปากกัดตาตุ่มอยู่แล้ว แล้วแปปนึงเธอก็โทรกลับมาครับ ทันทีที่รับโทรศัพท์เสียงแรกที่ได้ยินคือเสียงสะอื้น ผมตกใจมาก ถามเค้าใหญ่เลยว่าเกิดอะไรขึ้นๆ เค้าบอกว่าคำเดียวว่าขอโทษ ผมถามว่ามีอะไร (แต่ในใจรู้แล้ว กรูโดนบอกเลิกแน่) แต่เค้าบอกว่าเมื่อกี๊กลับถึงเชียงรายฝนตกหนัก และประกอบกับเคอร์ฟิว ตอน 2ทุ่มเค้าจึงต้องรีบกลับหอ และเค้าลืมดอกไม้ที่ผมซื้อให้ไว้ที่ม้านั่งที่ไหนสักแห่ง เค้าถึงหอแล้วหาไม่เจอด้วยความตกใจเลยวิ่งตากฝนไปหา แล้วก็เจอ เค้าขอโทษที่ทำให้ดอกไม้เปียก เฮ้อ!!!!!! แค่นี้อ่านะะะะะะะะ
ผมล่ะตกใจแทบแย่ แต่ลึกๆผมดีใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่คิดว่าคนอย่างเค้าจะเห็นเรามีค่าขนาดนั้น เมื่ออารมณ์มา บรรยายกาศเป็นใจ เสียงฝนตกแหม่ะๆดังเข้ามาในโทรศัพท์เบาๆ ทุกอย่างมันช่างโรแมนติกผมเลยฉวยโอกาศบอกความรู้สึกในใจบอกไปหมดเลย ทั้งเรื่องที่ผมระแวงกลัวเค้าจะทิ้งผม ทั้งเรื่องที่เราค่อนข้างต่างกัน ทั้งเรื่องความเป็นห่วงทั้งหมดที่ผมมี เค้าก็เลยได้โอกาศพูดกับผมมาทันทีว่า เค้ารู้มาตั้งนานแล้วว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเึ้ค้า และรู้แล้วว่าผมเองก็ระแวงคิดว่าเค้าคงสูงเกินไปสำหรับผม เค้ารู้ทุกอย่าง แต่เค้าเป็นผู้หญิง เค้าก็รอว่าเมื่อไหร่ผมจะเผยความในใจสักที ไหนๆตอนนี้ผมพูดมาแล้ว เค้าก็จะพูดให้หมดเช่นกัน................ติดตามตอนต่อไป
