ที่เงียบไปเพรากำลังคิดและสังเกตุการณ์อยู่ครับ ดูเหมื่อนผมจะมีประเด็นต้องตอบ 2-3 ประเด็นนะ
ข้อแรก จะว่าแฟนผมไม่ปรึกษาก็ไม่เชิงครับเพราะเค้าเคยเล่าให้ฟังตั้งแต่วันจอง..แต่เค้าพูดกับผมประมาณว่ายังไม่แน่ว่าจะเอายังไงผมก็ไม่ได้สนใจอะไร
เพราะคิดว่าสุดท้ายอาจจะปฏิเสทเจ้านายไป หรือ ไม่ก็ยืมเงินพี่ชายมาดาวน์แทน....อันนี้ต้องเรียกว่า ทำอะไรไม่รู้จักคิดหน้าคิดหลังให้ดี พอมีปัญหาทีไรถึงจะยอมฟังผม
ปกติก็มักจะคิดว่าเก่ง..ดื้อ..คิดเองได้..ผมโมโหอยู่ 2 วันเลยบอกให้คุยกันดีๆจะเอายังไงเรื่องรถเท่าที่ผมดูเธอก็ยังแคร์ผมดี ไม่งั้นคงไม่ต้องใส่ใจว่าผมจะรู้สึกยังไง(แต่ไอ้ที่เจ็บใจคือทำไมไม่คิดตั้งแต่แรก)
ประเด็นที่ 2 ตกลงมีอะไรกันหรือเปล่ากับเจ้านาย และ ทำไมไปมีชื่อเป็นกรรมการ ตรงนี้บอกตรงๆว่าผมก็ยังไม่มั่นใจนัก ถึงตอนนี้เธอจะบอกผมทุกอย่างว่าโทรหาเจ้านายเรื่องอะไร
หรือเจ้านายโทรมาทำไม และคุยกันไม่ถึงนาที แต่บอกตามตรงว่าผมไม่เน่ใจนัก อย่างที่เคยได้ยิน...ผู้หญิงชอบคนดี..รักคนเลว..แต่แต่งงานกับคนรวย..(อาจจะไม่ทั่งหมดนะครับผมต้องขอโทษด้วย) รักแท้อาจจะแพ้อำนาจ เงินก็ได้
ส่วนไอ้ที่ไปมีชื่ออันนี้ผมเข้าใจนะ เพราะบริษัทบางที่ก็เอาชื่อพนักงานอย่าง ผจก.บัญชี ไปร่วมในผู้ถือหุ้น อาจจะต้องให้ทำใบลาออกเป็นเอกสารไว้หรืออื่นๆ
ประเด็นสุดท้าย..ผมว่าผมจะถอยออกมาก้าวนึงแล้วลองทบทวนว่าสมควรมั้ยที่ผมจะเสียเวลาของชีวิตกับใครคนนึงคนนี้..ผมบอกเธอว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นข้างหน้าขออย่างนึง "อย่าโกหกกัน" ผมรับได้นะถ้าจะต้องสูญเสียอะไรไป (และสุดท้ายเราก็ยังกลับมาเป็นเพื่อนกันได้ผมใจกว้างพอ) แต่ที่รับไม่ได้คือถูกหลอกโดยคนที่ไว้ใจอันนี้อย่าได้เจอกันอีกเลย
...ผมว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมก็ยังมีน้องสามห่วงคู่ใจที่พ่อผมซื้อให้ ไปไหนไปกัน..อยู่..ผมไม่ต้องมีแฟนนั่งไปด้วยก็ได้..
ขอบคุณครับที่เป็นห่วง
