เป็นผมนะ ผมไม่เก็บอ่ะ ผมเอาไปใช้ๆๆๆๆๆๆ แล้วก็ซ่อมๆๆๆๆๆๆๆ
พ่อเคยขับไปส่งผมตอนเรียนอนุบาล (ตั้งแต่รถใหม่ๆ) ตอนนี้เลยไม่ขายและไม่ใช่ขายไม่ลงแต่ไม่ขาย
มันเป็นแค่วัตถุ ที่มีคุณค่าทางจิตใจมากกว่าคนบางคนสำหรับผม
มันไม่ใช่รถที่ดีที่สุด มันแค่ทำให้ผมมีความสุขที่สุดเมื่อผมอยู่กับมัน
เห็นด้วยอย่างแรงเลยครับ คันนี้มันพาผมขึ้นเหนือบนยอดดอยสูงๆชันๆ มาแล้ว และพาลงใต้เทียวทะเลด้วย มันเลยมีค่าทางจิตใจมากกว่า
ผ่อนมันตั้งแต่มีเงินเดือนไม่พอจะยาใส้ จนทุกวันนี้ได้ทำงานดีๆ คนนี้แหละก็พาไป จะให้ตัดใจขายง่ายๆยังไงก็ไม่ยอม
(แต่ผู้บัญชาการก็บ่นได้ทุกวันว่า จะซ่อมอะไรมากมายราคาค่าซ่อมจะแพงกว่าตัวรถอีก 55555555 เราได้แต่ตอบว่า
"ก็เค้ารักมันเค้าอยากจะซ่อมง่ะ" ที่เหลือก็นั้งฟังเค้าบ่นต่อไป
)
