เช้าวันศุกร์ผมออกเดินทางจะไปทำงาน ขึ้นทางด่วนจากดินแดงมุ่งหน้าพระราม3
ขณะที่กำลังวิ่งอยู่เลนขวาสุด ความเร็วประมาณ 90
ก็เกิดอาการพวงแข็ง!!!!พวงมาลัยนะครับ
แล้วก็ทำท่าจะดับ ผมเลยพยายามเบี่ยงเข้าเลนซ้ายเพื่อไม่ให้ขวางคันอื่น
พอมาซ้ายสุดก็ดับเลย อ่าว ทำไงดีล่ะ ไม่เคยรถดับเลย บนทางด่วนอีกตะหาก
ขณะที่กำลังนั่งมึนและงง ก็มีเออีสีเทา(ผมเรียกสีเทาถูกมั้ยอ่ะ)จอดเลยรถผมไปหน่อย
แล้วก็ถอยมา มีชายหน้าตาดีคนหนึ่งเปิดประตูแล้ววิ่งมาแล้วก็ถามว่า รถเป็นอะไร
ไหนลองสตาร์ทซิ ชึ่งๆๆๆ ไม่ติด ลองสตาร์ทน้ำมัน ชึ่งๆๆๆ ก็ไม่ติด ลองเข็นรถ ก็ไม่ติด โดยพี่คนนี้เป็นคนเข็นให้นะครับ
แล้ว เค้าก็บอกให้ผมเปิดกระโปรง รถ
ลองดูอันนั้นซิ ไม่ดี อันนี้ซิ ไม่หาย ดูเซนเซอร์อุณหภูมิน้ำ แกร็บ !! หักตามมือพี่เค้าเลย
แล้วคุณพี่ก็แนะนำว่า ไม่พัดลมหม้อน้ำก็ไอ้นี่แหละที่น่าจะเสีย
พอมันหักแล้ว ไฟเอนจิ้นก็โชว์เลย แต่คราวนี้สตาร์ทติด
ผมก็เลยขอลองขับไปกะว่าพอลงแล้วก็จะไปซ่อมเลย
ผมก็ขับไปได้เรื่อยๆจนลงที่แยกนางลิ้นจี่ ก่อนลง พี่เค้าก็บีบแตร ปี๊นๆ แล้วก็จากไป
ที่เขียนมาตั้งนานเนี่ยตั้งใจจะบอกว่า
ขอบคุณมากครับพี่เต๋า 
ตอนนี้ผมซื้อเซนเซอร์มาเปลี่ยนแล้ว พัดลมทำงานปกติ ขอบคุณที่ช่วยเหลือน้ำใจชาวเออีมีอีกเยอะ ขอบคุณจากใจครับ
ปล
ได้ความรู้มานิดหน่อยเมื่อรถเรามีปัญหาบนทางด่วน
1. เมื่อจอดแล้วก็ควรจะเอากรวยจราจรมาตั้งก่อนถึงรถเราซัก50เมตรเพื่อให้คันที่มาข้างหลังระวัง
2. ตู้โทรศัพท์สีส้มๆบนทางด่วน เป็นตัวบอกตำแหน่งว่าเราอยู่บริเวณไหน ไปกดเด๋ยวเจ้าหน้าที่เค้าก็มา
มาอัพเดทราคาเซนเซอร์นะครับ 300 บาท ให้คนขายที่ร้านเค้าช่วยแงะออก แล้วใส่ตัวใหม่เข้าไป ปะแจเบอร์19ครับ
