คนเป็นมะเร็งตับ มีโอกาศหายไหม/ ตอนนี้คุณย่าท่านเสียแล้วครับ ขอบคุณทุกข้อมูลดีๆนะ

[CHOP_AE92]

 
 ย่า ผมเป็นโรคนี้ต้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้  แต่พอรู้อีกทีเค้าก็เป็นระยะสุดท้ายแล้ว แต่พ่อของผมเค้าไม่บอกย่าเพราะกลัวว่า

 เวลาแกรู้กลัวว่าเค้าจะหมดกำลังใจเสียก่อน หมอบอกว่ามันกินแทบจะทุกอย่างในท้อง ผมไม่แน่ใจว่ามัน ลาม หรืออะไรไม่ทราบ

 ตอนนี้ย่าผมเอาแต่ร้องไห้  เมื่อรู้เรื่องนี้เมื่อวาร ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลย

 ผมเลยอยากถามพี่ๆว่า พอมีที่ไหนที่รักษาแกได้ หรือยาอะไรที่พอจะช่วย พะยุงให้แกดีขึ้น บ้างไหม

 เมื่อเดือนก่อนทำคีโมไป หมอบอกรอดูอาการ พอเมื่้อวารนี้จะให้เคมีให้บอก ให้ไม่ได้แล้ว ทำอะไรไม่ได้แล้ว

 พอย้ายไปโรงบาล รามาฯ  เค้าก็บอกว่า ไม่สามา่รถให้ยาได้แล้ว  แถมยังบอกผมกับพ่ออีกว่า แกอยากไปไหน ก็พาแกไำปเลยนะ แกอยากกินอะไร ก็ซื้อให้แกกิน

หมอพูดคำๆนี้มา ผมกลั่นน้ำตาไม่อยู่จริงๆ  มันไวมากๆ  มีคนแนะนำให้กินสมุนไพร แต่ผมไม่รู้ว่ามันคือ ต้นอะไร หรือหาซื่อที่ไหน

พี่ๆท่านใดรู้รบกวนบอกผมทีนะ   ขอบคุณครับ

[gigoman]

เท่าที่พอรู้มานะคับ ถ้าเกิดว่าเป็นมะเร็งที่ตับ หรือว่าตับมันหมดสภาพไปแล้ว

ปัจจุบัน... ไม่มีทางรักษาให้หายคับ..... 

[coolgrep2]

อ่าเศร้าเลย ถ้าระยะสุดท้ายแล้วก็ ยากมากเลยหละครับ

[jedee]

   ผมเคยเห็นคนที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย หายสนิทมาหลายครั้งครับ แต่......... ท่านเหล่านั้น หาได้ทานยาใดๆไม่ นอกจากสมมติบัญญัติเรียกว่า ธรรมโอสถ ใช้ธรรมรักษากายครับ โรคหลายโรคที่รักษามานับสิบๆปีไม่หาย แต่ใช้วิธีนี้เห็นหายเกือบทุกรายครับ สุดแต่เวรแต่กรรมของแต่ละคนแต่ละท่านไป กรรมน้อยก็ใช้เวลาน้อย สามวันเจ็ดวัน กรรมมากก็ใช้เวลามากหน่อยอาจจะหนึ่งเดือน สามเดือน แต่หายครับ ท่านแรกที่ทราบนั้น บวชเป็นแมชีอยู่ที่วัดป่าพงจนตลอดชีวิตปัจจุบันอาจจะละขันฑ์ไปแล้ว และก็อีกหลายๆท่านหลายๆสถานที่  แต่ขออนุญาตไม่เอ่ยนามแต่จะบอกสถานที่ให้แล้วกัน สมมติบัญญัติที่เรียกว่าวิทยาศาสตร์หรือไฮเทค นั้นเข้าไม่ถึงเรื่องพวกนี้แม้แต่น้อยจนท้ายที่สุดแล้ว บรรดาลูกศิษย์ลูกหาของท่าน กลับกลายเป็นนายแพทย์หรือดร.ที่จบมาจนสูงสุดที่มนุษย์กำหนด(แท้จริงไม่ใช่เลย)  เพราะคนเหล่านี้ไม่เชื่อ แต่มีคนไข้ที่เป็นแบบที่ถาม เขาก็บอกคนไข้ว่า คุณอยากทานอะไรก็ทาน อยากไปเที่ยวไหนก็รีบๆไป เวลาของคุณมีอยู่ สามเดือน หนึ่งเดือน หรือหกเดือน  แต่คนไข้เหล่านี้เขาก็พบกับทางสายเอก ใช้จิตรักษากาย หรือเรียกว่าธรรมโอสถนั่นล่ะ สามเดือนก็แล้ว สามปีก็แล้ว สิบปีก็แล้ว ไม่ตายซักกะที จนแพทย์เหล่านี้ตรวจร่างกาย มะเร็งร้ายได้หายไปหมด ยิ่งสงสัยหนักเข้าไปอีกว่า ไปทานยาอะไรมา ไม่ใช่แค่ราย หรือสองราย แต่นับสิบๆ เลยเกิดข้อกังขาขึ้น นั่งรถตู้มาเป็นคณะ ย้อนกลับไปยังสถานที่นั้นที่คนไข้เล่าให้ฟัง สุดท้ายก็เข้าใจสัจธรรม ยอมตัวเป็นลูกศิษย์ เอาเป็นว่าที่ถาม ผมเคยเห็นและยืนยันว่าเป็นเยี่ยงนั้น ถือว่าได้บอกแล้วได้ชี้ทางให้แล้ว ได้ให้โอกาสแล้ว ที่เหลือสุดแต่เวรแต่กรรมนะ  สถานที่แรก เน้นการปฏิบัติทางลัด ไม่เกี่ยวกับการรักษาใดๆ แต่จะได้อนิสงฆ์หรือผลพลอยได้โดยตรงคือ จิตรักษากาย โรคร้ายกลับหายเป็นปลิดทิ้งเป็นผลพลอยได้ตามมาอีก สถานที่นี้ไม่ได้เน้นรักษาใดๆ แต่คนที่เป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย หายมาหลายท่านแล้ว ณ สถานที่นี้ ผมเคยพบคนที่เป็นโรคนี้แล้วหายขาดตัวเป็นๆที่นั่นปัจจุบันก็ยังคงอยู่ที่นั่น เป็นเศรษฐีบุญ  ส่วนสถานที่สองนั้น เน้นให้เราปล่อยวาง แล้วเตรียมตัวตายอย่างมีสติเป็นแพทย์ทางเลือก มีอาสาสมัครมากมาย และสถานที่กว้างใหญ่ เกี่ยวข้องโดยตรงกับโรคร้ายนี้ครับ   เลือกเอา แนะนำแค่สองก็พอ แต่จริงๆมีมากกว่านี้เยอะ สุดแต่ใจจะไขว่คว้านะครับ ผมมีหน้าที่แค่ชี้ทาง ส่วนจะเดินหรือไม่เป็นอีกเรื่องครับ ด้วยจิตคาระวะ


http://www.plarnkhoi.com/home.html


http://khampramong.org/arokhayasarn.html

[Hanuy90@LN.Z]

  เอาใจช่วยครับ เป็นกำลังใจให้ สู้ต่อไปนะครับ 

[rod@PT.Z#005]

แม่ผมเพิ่งเสียไปเมื่อปีก่อนด้วยมะเร็งลำใส้และลามมาที่ตับ พูดกันตรงๆว่ารักษาไม่ได้อย่างที่หมอบอกนั่นแหละครับ แต่สิ่งที่จะทำให้ท่านอยู่กับคุณไปได้คือกำลังใจครับลูกหลานทุกคนต้องช่วยกัน เอาใจช่วยครับ

[*OommY*]

สู้ ๆ ต่อไปครับ

[ลิ้ม โคราช]

ทาน และ ดำรงชีวิต อยู่ อย่างชีวจิต

[Adtgroup]

กำลังใจคือสิ่งสำคัญที่สุด ทั้งผู้ป่วยและผู้ดูแลครับ

[OrangeLime@RYZ™]

เป็นกำลังใจให้ครับ คุณย่าผมเคยเป็นมะเร็งลำไส้ แต่รู้เร็วหน่อย เลยทำคีโมไปสิบกว่าครั้ง ต้องตัดเอาลำไส้ออก แล้วใช้วิธีเจาะหน้าท้องขับของเสียมากทางหน้าท้องแทน ส่วนเรื่องคุณย่าของคุณไม่ทราบจริง ๆ ว่าจะรักษายังงัย แต่เอาใจช่วย และเป็นกำลังใจให้ครับ หวังว่าจะหายได้นะครับ

[PaoDude22 ~Levin AEM POWER~]

คอยให้กำลังใจท่านนะช๊อป

[~'Ball_Skyline'~]

จะเล่าอาการของพ่อผมให้ฟังนะคับ
พ่อรู้ตัวว่าเป็นมะเร็งที่ปอด ก็ระยะที่ 2 ไป ระยะที่ 3 แล้ว แต่ตัวพ่อผมเองนั้นมีกำลังใจที่ดีมาก พอรู้ว่าเป็นแล้ว ก็รักษาสุขภาพตัวเอง ออกกำลังกาย ไปพบหมอ ไปฉายแสง ก็อยู่ได้มา 3 ปี จนปีสุดท้าย ที่ปอดมันหายไปแล้ว แต่ มันไปขึ้นที่สมองแทนคับ เลยทำให้เสียชีวิตหลังจากที่ลามไปสมอง แค่ 4 เดือน คือถ้ามันไม่ลามไปสมอง พ่อผมก็อยู่ยาวอ่ะคับ เพราะที่ปอดมันค่อยๆหายไปเลย ขึ้นอยู่กับกำลังใจของผู้ปวยอ่ะคับ  

ป.ล. ต้องควบคุมอาหารด้วยนะคับ อย่ากินอะไรที่มันจะไปกระตุ้นมะเร็งอ่ะคับ

[ガレージ7 タカラショップ￥￥￥んｰｰｰｰ]

ตอบยากนะครับ บ้างคนก็บอกหาย

ความรู้สึกที่เป็นอยู่ผมเข้าใจดีเพราะก็เคยเกิดขึ้นกับคนที่ผมรัก

ขนาดปอด ใช้เวลา แค่ 1-2 ปี ปอดตายช้าลงนิดเพราะมี 2 ข้าง ถ้าเป็นที่ละข้างก็ช้าหน่อย มันกินปอดไปที่ละนิดกินแล้วน้ำที่ปอดก็จะค่อยๆเพิ่มขึ้น จน เต็มปอด เนื่องจากปอด ไม่สามารถระบายได้ สุดท้ายคือหายใจไม่ได้ ร่างกายรับออกซิเจน ได้น้อบลง ก็ค่อยๆหมดแรงแล้วก็ หลับไปเลย

ถ้าเป็นที่ตับ กับต่อมน้ำเหลือง ส่วนมากจะเร็วมากครับ ถ้าระยะที่ 3 จริง ไม่หน้าเกิน 3 - 5 เดือน แน่นอนเพราะมันกระจายตัวเร็วมาก

หน้าที่ของตับ มันจะขับของเสีย  ถ้าหากเป็นแล้ว ตับก็ทำงานไม่ได้ พอตับทำงานไม่ได้  ผลที่ออกทางรางกายคือ ตัวเหลือง ตาเหลือง ท้องปวมโต อวัยวะส่วนปลายปวม ปวดท้อง

แนะนำ นะครับ


ห้ามให้เคมี โดยเด็จขาดเพราะ จะทำให้เขาทรมาน มากขึ้น  เคโม จะไปทำลายเซล ต่างๆทั้งดีและไม่ดี หากคนไข มีร่างการที่ไม่แข็งแรง คือ เซลในร่างกาย สร้างขึ้นมาได้ช้า อันเนื่องมีอายุมากแล้วนั้น จะทำให้ไปเร็วกว่าเก่า และไปด้วยความทรมานมาก

ห้ามให้ไปลองกินยา สูตรต่างๆ จะทำให้เขากลัว และ ทรมาน กับการกินยา

อย่างที่คุณหมอบอก

ให้ทุกคนในครอบครั้ว ทำใจให้แข่งแรง พร้อมกับการสูญเสีย

ถ้าท่านยังมีแรงก็พาไปทำบุญ ท่องเที้ยว ท่านอยากไปไหนก็พาไป แต่ส่วนมากท่านจะไม่อยากครับ ให้พาไปเลยครับ เราทำอะไรแล้วมีความสุขเราก็ทำให้ท่าน รู้ว่าท่านมีความสุขก็ทำให้ท่าน

อย่างน้อยคุณก็รู้แล้วทำให้ท่านมีความสุข ก่อนจะไปสู้ภพใหม่


ผมทำมาแล้ว แม้คนที่ผมรักตายไป ผมยังรู้สึกดีกับสิ่งที่ผมได้ทำเลย  ท่านเองก็มีความสุขมากลูกหลาน อยู่ครบ จากไปแบบไม่มีห่วง นั้นละความสุขสุดยอดของ คนแก่แล้วครับ

หากต้องการกำลังใจ ลองโทรมาคุยได้ครับ 0867445219 ผมเคยไปช่วยเป็นที่ปรึกษา ของผู้ป่วยโรคมะเร็ง อยู่หลายครั้งครับ สุดท้ายกำลังใจ ทั้งผู้ป่วย กับครอบครั้ว สำคัญที่สุดครับ ไม่ต้อง ไปหายาไหนรักษา ให้เสียเวลา เสียเงิน เสียโอกาศของความสุข


ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีมีความสุข ครับ 

[ปิแอร์...แซ่บี้]

วิธีเยียวยาให้เค้าอยุ่กับเรานานที่สุด คือคนป่วยต้องกำลังใจดีด้วยครับ

ปู่ผมก้อลักษณะคล้ายๆกัน ตอนที่เค้ารุ้ตัวว่าเปน เค้าก้อพยายามออกกำลังกาย ทำจิตใจให้แจ่มใส
ทำให้อยุ่ได้นานหลายปีมากจนเกือบลืมไปแล้วว่าเปนโรคนี้อยุ่

 จนวินาทีสุดท้ายที่จากไปผมก้อรุ้สึุกว่าท่านเปนคนที่ยิ้มสู้มากๆ

กำลังใจของคนไข้สำคัญที่สุดครับ เอาใจช่วยครับ

[~RETRO RACE...つづく]

กำลังใจครับ ขออย่าให้ท้อแท้ครับ  

บางคนรู้ว่าตัวเองเป็นยิ่งทรุดหนัก  

บางคนไม่รู้ตัวเอง ว่า เป็นมะเร็ง แต่ครอบครัว รู้ แต่คนป่วยไม่รู้ว่าเป็น คนที่บ้าน ก็คอย ให้กำลังใจ  ซื้อของมา บำรุง มาดู แล
ในที่สุดก็หายครับ

กำลังใจครับ ของ พวกนี้  

ใช้สัมผัสบำบัด ครับ  มันช่วยคลายความกังวลในใจได้  

การมี ครอบครัวอบอุ่น มีกินมีใช้อย่างพอเพียง และต้องดูแลการกินอยู่ของเราให้ดี ต้องกินผัก ผลไม้เยอะๆ ลดเนื้อสัตว์และอาหารพวกไขมัน การออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ และทำจิตใจให้สงบ สิ่งเหล่านี้คือกุญแจที่ทำให้สุขภาพแข็งแรง และนำมาซึ่งความสุขในวัยสูงอายุ

[aoffer26.CZ]

จากคนที่ผมรู้จักเค้าเป็นมะเร็งที่กล่องเสียงรักษาแผนปัจุบัน+ ยาหม้อสมุนไพรที่มาจากพ่อปู่อะไรสักอย่าง
ยาหม้อที่ว่านี้เวลากินแล้วจะมีของที่ห้ามกินคือ อาหารทะเล สัตว์ปีกและอีกหลายอย่างจำไม่ค่อยได้แล้ว
แต่ก็ไม่หาย เพราะงั้นผมเลยคิดว่าใช่เวลาที่เหลือทำให้เค้ามีความสุขมากที่สุดดีกว่าครับ
จะช้าหรือเร็วมันเป็นสิ่งที่ทุกคนจะต้องพบเจอกันทุกคนครับ การที่เรามีโอกาสได้รู้ว่ามันจะมาถึงเมื่อไหร
นันเท่ากับว่าเราได้เปรียบกว่าคนอื่นๆด้วยเพราะถ้ามีเรื่องที่ยังอยากจะทำแต่ยังไม่ได้ทำก็จัดการให้เรียบร้อย
อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับผิดถูกอย่างไรต้องขอโทษด้วยนะครับ

[TAOTAO-TZ#056-]

เอาใจช่วยครับ

[JOEY-AE101]

แวะมาให้กำลังใจคุณย่าท่านด้วยอีกคนครับ ขึ้นชื่อว่ามะเร็งทุกคนคงจะหวาดผวาแน่นอน แต่สิ่งนึงที่จะทำให้คนที่เป็นโรคนี้

ต่อสู้และเข้มแข็งกับมันได้นอกจากการให้ยาแล้วคือ กำลังใจ ครับ ทุกคนควรให้กำลังใจคุณย่า ทำให้ท่านมีความสุข

อย่าให้ท่านคิดว่าท่านเป็นโรคร้ายแรง กำลังใจจากคนรอบข้างที่ใกล้ชิดสำคัญมากครับ เพราะญาติๆผม เช่น คุณตา คุณยาย

คุณป้าผม ท่านเหล่านี้เสียชีวิตจากโรคมะเร็งทุกท่าน โดยเฉพาะคุณยายผมท่านจากไปก่อนเวลาอันควรซะอีกครับ

ด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลืองทำให้ท่านจากไปด้วยวัยเพียง 51 ปี ตอนนั้นผมยัง 5-6 ขวบเองครับ จำได้ว่าตอนคุณยายเสีย

แม่ผมเป็นลมเลยครับ แล้วเมื่อเดือนที่แล้วนี่เองภรรยาเพื่อนรักผมเสียชีวิตจากโรคมะเร็งเต้านมแล้วลามมาต่อมน้ำเหลือง

เป็นมา 2-3 ปีจนหมอให้คีโมแล้วก็ไม่ดีขึ้น แล้วก็จากไปด้วยวัย 44 ปีเองครับ สงสารเพื่อนผมกับลูกมัน จนถึงวันนี้เพื่อนผมมันยัง

ทำใจไม่ได้เลยครับ ผมและเพื่อนคนอื่นก็ได้แต่ปลอบใจมันน่ะครับ..

ยังไงก็ขอให้คุณย่าของท่านมีกำลังใจที่จะต่อสู้กับโรคนี้ได้อีกนานนะครับ

[mengbuu]

คนเรามีเกิดแก่เจ็บตายเป็นของธรรมดา ทุกคนครอบครัวต้องพบกับเหตุการณ์นี้แต่อาจต่างวาระ

ผมแนะนำให้ืทำ วิปัสนากรรมฐาน อย่างถูกวิธี (หาหนังสือที่ อ.ศุภวรรณ เขียนไว้ ,ไอนสไตน์ถามพระพุทธเจ้าตอบ ,ใบไม้กำเดียว)
อ่านให้ดี อาจารย์สรุปหนทางสู่นิพพานให้เรียบร้อยแล้ว
คิดแต่เรื่องสร้างสรรค์ มองโลกในทางบวก ไม่ต้องสนใจเรื่องคนอื่น
กินอาหารให้พออิ่ม นอนพักให้เพียงพอ

 

[May]

พี่ลองหาข้อมูลคุณหมอท่านนี้ดูนะครับ

"นายแพทย์สมชาย ทองประเสริฐ"

http://www.google.co.th/search?hl=th&q=%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A2+%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%90&btnG=%E0%B8%84%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%B2&aq=f&aqi=g1&aql=&oq=

ขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวของพี่ด้วยนะครับ