..
เรื่องแรก เมื่อหลายปีก่อน เจอกับอินโดฯ เตะกันแบบแย่งกันแพ้
เพราะถ้าชนะจะเป็นที่ 1 ในสาย ต้องไปเตะรอบกับเจ้าภาพเวียดนาม ที่เป็นที่ 2 ของอีกสาย
สุดท้าย ก่อนหมดเวลา อินโดฯ หน้าด้านกว่า เตะเข้าประตูตัวเองในนาทีสุดท้าย
...
พี่โย่ง วรวุฒิ ศรีมะฆะ วิ่งตามไปประกบ คอยสกัด ไม่ให้อินโดยิงเข้าประตูตัวเอง (พยายามสไลด์ดักด้วย) แต่ไม่ทัน
พออินโดมันยิงประตูตัวเองได้ เพื่อนร่วมทีมพากันปรบมือ โห่ร้องด้วยความดีใจ
แต่เจ้าโย่งมันรีบเก็บบอลก้นตาข่าย รีบวิ่งเอาบอลไปตั้งจุดเขี่ยใหม่ รู้นะคิดอะไร
แต่ฟ้าปราณียังไม่ผ่าหัวใจคนไทยทั้งประเทศ กรรมการก็เป่าหมดเวลาซะก่อน
ไม่งั้นจะอัปยศอดสูยกกำลังสอง แค่นี้ก็จำไปจนวันตายครับ
ยามหลับตา ภาพมันยังตามมาหลอกมาหลอน
...
โค้ช"เฮง"(ซวย) วิทยา เลาหกุล บอกผู้ใหญ่สั่งมา
เสียแรงที่เชียร์ตั้งแต่อยู่แฮร์ธาเบอร์ลิน