มาเล่าประสบการณ์ผีๆที่เพื่อนเคยเจอตัวเป็นๆของจริงกัน...

[yoshio ae]

มาเล่าประสบการณ์ผีๆที่เพื่อนๆพี่ๆเคยเจอตัวเป็นๆของจริงกัน...

ของผมมีอยู่ว่าวันหนึ่งไปเยี่ยมลูกค้าที่คอนโดแถวๆสามเหลี่ยมดินแดง

จอดรถก็รีบลงไปกลัวไม่ทันนัด ก็ขึ้นลิฟท์ไป พอลิฟท์ขึ้นแล้วลิฟท์ก็ค้าง

ทำไรไม่ได้เลย  รอซักแป๊บมันก็รีเซ็ทลงมาชั้น1เอง

แต่ 6 ชั้นเอาว่ะเสี่ยงขึ้นอีกรอบ  ถึงชั้น 6 พอเข้าไปก็เริ่มคุยกับลูกค้านึกขึ้นได้ว่า

ลืมพรีเซ้นเลยขอลูกค้าลงไปเอาที่รถ ด้วยความรีบ

ลิฟท์มันจะอยู่ที่ชั้นลอยมี 2 ตัว มีตัวขวาเปิดอยู่ก็รีบวิ่งลงบันไดเข้าไป

พอถึงหน้าลิฟท์มีผู้หญิงใส่ชุดขาวผมยาวยืนก้มหน้าอยู่ในมุมลิฟท์ทางซ้าย ซึ่งมันเป็นมุมที่ผมไม่เห็นตอนวิ่งลงมาจะเข้าลิฟท์

ผมพยายามกดลิฟท์ให้ปิดไวๆเพราะจะรีบลงไปเอาของมันก็ไม่ยอมปิด

ผมก็เลยหันไปถามหญิงคนนั้นว่าลิฟท์เสียหรอ?

เค้าพยักหน้าโดยไม่ตอบอ่ะไรแล้วลิฟท์ก็ปิดลง

แต่ดันมีกดลงชั้น1ไว้ ผมเลยกดชั้น b เพิ่ม

ถึงชั้น1 ผู้หญิงคนนั้นก็ลงไปโดยที่ผมไม่เห็นแม้แต่หน้าผมยาวลงมาปิดแก้มทั้ง 2 ข้าง

ผมลงชั้นb แล้วนึกในใจเมื่อกี้มันอ่ะไรว่ะ เลยกลั้นใจวิ่งขึ้นบันไดมาดูเอาว่ะ

คนหรือผีแต่ก็ไม่เจอทั้งๆที่คอนโดนั้นมีทางออกแค่ทางเดียวคือชั้น 1 ผมก็ไม่เห็นผู้หยิงคนนั้นเลย

ในใจคิดเอาแล้วตรูโดนล่ะ เลยออกมาเอาของที่รถมที่จอดอยู่ข้างคอนโดที่จอดขวางอยู่

ที่ด้านประตูหลังซ้าย พอหยิบของแล้ว เงยหน้าขึ้นมาผู้หญิงคนที่เจอในลิฟท์

ก็เดินผ่านหลังผมไปจากทางด้านไหล่ซ้าย แต่พอผมหันขวาไป ไม่มีแม้คนแถวนั้นซักคนเดียว

เอาแล้วไงโดนเข้าเต็มๆ กลางวันแสกๆ  ทำไรไม่ถุกอึ้งๆไปเหมือนกัน...

พอคุยกับลูกค้าเค้าก็บอกว่าไม่สังเกตุหรอว่าทำไมบันไดมีลูกกรง

ก็เพราะมีคนโดดฆ่าตัวตายเลยทำลูกกรงกั้นไว้ในทุกชั้นในสระว่ายน้ำก็มีเด็กตาย

สระเลยถูกปิดชิหายล่ะตรู เจอเข้าล่ะ

ของพี่ๆเพื่อนๆเจอแบบไหนบ้างลองเล่าให้ฟังหน่อยคับ...หยองอ่ะ

[Djpog_TФCФβů]

ผมเจอตอนขับรถกลับบ้านถนนเลียบวงแหวน แถวๆแท๊งค์เก็บน้ำมันที่เคยโดนยิงครับ

เวลาประมาณ เที่ยงคืนกว่าสมัยนั้นเพิ่งจะไปเรียนใหม่ๆไม่ค่อยคุ้นเส้นทางครับแล้วก็เพิ่งได้ค้นพบเส้นทางนั้นครับเพราะมันลัดมาตัดกับถนนแถวบ้านเลยครับ

ก็ตอนกลางคืนขับคนเดียวฟังเพลงชิวๆทางโค้งที่เลยใต้สะพานถนนหทัยราษฎร์มา เหมือนมีคนยืนข้างถนนครับแล้วพอขับไปใกล้ๆเห็นว่าเค้าวิ่งมาใส่รถครับ

ผมกดแตรเปิดไฟสูงใส่สุดท้ายเบรคล้อตายแล้วก็มีเสียงดัง โพล๊ะ!!! พอมองกระจกไม่เห็นใครแว๊บแรกเลยคิดว่าคงติดอยู่ใต้รถลงมาดูไม่มีครับ งงเลย

มีชาวบ้านแถวนั้นขับรถมาถามว่ารถเสียเหรอผมบอกเปล่าเค้าบอกเลยว่าถนนเส้นนี้กลางคืนอย่ามาจอดเพราะเป็นถนนสวนกันและก็พวกโจรมันเยอะและอีกอย่างแถวนี้

เคยมีรถชนกันตาย ถ้าไปวงแหวนลองมองดูถนนด้านซ้ายนะครัเส้นนั้นแหละครับแคบๆ สวนกันสองเลนจริงๆ

หลังจากนั้นผมจะเห็นคนยืนอย่างนี้ประจำเลยและผมก็ไม่ได้สนใจอะไรไม่พูดไม่ทักไม่กล่าวไม่มองเรื่องก็เป็นแบบนี้แหละครับ

ปล. แต่ผมชอบเข้าวัดทำบุญบ่อยครับพระท่านเลยบอกว่าคนบุญเยอะมักจะเห็นเพราะวิญญาณเร่ร่อนจะมาขอส่วนบุญครับ .........

[bever MuMu.SZ]

  ไม่เคยเจอ ขออย่าให้ได้เจอเลย เพี๊ยง!!!

[เอ๊ะ ทอเร็ตโต้]

โอ้วน่ากลัวทั้งสองเรื่องเลยครับ

[ADD]

เคยเจอเหมือนกัน แต่ไม่แน่ใจว่าคนหรือผีกันแน่ เริ่มจาก ผมขับรถกลับบ้านที่ประจวบ ก่อนถึงแยกเข้าวัดห้วยมงคล ประมาณช่วงเย็นๆ มีแมวสีขาววิ่งตัดหน้ารถ ผมชนเข้าเต็มๆ แต่ยังไม่ได้จอดดูรถว่าเสียหายหรือไม่เลยมาประมาณ200 เมตร มีป้อมตำรวจเลยจอดดูความเสียหาย แต่รถปกติดีทุกอย่างนอกจากรอยเลือดแมวและขนติดอยุู่บ้าง ตำรวจที่ป้อมยังถามว่าแน่ใจนะว่าชนแมวมาไม่ได้ชนคน เช้าวันรุ่งขึ้นผมเลยใส่บาตรและทำสังฆทานให้แมวตัวนั้นไป เหตุการณ์ก็ปกติ จนกระั้ทั้ง 1 เดือนต่อมาผมต้องกลับบ้านเหมือนเดิม ( ผมทำงานอยุ่ที่กรุงเทพครับจะกลับบ้านที่ประจวบทุกเดือน)และใช้เส้นทางเดิม เมื่อขับมาถึงบริเวณที่ชนแมวครั้งที่แล้ว ช่างเวลาก็ใกล้เคียงกันพบว่า......มีคนแก่ ผู้หญิง ใส่ชุดสีขาวผมยาวสีเทาเทา ไม่เห็นหน้า ยืนอยู่ข้างทางและโบกมือให้ผมจอด แต่ผมไม่ได้จอด แต่เมื่อมองผ่านกระจกหลัง ผู้หญิงคนนั้นหายไปแล้ว เจอเหตุการณ์อย่างนี้อยู่ 2 ครั้ง และผมได้เล่าให้พระที่วัดเกาะหลัก ฟัง ท่านบอกให้ทำบุญไปให้เขา บ่อยๆ  ทุกวันนี้เวลาที่ผมมีโอกาส ทำบุญ ผมก้จะอุทิศส่วนบุญไปให้เขาตลอดครับ...

[เอ๊ะ ทอเร็ตโต้]

ว่างเดี๋ยวผมมาเล่าให้อ่านเล่นกันบ้างครับ

[Skyline R92]

โห แต่ละเรื่อง ไม่อยากจะเจอเลย

[ปล่อยวาง...]

แต่ละท่าน เห้อ..

[fogafoga]

 

[hayata]

ผมพึ่งไปดูลัดดาแลนมาด้วยแล้วมาอ่านเรื่องแบบนี้อีก หลอนเลยตอนนี้ นึกภาพตาม

[yoshio ae]

ของผมมีอีก 3 เคส ที่บ้าน และที่นิยมกันบ้านผีวัชรพล บ้านเพื่อนที่พัทยา

เอาไว้เล่าให้ฟังคับ...

[illusionx<NC.Z>]

ชอบอ่านประสบการ์ณ สยิวครับ

กับตัวเองเกิดมา 25 ปีละ ยังไม่เคยเจออะไรเลย เป็นคนไม่เชื่อครับ แต่ไม่เคยลบหลู่ แต่ให้เกียรติ ทุกๆสถานที่

[tree]

อันนี้เป็นเรื่องที่นานมาแล้วนะครับ เกือบ20ปีแล้ว แต่ยังจำได้แม่นเลย (อาจจะยาวซักหน่อย)

   ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม ครอบครัวผมจะรวมตัวกับครอบครัวญาติไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ่อย 4-5ครอบครัวทั้งเด็ก+ผู้ใหญ่ก็20กว่าคน

   คราวนั้นไปที่มวกเหล็กไร่กุสุมา ที่พักเป็นบ้านไม้หลังใหญ่ มี2ชั้น ชั้นบนมี3ห้องนอนเรียงกัน ชั้นล่างมี1ห้องนอน และห้องโถงใหญ่ กับอีก2ห้องน้ำ  ไปถึงก็ประมาณ4โมงเย็น ผู้ดูแลก็เอากุญแจมาเปิดบ้านและเปิดห้องแต่ละห้องให้ ที่นี่ไม่มีไฟฟ้าใช้ พอหกโมงเย็นเค้าจะใช้ไฟปั่นครับ ตอนนั้นอากาศเย็นเลยไม่ต้องใช้พัดลม ซึ่งก็จะใช้ได้แค่ไฟแสงสว่างอย่างเดียว ซึ่งแต่ละห้องจะมีหลอดใส้ 60w แขวนไว้ห้องละหลอด ห้องโถงดีหน่อยมี3หลอด แต่ห้องน้ำ ใช้หลอดเดียวต่อ2ห้อง  และตรงกลางห้องโถงก็มีรูปผู้หญิงเป็นภาพวาดสี อยู่2รูป

   พอเอาของเข้าบ้านแล้วก็เริ่มทำกับข้าว ผู้ใหญ่ก็สังสรรค์กันไป เด็กๆก็เล่นกันไป พอประมาณ3ทุ่มกว่าๆ  พวกผู้ใหญ่ก็จะให้เด็กๆนอนปรากฏว่าห้องกลางที่ชั้น2เค้าไม่เปิดกุญแจให้ จะไปติดต่อผู้ดูแลก็ไม่ได้แล้ว แต่ว่าหมอนกับผ้าห่มที่เตรียมมาก็ยังไม่พอ ก็เลยตัดสินใจงัดกุญแจห้องนั้นเพื่อเอาหมอนกับผ้าห่มแต่ไม่ได้นอนในห้องนั้น แล้วกะว่าตอนเช้าจะไปหาซื้อมาใช้คืนเค้าครับ

   คืนนั้นหลังจากทุกคนเข้านอน ผมนอนติดฝาตรงหน้าต่างเลยครับ พอดึกหน่อย ผมก็ปวดฉี่ ผมก็ลุกขึ้นมามองลอดไปตรงรอยแตกของฝาบ้านซึ่งใหญ่พอสมควร ก็เห็นต้นกล้วยครับ แล้วใบมันก็เปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีแดง เท่านั้นแหละขนลุกยังหัวเลยครับ  จะนอนต่อก็ไม่ได้ปวดฉี่อย่างแรง เลยปลุกแม่ผมลงไปเข้าห้องน้ำด้วย  พอเดินลงมาก็เจอค้างคาว 2ตัวบินวนอยู่ในห้องโถงแล้วก็ไปเกาะอยู่ที่รูปผู้หญิงทั้ง2รูป  พอเดินไปถึงห้องน้ำ เจอหอยทากตัวใหญ่มาก 2ห้องตัวคลานลอด ใต้ประตูเข้าห้องน้ำไป ตอนนั้นผมใจเต้นมากแต่แม่บอกว่าไม่ต้องกลัวในป่าในเขามีแบบนี้เรื่องธรรมชาติ (ผมคิดในใจถ้าเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปแล้วไม่เจอหอยทากผมจะทำยังไง) ปรากฏว่าเปิดเข้าไปก็เจอหอยทากอยู่ก็เลยฉี่อย่างสบายใจ แม่ผมก็เข้าอีกห้องนึง พอออกมาก็พากันขึ้นนอน แต่ผมก็ยังมองใบกล้วยอยู่แต่มันไม่เปลี่ยนสี ผมก็เลยคิดว่าเมื่อกี้คงเมาขี้ตามั้ง

   พอตื่นตอนเช้าทุกคนก็มาคุยกันปรากฏว่า เมื่อคืนแม่ผมตอนเข้าห้องน้ำก็เจอลมหมุนในห้องน้ำทั้งที่เป็นห้องน้ำปิดหลังคาไม่โล่งจนลมแรงๆเข้ามาได้แต่ก็ไม่ได้เล่าให้ผมฟังตอนนั้น  ป้าผมที่นอนห้องเดียวกัน ก็ฝันว่ามีผู้หญิงในรูปมาหวีผมอยู่หน้ากระจกในห้อง  และป้าอีกคนที่นอนห้องล่างก็ได้ยินเสียงผู้หญิงมาเรียก แทบทั้งคืน ส่วนพอกับลุงผมที่ไปยัดกุญแจนอนหลังกันสบาย คงเพราะเมา

   พอคนดูแลบ้านพักมาก็เลยสอบถามเค้าแล้วเล่าให้เค้าฟัง  เค้าก็เลยบอกว่า บ้านหลังนี้เป็นบ้านเจ้าของไร่ ผู้หญิงในรูปก็คืนลูกสาวของเจ้าของได้ แล้วไปรักกับคนขับรถ จนได้เสียกันจนท้องอ่อนๆ พอพ่อรู้ก็ไล่คนขับรถออกไป ลูกสาวก็เลยผูกคอตายในห้องกลางที่เค้าปิดไม่ให้เข้านั้นแหละ
 
   พอรู้อย่างนี้พวกผู้ใหญ่ก็เลยไหว้ขอขมาที่มารบกวน  แล้วก็เก็บของเตรียมออกไปเที่ยวต่อ  พอหลังจากนั้นประมาณเกือบปี ก็พอมีคนมาเล่าให้ฟังถึงเรื่องนี้เหมือนกันรู้สึกว่าจะมีลงหนังสือที่เกี่ยวกับเรื่องผีด้วย แล้วผมก็ไม่เคยคิดจะไปที่นั่นอีกเลย

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบนะครับ

[TU-ee101]

รออ่านครับไม่เคยเจอครับมีแต่เพื่อนเจอมันดูเวอร์ๆเลยไม่กล้าเล่าให้ฟังครับ

[jen@171]

โอยยหลอนๆๆๆๆ

[Hanuy90@LN.Z]

ของพี่แน๊ตสยองอ่ะ เหอๆๆๆ อยู่ใกล้ๆ ชวนคุยอีกต่างหาก

[~ Funky_nu_NoO :]

ของผมจะแปลกๆ หน่อยครับ

ทุกครั้งที่รีบและอยู่บนถนนในเมืองที่มี 3 เลน....ผมเข้าเลนไหนมันจะติดเลนนั้น

พอเห็นเลนที่โล่ง เบียดไปหา......มันก็จะติดทันที เลนที่พึ่งออกมาตะกี๊ไปได้ลื่นเชียว

อย่างคันที่เห็นตีคู่มาด้วยกันไปลิบๆ นู่นแล้ว ทั้งที่ตอนแรกไม่มีทีท่าจะขยับเลย

และที่บ่อยสุด ผมจะติดไฟแดงเป็นคนแรกอะไรแบบนี้

ล่าสุดรีบธุระที่ลาดกระบัง ออกเผื่อเวลาตั้งครึ่ง ชม. (ปกติ 20 นาทีถึง) ก็ขับเลนไฮเวย์ด้านในไปก่อนเพื่อตีออกใต้สะพานเข้าวงแหวนตะวันออก

ดัน มี อุบัติเหตุครับพี่น้อง !! 8 โมงเช้าเนี่ยนะ เหมือนเครนใต้ทางด่วนหล่นมาทับหัวคนงานอะไรงี้ ปี๊ป่อเพียบเลย

ที่สำคัญ ไอ้ช่องทางออกอยู่ข้างหน้าผมไม่กี่เมตรเองแต่ไปไม่ได้เพราะติดแหงก เหมือนสวรรค์แกล้ง

10 นาทีผ่านไป รถขยับได้จนผมออกจากช่องนั้นเรียบร้อยหันกลับไปดู......รถวิ่งกันอย่างเร็วเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

งง ครับ งง

จนหลายครั้งผมต้องตะโกนด่าท้าตีท้าต่อยผีสางตุ๊ดๆ คนเดียวในรถเหมือนคนบ้าครับ เรื่องไม่เป็นเรื่อง ทะลึ่งต้องมาเป็นเรื่องที่กรูววว์

เกี่ยวกันป่าว  

[Ton_Kab]

ขอเล่ามั่งครับ  เรื่องผมก็นานพอควร

ผมกะเืพื่อนๆ เมื่อก่อนพอเมาแล้วชอบไปลองของกัน เพื่อนก้พาไปลองกันที่เนอเซอรี่ร้าง แถววัชรพล เห้นมันบอกว่ามีเด็กนักเรียนจมน้ำตายในสระว่ายน้ำที่ั่นั่น
ก้แห่กันไปร่วม 10 คน บรรยากาศทางเข้าก็เป็นป่า แล้วก้มืดๆ พอถึงที่ก็เดินกันเป้นกลุ่มๆ เรียงแถวกันไป ไฟฉายมีอันเดียว ส่วนผมกับเพื่อนอีกคนเดินอยู่หลังสุด
ระหว่างเดินสำรวจไป อยู่ๆ เพื่อนมันก้ตบไหล่ผม แล้วบอก ออกไปข้างนอกเหอะ ผมก็บอกเด๋วดิจะรีบไปไหน เห็นอะไรเหรอ มันก็ไม่พุด แล้วมันบอกอีกว่า
ออกไปข้างนอกเหอะ จนสุดท้ายมันทนไม่ไหวตะโกนบอกเพื่อนข้างหน้าว่าเห็นเด็กใส่เกงเกงว่ายน้ำ เดินผ่านหน้าพวกมัน ซึ่งเพื่อนกลุ่มข้างหน้าไม่เห็นอะไรเลย
เท่านั้นแหละ รีบแผ่นออกแทบไม่ทัน

พอถัดมาอีกไม่กี่วัน เมาแล้วเหมือนเดิม เพื่อนข้องใจอยากลองอีก คราวนี้ไปที่เดิมเลย แต่ไปกันแค่ 4 คน ระหว่างทางขับรถเข้าไปทางมันมืดมาก เพื่อนก็เปิดไฟสูง
สาดเขาไป แล้วอยู่ๆ มันก็เบรค แล้วมันก็นิ่งพักนึง ผมกับเพื่อนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ถามว่ามีไร มันไม่พูดแล้วถอยหลังออกเลย จนออกมาข้างนอก ก็เลยถามมันว่า
เห็นอะไร มันบอกว่าตอนเปิดไฟสูง มันเห็นเด็กใส่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียว นั่งอยู่บนหลังคาเนอร์เซอรี่  หลอนเลย

อันนี้อีกที่ ถ้าจำไม่ผิดเห็นเพื่อนบอกบ้านร้าง 3 หลัง อะไรนี่ละ น่าจะแถวๆ วัชรพล จำไม่ค่อยได้
ก็แห่กันไปเป็น 10 เหมือนเดิม ก็ระหว่างเดินอยู่ในบ้านก็ตามสเตป มืดๆ ไฟฉายไม่มี ใช้ไฟแช๊กจุดเอา ก้เดินตามไปเรื่อยๆ ส่วนผมไม่รู้เป็นไร เวลาไปลองของ
ชอบเดินอยู่หลังๆ  ก็เดินไปเรื่อยๆ  อยุ่ๆ ก็มีคนมีมาสะกิดไหล่ข้างขวา 2 ครั้ง ผมก้หันไปมองซึ่งมันมืด ผมก็นึกว่าเพื่อนแกล้ง ก็ยังไม่ได้ใส่ใจอะไร
สักพักนึงสะกิดอีก 2 ที ทีนี้ผมหยุดเลยแล้วรีบหันมองรอบตัว พร้อมจุดไฟเช็กดูว่าเพื่อนแกล้งหรือเปล่า แต่สรุป ผมยืนอยู่ท้ายสุด อยู่คนเดียว เพื่อนๆ เดินห่างผม
ไปสัก 3 ก้าว เท่านั้นแหละตูโดนเข้าให้ละ ก็รีบเผ่นออกเหมือนเดิม

จบครับ

[TAOTAO-TZ#056-]

ผมอยู่ศิลปากร เวลา โพล้เพล้ 5-6 โมงเย็น
เดินอยู่คนเดียว ในทางเดินระหว่างตึก
 
เงียบสงัดเหมือนทุกทีที่เดินผ่าน
ทางเดินปูด้วยกระเบื้องดินเผา
อย่างที่อดีตพระราชฐานเคยเป็นตลอด 200 ปีที่ผ่านมา

ทางขวาเป็นห้องเรียน/สนง ที่ปิดทำการแล้ว
ที่คนเคยพลุกพล่าน กลับกลายเงียบสงบ
บรรยากาศ น่าขนลุก

ใช่....น่าขนลุก
อย่างเคยเป็นมาทุกวันที่เดินผ่าน

หากไม่ใช่เจ้าถิิ่นเรียนที่นี่
เหอะๆๆๆ....คงไม่บ้ามาเดิน

ไฟทางเดินปิดสนิท ปากทาง สองด้าน
เหมือนแสงสว่าง ปลายอุโมง

ผมเดินไปกินขนมไป

"เจ๊บ ๆ ๆ ๆ" เสียงผมเคี้ยวลูกชิ้น ก้องอยู่ในหัว
เจ้าใหม่เนี่ย...น้ำจิ้มอร่อยนี่หว่า...

"แจ๊บ ๆ ๆ........แกรกก........"

".....แกรกก........"

".....แกรกก........"

"แจ๊บ ๆ ๆ........แกรกก........"

ผมหยุดกิน หันไปดู

ทุกอย่าง เงียบสงัด เสียงมลง เสียงยุง หวี่ๆที่หู สักตัวยังไม่มี

เดินต่อ คราวนี้เดินอย่างเดียว เดินให้เงียบที่สุด "อยากรู้ว่าเสียงอะไร"


ผมก้าวเดิน "ฉับ........... ฉับ...... ฉับ......."
เพี่ยงแค่สามสี่ก้าว

เสียง "......แกรก...." นั้นก้อตามมาด้วยจังหว่ะเดียวกัน

เสียงเหมือน ใครเดินลากรองเท้าเเตะ ตามหลังมา


"ฉับ........ฉับ........ฉับ.......ฉับ...ฉับ...ฉับ..." ผมเร่งจังหว่ะเดินไม่หันหลังกลับ หมายสร้างระยะห่างจากแหล่งกำเหนิดเสียง




" ...............แกรก..แกรก...แกรก...แกรก..."

แมร่งเร่งจังหว่ะตามมา ! ! !



ทางที่เคยเดินสบายๆ ทำขนลุกซู่อย่างไม่เคยเป็น
"ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก" ผมสับตีนหมาโกยเกียรหนึ่ง
" ...............แกรก..แกรก...แกรก...แกรก..."  เสียงนั้นแมร่ง เร่งตาม

"เอี๊ยด.."  ที่ปากทางออก ผมหยุดทันที หันหลังไปดู

" ...............แกรก..แกรก...แกรก...แกรก...แกรก...แกรก...แกรก..."

เสียงนั้นวิ่งผ่านแซงผมขึ้นไป...ชัดซะจนผมมองตามเสียงไปข้างหน้า

เสียงนั้นจางหายไปในอากาศ...

ผมค่อยๆเดินไปหากลุ่มเพื่อน ขนลุกชัน
ตาเอกเพื่อนรัก เดินมาตบไหล่

"นายอ่ะ พรุ่งนี้ซื้อลูกชิ้นเจ้าใหม่ ใส่บาตรให้เจ้าที่ด้วยนะ.....
สงสัยท่านจะชอบ โดนมาหลายคน"

อ่อ...มิน่า.... วันสองวันมานี่ เลยไม่มีใครเดินผ่านตรงนั้นกัน อืม........

[~ Funky_nu_NoO :]

^
^
เห็นเป็น 3 มิติเลยพี่ผม