ทำไมอะไหล่แพงจัง

เห็นด้วยกับทุกๆความเห็นครับ บางทีก็มีการสร้างกระแส ปั่นราคากันอย่างที่บอก มันแพงเวอร์ไป เราก็ไม่ซื้อครับ สำหรับความเห็นส่วนตัวนะ ให้มันกอดอะไหล่ไว้อยู่นั่นล่ะ หากเราไม่ซื้อ(รวมกัน)ซะอย่าง ดูสิว่าจะขายได้ไหม

ผมเคยเพลาขับขาด เมื่อซักยี่สิบปีที่แล้ว รถโฮลเด้นเบลม้อง หกสูบสามลิตรครึ่ง(เบนซิน) แรงพอตัวในยุคโน้น แต่แดร๊กน้ำมันไม่เกรงใจเจ้าของเลย แต่ตอนนั้นน้ำมันลิตรละไม่ถึงสิบบาทครับ ในเมืองสามโลลิตร นอกเมืองแปดโลลิตร เต็มถัง เจ็ดสิบสองลิตร หากอัดๆ วิ่งจากอุบล ไม่ถึงโคราชครับ แมร่งหมดถังก่อน เหอะๆๆๆๆวิ่งเกือบๆ สามร้อยกิโล ซดไปเจ็ดสิบสองลิตร ลองคำนวนดูเล่นๆครับ อิอิ แดร๊กซิบหอยเลย แต่เยียบมันส์สุดๆครับ ตรีนปลายมีร้อยเก้าสิบ แต่มันมาในพริบตาครับ เขาเริ่งแซงทีละคันสองคัน ผมกดปรื๊ดเดียวแซงทีสามสี่ห้าคันรวดเลยครับ หลังติดเบาะตลอด แหะๆๆ บรรยายซะยาวเลย คุยเรื่องไรเนี่ย ไม่รู้ไม่ชี้

อ้าว ของแพง ไหงมาเนี่ยได้ไง ไม่รู้ไม่ชี้

เป็นแบบนี้ล่ะตรู คริ คริ คำนับ

แบบว่าจะบอกว่าที่เพลาขาด ก็เพราะดันออกรถเอี๊ยดๆๆๆๆๆๆ บ่อยๆครับ มันขาดเพราะช่างไม่รู้ถอดลูกปืนเพลาแทนที่จะอัดออก มันเอาไฟตัมโลด เหล็กเจอไฟ แทนที่จะเหนียว มันก็เปราะครับ เสียงดังเอี๊ยดๆๆๆๆๆๆๆๆยาวแล้วก็ตามมาด้วยเสียง ปลั๊ก รถหยุดเลยครับ(เพลาหลังขาดแระ) ดีที่ข้ามฟากมาด้านซ้ายแล้ว ขวางถนนก่อนเข้าบ้านประมาณห้าร้อยเมตร เข็นก็ไม่ไปคาอยู่อย่างนั้นล่ะ กำ... เหอๆๆ

จะเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเรื่องที่เรากำลังคุยกันนี่ล่ะ

ผมก็เดินกลับบ้าน เอาของมีค่าในรถออกหมด เพราะยังไงก็ต้องจอดทั้งคืนแน่ๆ โทรมาถามเฮีกก๊ก ก.นวกิจ วงเวียนโอเดียน(ขออนุญาตเอ่ยนามแกหน่อยเป็นคนดีใช้ได้เลยคนนี้ ไม่ฟันตรงไปตรงมาดี ขานี้เชียงกงยุโรปเมกา) แกบอกมีเป็นกุรุส เส้นละเจ็ดร้อย จะเอากี่เส้น ผมก็รีบไปโอนเงินให้แกรีบส่งรถทัวร์มาทันทีให้ได้รับเช้าวันรุ่งขึ้น แต่ความที่นึกว่าอุบลมันก็น่าจะมี เลยไปบอกช่างคู่ใจเจ้าโจโจ้ว่า เพลาขาดสั่งกรุงเทพแล้วของจะมาพรุ่งนี้ ลองๆไปถามร้าน............ดูสิว่า มันมีของไหม แล้วราคาเท่าไร หากมีราคาสมเหตุสมผล(ผมรับได้) ก็เบิกเอามาใส่โลด รถมันจอดขวางบ้านเมืองเขา อู่ของช่างเล็กก็อยู่ระหว่างกลางระหว่างบ้านกับรถที่เพลาขาดครับ หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ช่างเล็กก็เข้ามาในบ้าน บอกว่าของมีครับพี่ทนาย เขาบอกเส้นละสี่พันบาทครับ (ป๊าด กรุเพิ่งโอนเงินไปเจ็ดร้อย แมร่งจาฟันคอกรุสี่พันเลยหรอ) ผมก็เลยบอกช่างเล็กว่า ให้กลับไปถามมันใหม่ ว่าผมสั่งที่กรุงเทพแล้วเส้นละเจ็ดร้อยบาท สองพันพอไหวไหม หากไหวก็เอา จาได้เอามาใส่เย็นนี้เลย ส่วนของที่สั่งกรุงเทพก็เก็บไว้เป็นอะไหล่ ช่างเล็กกลับไปอีกรอบ คราวนี้กลับมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับคำตอบจากร้านหน้าเลือดว่า มันบอกว่า ไม่มีหรอกเพลาขับเส้นละเจ็ดร้อย หากมีมันจะเหมาเอาหมด ต้นทุนมันยังไม่ได้เลย สี่พันขาดตัวไม่ลดซักสลึงเดียว ..................ผมก็เลยบอกช่างเล็กว่า ช่างแมร่ง....มัน เด๋วของกรุก็มารถทัวร์พรุ่งนี้เช้า ตื่นแต่เช้าหน่อยแล้วกันเจารีบไปเอาอะไหล่แล้วไปใส่กัน รุ่งเช้าหกโมง เพลาขับสภาพเก้าสิบเปอร์(เฮียก๊กแกบอกว่ามีเป็นกุรุส จาเอากี่เส้น เอิ๊กๆ ผมเอาเส้นเดียวครับเฮีย อิอิอิ) ผมก็เอาไปให้ช่างเล็กใส่ พร้อมกับโชว์ใบเสร็จว่าเส้นละเจ็ดร้อยบาทจริงๆ กรุไม่ได้อำมริง ไม่ถึงสามสิบนาทีก็วิ่งกลับบ้านเฉย เหอๆๆ

ผ่านไปอีกสามวัน....ช่างเล็กก็โผล่หน้าเข้ามาในบ้านอีก พร้อมกับบอกว่า พี่ทนายๆ ร้าน..........มันบอกว่าเส้นละสองพันมันขายอยู่ให้มาเอาเลย เหวอ

อ้าว.........ไอ้ห่.......ทีกรุจะเอาวันแรกดันไม่ให้ แบบว่า

คุยอยู่บนฟ้าโน่น แคะเข้มูก

ไหนมริงบอกว่าไม่มีไงเพลาขับเส้นละเจ็ดร้อยบาทแล้วดันบอกจะเหมาเอาหมดหากมีเส้นละเจ็ดร้อย ทีนี้มริงกลับมาบอกว่าจาขายให้กรุสองพัน ผมก็เลยบอกช่างเล็กว่า......มริงรีบกลับไปบอกมันเลยว่า กรุไม่ซื้อ ให้มันกอดอะไหล่อยู่นั่นล่ะ แล้วไปถามมันด้วยว่ากรุมีเส้นละเจ็ดร้อยถามมันด้วยว่าที่ว่าเหมาหมดพูดจริงหรือว่าตอแหล มีเป็นกุรุสจะเอาจะเหมาหมดไหม ไอ้ห่...ไม่แน่จริงนี่หว่า ของกรุมาแล้ว ใครจะโง่ไปซื้อมริงเส้นละสองพัน กรุสั่งกรุงเทพเส้นละเจ็ดร้อยไม่ดีกว่าหรอ แบบว่า

ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ ผมไม่เคยเข้าไปเยียบร้านมันอีกเลยยี่สิบกว่าปีแล้ว เจ้าโจโจ้ก็ถวายพระไปใช้ครับ ชื่อร้าน อุบล....ต์ทวี ใครอยู่อุบลก็อย่าได้ไปใกล้ครับ พูดจาสนุขไม่รับประทาน แถมให้เราวางมัดจำ(หากจะสั่งของจากมัน ) แต่ก็ไม่มีปัญญาหาของให้ได้ครับ เสียเวลา วันนี้ช่างที่โน่น น้อยคนครับที่จะเข้าร้านนี้ครับ ผมไม่ไปเยียบเกินยี่สิบปีแล้วครับ

เล่าซะยาวเลย อิอิอิ คืนนี้ไปนอนพิษณุโลกครับ จะเข้าเชียงรายไปทำงานเด้อ ตื่นเช้าทุกวันครับ ตีสามทุกวัน มาทำงานตอนเช้าๆสมองมันโล่งดี นี่เป็นอีกตัวอย่างที่ของแพง เราก็ไม่ซื้อไงครับ ให้มันกอดอะไหล่ไว้รกบ้านมันเองครับ เรากอดเงิน ถามว่าใครจะมีภาษีดีกว่ากันล่ะ มันกอดอะไหล่เรากอดเงินไว้เต็มบ้าน กะมันกอดอะไหล่ไว้รกบ้านมัน เหอะๆๆๆ เวลามันไม่มีกิน มันกินอะไหล่ได้ไหม แต่เรากอดเงินไวเด้ อิอิ เวลาหิว ก็เข้าร้านอาหารสั่งมากินโลดแมร่นบ่อ เวลาเราอยากติ๊บน้องๆเราก็จกออกมาโลดแบบนี้ดีกว่าไหม คริ คริ อย่าไปกลัวว่ามันจะหมดครับ ผมว่าไม่มีวันหมดครับ วัฐจักรของอะไหล่มันลึกซึ้ง ตั้งสติ อย่าไปตามกระแสพ่อค้าครับ เห็นมีกระทู้หนึ่ง ที่บอกว่าคำที่ทำให้เราควักกระเป๋า หายากแล้ว มีมา....ชุด ฯลฯ ยิ่งพวกที่ไม่ลงราคา ผมกดหนีโลด จะขายของทั้งทียังบิดบังราคาอีก คนพวกนี้ไม่ได้เงินผมหรอกครับ ลองถามพ่อค้าที่ขายของให้ผมดูสิ บางคนถามภรรยาผมว่า พี่แกทำเชียงกงหรอครับ แม่บ้านผมก็บอกว่าไม่ค่ะ พี่แกซื้อเก็บ บ้านสองหลังจะเต็มอยู่แล้ว หลังแรกเต็มไปแล้ว ซื้อเก็บแต่ไม่ขายเด้ อิอิอิ เหอๆๆ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ทำไมอะไหล่แพงจัง (อ่าน 13002 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้