เหตุเกิดเมื่อวันเสาร์ ที่ผ่านมา ผมไปทำฟันหน้าปากทางเข้าเมืองเอกเปลี่ยนเหล็ก(ดัดฟัน)
ด้วยความที่รอคิวนาน จึงหิวน้ำจึงเดินไปหาร้านมินิมาทแถวนั้น จังหว่ะที่เดินอยู่ ด้วยความที่เป็นริมถนนผมก็กลัวรถเชี่ยวชน จึงเดินอ้อมๆรถซึ่งรถจอด
เรียงๆกัน(ตรงนั้นเป็นตึกแถว) เพื่อที่จะหลบรถที่วิ่งหน้าถนนใหญ่ ระหว่างที่เดินเลียบๆข้างรถ อยู่ๆก็มีสุนัขบางแก้ว พุ่งเข้ามาจากข้างๆ ซึ่งมันหมอบคอยเล่นงานผมอยู่ข้างๆแบบไม่ทันตั้งตัว
มันพุ่งเข้ามาที่ขาผม แต่ผมหลบทันมันจึงกัดไม่โดนแต่ด้วยความที่มันเป็นที่จอดรถซึ่งผมก็อยู่ตรงหน้าฝากระโปรงหน้ารถซึ่งจังหว่ะคนไม่ไวเท่าหมาใจผมคิดว่าโดนมันกัดแน่ๆ
มันวิ่งมากระโจนเยียบที่ขาผมกะจะกัดเข้าที่ใบหน้าหรือคอ อย่างแน่นอน ผมจึงเอาแขน ขึ้นมารับได้ทันมันเลยกัดแขนเข้าอย่างจัง แต่ด้วยความที่ผมยังพอมีสติและเคยเลี้ยงสุนัขมา
ผมจะปล่อยให้มันกัดโดยที่ไม่สะบัดแต่ตอนนั้นรู้สึกเจ็บเหมือนโดนมีดฟันผสมกับไม้ตีหมาบางแก้วฟันเล็กแต่คมมากๆ จังหว่ะนั้นหาไม้หรืออะไรไม่ได้เลย ต่อยมันมันก็คงไม่ปล่อยแน่นอน ผมเลยจิ้มตามันอย่างแรง มันเลยปล่อยปากจากแขนผมแล้วร้องเสียงดังมาก
ผมเลยวิ่งออกมาให้พ้นรัศมี ของมันมันก็วิ่งมาใส่ผมอีก แต่ผมพ้นรัศมีมันแล้วโซ่เลยตรึงมันไว้ ทำให้ผมรอดจากการถูกกัดได้ แต่แขนก็มีรอยเขี้ยวเกือบเข้า รอยที่มันกำลังจะสะบัดให้ฉีก
จากนั้น คนแถวๆนั้นออกมาดูกันเพียบพร้อมกับเจ้าของร้าน ซึ่งเป็นผู้หญิง อายุประมาณ 30 ปีได้ ทำงานเป็นพยาบาล ของพวกจ่าอากาศเนี่ยล่ะ ซึ่งเขาก็เรียกผมเข้าไปในร้าน
แล้วไปทำแผลทันที ซึ่งเจ้าของทำหน้าตาเหมือนเป็นเรื่องปรกติมาก เขาเอายามาล้างแผลผมทันที จากนั้นผมจึงเริ่มถามว่า สุนัขฉีดยาหรือยัง เขาบอกฉีด ครบแล้ว
ผมถามต่อไปว่าทำไมปล่อยมันแบบนี้ ทำไมไม่ทำป้ายระวังหมาดุ ไว้ล่ะ แล้วก็ไม่ได้ใส่ตะกร้อ อีกต่างหาก ซึ่งทำให้ผม ขึ้นกรู มรึงทันทีเลย
จากนั้นผมไม่สนใจ ผมไปฉีด กัน บาททยัก แล้วก็ กันพิษสุนัขบ้าทันที แล้วเดือนหน้าก็จะไปซ้ำอีกเข็ม จนครบยามัน ซึ่งมันต้องออกเงินทุกบาทด้วย
ผมจึงไปเล่น ต่อที่ร้านมัน กะจะเอาเรื่อง แต่ด้วยความที่มันไม่มีเงิน แล้วน้ำตาคลอแล้วพ่อแม่ผมก็ไม่อยากไปเอาเรื่องมัน เลยสงสารๆไปเพราะหมามันก็ไม่รู้เรื่อง แถมถูกคนแถวนั้นแกล้งประจำหมามันเลยเก็บกด ผมก็เลยบอกว่าไปหาตะกร้อมาใส่ซะ
ถ้าเด็กเล็กๆโดนแบบผมผมว่าอาจจะไม่โชคดีแบบผมก็ได้ มันบอกว่ามันขังไว้ในร้านตลอดปล่อยฉี่วันล่ะ3 ครั้ง แล้วก็จะผูกไว้หน้าร้านซึ่งเป็นลานจอดตรงหน้าตึกซึ่งรถก็จอดเรียงๆเอาหน้าทิ่มๆกันใครเดินมาก็ไม่มีป้ายสังเกตุ
หรือเห็นหมาได้เลย คนแถวนั้นให้การณ์กับผมว่ามีคนโดนกัดประจำ แต่ไม่มีใครติดใจเอาความ แต่ไม่ใช่กับคนแบบผมแน่นอน ผมเลยบอกว่าถ้าผมมาเห็นสุนัขตัวนี้ ไม่ใส่ตะกร้อหรือปล่อยล่ามไว้กับเสาไฟฟ้าอีก
คราวนี้คุณเดือดร้อนแน่ๆรับรองได้ว่าเดือดร้อนถึงที่ทำงานและตำรวจแน่นอน
จึงอยากฝากไว้เสำหรับคนที่เลี้ยงหมาทุกคนนะครับให้เป็นอุทาหร
